Ιώβ
34 Ο Ελιού συνέχισε λοιπόν να αποκρίνεται:
2 «Ακούστε τα λόγια μου, εσείς οι σοφοί·
ακούστε με, εσείς που ξέρετε τόσο πολλά.
3 Διότι το αφτί δοκιμάζει τα λόγια
όπως η γλώσσα* γεύεται την τροφή.
4 Ας κρίνουμε οι ίδιοι τι είναι σωστό·
ας αποφασίσουμε μεταξύ μας τι είναι καλό.
6 Μήπως λέω ψέματα για το ποια θα έπρεπε να είναι η κρίση μου;
Το τραύμα μου είναι αθεράπευτο, αν και δεν υπάρχει παράβαση”.+
7 Ποιος άλλος είναι σαν τον Ιώβ,
που πίνει τον χλευασμό σαν νερό;
8 Κάνει παρέα με ανθρώπους που αδικοπραγούν
και συναναστρέφεται πονηρούς.+
9 Διότι είπε: “Ο άνθρωπος δεν ωφελείται
προσπαθώντας να ευαρεστεί τον Θεό”.+
10 Γι’ αυτό, ακούστε με, εσείς που διαθέτετε κατανόηση.*
11 Εκείνος θα ανταμείψει τον άνθρωπο σύμφωνα με τις πράξεις του+
και θα του επιφέρει τις συνέπειες των ενεργειών του.
13 Ποιος τον διόρισε υπεύθυνο για τη γη
και ποιος του ανέθεσε την επίβλεψη όλου του κόσμου;*
14 Αν αυτός εστιάσει την προσοχή* του πάνω τους,
αν μαζέψει κοντά του το πνεύμα και την πνοή τους,+
15 όλοι οι άνθρωποι* θα αφανιστούν μαζί,
και η ανθρωπότητα θα επιστρέψει στο χώμα.+
16 Αν λοιπόν διαθέτεις κατανόηση, δώσε προσοχή σε αυτό·
άκου προσεκτικά τι λέω.
17 Πρέπει άραγε να κυβερνάει κάποιος που μισεί τη δικαιοσύνη;
Ή μήπως θα κατέκρινες έναν ισχυρό που είναι δίκαιος;
18 Θα έλεγες σε βασιλιά: “Είσαι άχρηστος”;
Ή σε ευγενείς: “Είστε πονηροί”;+
19 Υπάρχει Κάποιος που δεν δείχνει προσωποληψία σε άρχοντες
και δεν ευνοεί τους πλούσιους σε σχέση με τους φτωχούς,*+
διότι όλοι είναι έργο των χεριών του.+
20 Μπορεί να πεθάνουν ξαφνικά,+ στη μέση της νύχτας·+
τραντάζονται βίαια και σβήνουν·
ακόμη και οι ισχυροί εξαλείφονται, αλλά όχι από ανθρώπινα χέρια.+
21 Τα μάτια του Θεού είναι στραμμένα στις οδούς του ανθρώπου,+
και βλέπει όλα τα βήματά του.
22 Δεν υπάρχει σκοτάδι ούτε βαθιά σκιά
όπου να μπορούν να κρυφτούν όσοι αδικοπραγούν.+
23 Ο Θεός δεν έχει θέσει προσδιορισμένο καιρό για κανέναν
ώστε να παρουσιαστεί ενώπιόν του για κρίση.
24 Καταστρέφει τους ισχυρούς χωρίς να χρειάζεται να κάνει έρευνα
και τοποθετεί άλλους στη θέση τους.+
26 Τους δίνει χτυπήματα για την πονηρία τους
και δεν σέβονται καμιά από τις οδούς του·+
28 κάνουν τους φτωχούς να κραυγάζουν προς αυτόν,
ώστε αυτός ακούει την κραυγή των αβοήθητων.+
29 Όταν ο Θεός μένει σιωπηλός, ποιος μπορεί να τον κατακρίνει;
Όταν κρύβει το πρόσωπό του, ποιος μπορεί να τον δει;
Είτε απέναντι σε έθνος είτε απέναντι σε άνθρωπο, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο,
30 ώστε να μην κυβερνάει ασεβής*+
ούτε να στήνει παγίδες για τον λαό.
31 Μήπως θα πει κάποιος στον Θεό:
“Τιμωρήθηκα, ενώ δεν διέπραξα κανένα αδίκημα·+
32 δίδαξέ με αυτό που δεν είδα·
αν έκανα κάτι κακό, δεν θα το ξανακάνω”;
33 Μήπως θα σε ανταμείψει με τους δικούς σου όρους ενώ απορρίπτεις την κρίση του;
Κρίνε εσύ, όχι εγώ.
Πες μου λοιπόν αυτό που ξέρεις τόσο καλά.
34 Αυτοί που διαθέτουν κατανόηση* θα μου πουν
—κάθε σοφός άντρας που με ακούει—
35 “ο Ιώβ μιλάει χωρίς γνώση,+
και τα λόγια του στερούνται ενόρασης”.
36 Ας δοκιμαστεί ο Ιώβ* στο έπακρο,
γιατί οι απαντήσεις του μοιάζουν με των πονηρών!