11 »Επίσης οι έμποροι της γης κλαίνε και πενθούν για αυτήν, επειδή δεν υπάρχει πια κανείς να αγοράσει όλο το φορτίο των εμπορευμάτων τους, 12 ένα ολόκληρο φορτίο από χρυσάφι, ασήμι, πολύτιμες πέτρες, μαργαριτάρια, εκλεκτό λινό ύφασμα, πορφυρό ύφασμα, μετάξι και κατακόκκινο ύφασμα· καθετί φτιαγμένο από αρωματικό ξύλο· κάθε είδους αντικείμενο από ελεφαντόδοντο και από πολύτιμο ξύλο, από χαλκό, από σίδερο και από μάρμαρο·

19 Και έριχναν χώμα στο κεφάλι τους και κραύγαζαν, κλαίγοντας και πενθώντας, και έλεγαν: “Αλίμονο, αλίμονο στη μεγάλη πόλη, στην οποία όλοι εκείνοι που είχαν πλοία στη θάλασσα πλούτισαν από τον πλούτο της, επειδή σε μία ώρα ερημώθηκε!”+