Να τος! Στέκεται πίσω από τον τοίχο μας,

βλέπει μέσα από τα παράθυρα,

κοιτάζει μέσα από τα καφασωτά.

17 Μέχρι να φυσήξει αεράκι* και να χαθούν οι σκιές,

γύρισε γρήγορα, αγαπημένε μου,

σαν τη γαζέλα+ ή το ελαφάκι+ πάνω στα βουνά του χωρισμού.*