Παροιμίες
3 Η πέτρα είναι βαριά και η άμμος ασήκωτη,
αλλά ο εκνευρισμός που προκαλεί ο ανόητος αποτελεί μεγαλύτερο βάρος και από τα δύο.+
4 Η οργή είναι σκληρή και ο θυμός μοιάζει με πλημμύρα,
αλλά ποιος μπορεί να αντέξει τη ζήλια;+
5 Ο φανερός έλεγχος είναι καλύτερος από την κρυφή αγάπη.+
7 Ο χορτασμένος* απορρίπτει* το μέλι της κηρήθρας,
αλλά για τον πεινασμένο* ακόμη και το πικρό έχει γλυκιά γεύση.
8 Σαν το πουλί που αφήνει* τη φωλιά του
είναι ο άνθρωπος που αφήνει τον τόπο του.
9 Το λάδι και το θυμίαμα ευφραίνουν την καρδιά·
το ίδιο και η γλυκιά φιλία που πηγάζει από ειλικρινή συμβουλή.*+
10 Μην εγκαταλείπεις τον φίλο σου ούτε τον φίλο του πατέρα σου
και μην μπεις στο σπίτι του αδελφού σου την ημέρα της συμφοράς σου·
καλύτερα ο γείτονας που βρίσκεται κοντά παρά ο αδελφός που βρίσκεται μακριά.+
11 Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται,+
ώστε να μπορώ να απαντήσω σε εκείνον που με χλευάζει.+
12 Ο οξυδερκής βλέπει τον κίνδυνο και κρύβεται,+
αλλά οι άπειροι συνεχίζουν να προχωρούν και υφίστανται τις συνέπειες.*
13 Πάρε το ρούχο ενός ανθρώπου αν έγινε εγγυητής για κάποιον ξένο·
πάρε του το ενέχυρο αν το έκανε αυτό για αλλοεθνή γυναίκα.*+
14 Όταν κάποιος ευλογεί τον συνάνθρωπό του με δυνατή φωνή νωρίς το πρωί,
αυτό θα θεωρηθεί κατάρα.
15 Η εριστική* σύζυγος είναι σαν στέγη που στάζει αδιάκοπα μια βροχερή ημέρα.+
16 Όποιος μπορεί να τη συγκρατήσει μπορεί να συγκρατήσει τον άνεμο
και να κρατήσει λάδι με το δεξί του χέρι.
18 Αυτός που φροντίζει μια συκιά θα φάει τον καρπό της,+
και αυτός που φροντίζει τον κύριό του θα τιμηθεί.+
19 Όπως το πρόσωπο κάποιου αντανακλάται στο νερό,
έτσι και η καρδιά ενός ανθρώπου αντανακλάται στην καρδιά κάποιου άλλου.
20 Όπως ο Τάφος και ο τόπος της καταστροφής* δεν χορταίνουν ποτέ,+
έτσι δεν χορταίνουν ποτέ και τα μάτια του ανθρώπου.
21 Όπως δοκιμάζεται το ασήμι στον λέβητα του καθαρισμού και το χρυσάφι στο καμίνι,+
έτσι δοκιμάζεται και ο άνθρωπος από τον έπαινο που λαβαίνει.*
22 Ακόμη και αν κοπανίσεις έναν ανόητο με γουδοχέρι
σαν θρυμματισμένα σιτηρά στο γουδί,
η ανοησία του δεν θα φύγει από αυτόν.
23 Πρέπει να ξέρεις καλά την εμφάνιση του ποιμνίου σου.
Να φροντίζεις επιμελώς τα* πρόβατά σου,+
24 διότι τα πλούτη δεν κρατούν για πάντα+
ούτε το στέμμα* σε όλες τις γενιές.
25 Το χλωρό χορτάρι χάνεται και νέο χορτάρι φυτρώνει,
και συνάγεται η βλάστηση των βουνών.
26 Από τα νεαρά κριάρια φτιάχνεις τα ρούχα σου,
και με τους τράγους πληρώνεις ένα χωράφι.
27 Επίσης, θα υπάρχει αρκετό κατσικίσιο γάλα για να τραφείς,
για να τραφεί το σπιτικό σου και να ζήσουν οι υπηρέτριές σου.