Ιερεμίας
8 «Εκείνον τον καιρό», δηλώνει ο Ιεχωβά, «θα βγάλουν από τους τάφους τους τα κόκαλα των βασιλιάδων του Ιούδα, τα κόκαλα των αρχόντων του, τα κόκαλα των ιερέων, τα κόκαλα των προφητών και τα κόκαλα των κατοίκων της Ιερουσαλήμ. 2 Θα τα απλώσουν στον ήλιο και στη σελήνη και σε όλο το στράτευμα των ουρανών, τα οποία αυτοί αγάπησαν και υπηρέτησαν και ακολούθησαν και επιζήτησαν και προσκύνησαν.+ Δεν θα τα μαζέψουν ούτε θα τα θάψουν. Σαν κοπριά θα γίνουν αυτά στην επιφάνεια της γης».+
3 «Και το υπόλοιπο αυτής της κακής οικογένειας το οποίο θα επιζήσει θα προτιμήσει τον θάνατο παρά τη ζωή σε όλους τους τόπους όπου θα το διασπείρω», δηλώνει ο Ιεχωβά των στρατευμάτων.
4 «Να τους πεις: “Αυτό λέει ο Ιεχωβά:
«Μήπως θα πέσουν και δεν θα ξανασηκωθούν;
Αν κάποιος επιστρέψει, δεν θα επιστρέψει και ο άλλος επίσης;
5 Για ποιον λόγο είναι αυτός ο λαός, η Ιερουσαλήμ, διαρκώς άπιστος απέναντί μου;
Είναι προσκολλημένοι στην απάτη·
αρνούνται να επιστρέψουν.+
6 Έδωσα προσοχή και άκουγα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο μιλούσαν δεν ήταν σωστός.
Κανείς δεν μετανόησε για την πονηρία του ούτε ρώτησε: “Τι έκανα;”+
Όλοι επιστρέφουν στη δημοφιλή πορεία, σαν άλογο που ορμάει στη μάχη.
7 Ακόμη και ο πελαργός στον ουρανό γνωρίζει τις εποχές* του·
το τρυγόνι και το πετροχελίδονο και η τσίχλα* τηρούν τον χρόνο της επιστροφής τους.*
Ο δικός μου λαός, όμως, δεν κατανοεί την κρίση του Ιεχωβά»”.+
8 “Πώς μπορείτε να λέτε: «Είμαστε σοφοί και έχουμε τον νόμο* του Ιεχωβά»;
Στην πραγματικότητα η αναληθής* γραφίδα*+ των γραμματέων χρησιμοποιείται μόνο για ψέματα.
9 Οι σοφοί έχουν ντροπιαστεί.+
Έχουν τρομοκρατηθεί και θα πιαστούν.
Έχουν απορρίψει τον λόγο του Ιεχωβά,
και πού είναι η σοφία τους;
10 Γι’ αυτό, θα δώσω τις συζύγους τους σε άλλους άντρες,
τους αγρούς τους σε άλλους ιδιοκτήτες·+
διότι από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο, όλοι τους βγάζουν ανέντιμο κέρδος·+
από τον προφήτη ως τον ιερέα, όλοι τους είναι απατεώνες.+
11 Προσπαθούν να γιατρέψουν τη συντριβή* της κόρης του λαού μου επιπόλαια,* λέγοντας:
«Υπάρχει ειρήνη! Υπάρχει ειρήνη!»
ενώ δεν υπάρχει ειρήνη.+
12 Μήπως ντρέπονται για τα απεχθή πράγματα που έχουν κάνει;
Δεν ντρέπονται καθόλου!
Δεν ξέρουν καν πώς να νιώσουν ταπεινωμένοι!+
Γι’ αυτό λοιπόν, θα πέσουν ανάμεσα στους πεσμένους.
Όταν τους τιμωρήσω, θα σκοντάψουν”,+ λέει ο Ιεχωβά.
13 “Όταν θα τους μαζέψω, θα τους φέρω στο τέλος τους”, δηλώνει ο Ιεχωβά.
“Δεν θα απομείνουν σταφύλια στο κλήμα ούτε σύκα στη συκιά, και τα φύλλα θα ξεραθούν.
Και ό,τι τους έδωσα θα το χάσουν”».
14 «Γιατί καθόμαστε εδώ;
Ας συγκεντρωθούμε και ας μπούμε στις οχυρωμένες πόλεις+ και ας αφανιστούμε εκεί.
Διότι ο Ιεχωβά ο Θεός μας θα μας εξοντώσει,
και μας δίνει να πιούμε δηλητηριασμένο νερό,+
επειδή αμαρτήσαμε εναντίον του Ιεχωβά.
15 Υπήρχε ελπίδα για ειρήνη, αλλά δεν ήρθε τίποτα καλό,
για καιρό γιατρειάς, αλλά υπάρχει τρόμος!+
16 Από τη Δαν ακούγεται το ρουθούνισμα των αλόγων του.
Από το χλιμίντρισμα που κάνουν τα άτια του,
όλη η γη σείεται.
Μπαίνουν και ρημάζουν τη χώρα και τα πάντα σε αυτήν,
την πόλη και τους κατοίκους της».
17 «Διότι εγώ στέλνω φίδια ανάμεσά σας,
δηλητηριώδη φίδια που δεν γητεύονται,
και αυτά θα σας δαγκώσουν», δηλώνει ο Ιεχωβά.
18 Η λύπη μου είναι αθεράπευτη·
η καρδιά μου είναι άρρωστη.
19 Από μακρινή γη κραυγάζει για βοήθεια
η κόρη του λαού μου:
«Δεν είναι ο Ιεχωβά στη Σιών;
Και δεν είναι ο βασιλιάς της σε αυτήν;»
«Γιατί με πρόσβαλαν με τις γλυπτές εικόνες τους,
με τους άχρηστους ξένους θεούς τους;»
20 «Ο θερισμός πέρασε, το καλοκαίρι τελείωσε,
αλλά εμείς δεν σωθήκαμε!»
21 Καταρρακώθηκα από τη συντριβή της κόρης του λαού μου·+
βυθίστηκα στη λύπη.
Φρίκη με κατέλαβε.
22 Δεν υπάρχει βάλσαμο στη Γαλαάδ;+
Και δεν υπάρχει θεραπευτής* εκεί;+
Γιατί δεν έγινε καλά η κόρη του λαού μου;+