Η Δεύτερη Προς τους Κορινθίους
1 Ο Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού μέσω του θελήματος του Θεού, και ο Τιμόθεος+ ο αδελφός μας, προς την εκκλησία του Θεού η οποία είναι στην Κόρινθο, περιλαμβανομένων όλων των αγίων που βρίσκονται σε όλη την Αχαΐα:+
2 Εύχομαι να έχετε παρ’ αξίαν καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.
3 Δοξασμένος να είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,+ ο Πατέρας του τρυφερού ελέους+ και ο Θεός κάθε παρηγοριάς,+ 4 ο οποίος μας παρηγορεί* σε κάθε μας δοκιμασία*+ για να μπορούμε να παρηγορούμε άλλους+ που περνούν οποιοδήποτε είδος δοκιμασίας* με την παρηγοριά που λαβαίνουμε από τον Θεό.+ 5 Διότι όπως αφθονούν σε εμάς τα παθήματα για τον Χριστό,+ έτσι αφθονεί και η παρηγοριά που λαβαίνουμε μέσω του Χριστού. 6 Αν λοιπόν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες,* είναι για τη δική σας παρηγοριά και σωτηρία· και αν παρηγορούμαστε, είναι για τη δική σας παρηγοριά, η οποία σας βοηθάει να υπομένετε τα ίδια παθήματα με εμάς. 7 Η ελπίδα μας για εσάς είναι ακλόνητη, καθώς ξέρουμε ότι, όπως συμμετέχετε στα παθήματα, έτσι θα συμμετάσχετε και στην παρηγοριά.+
8 Θέλουμε να είστε πλήρως ενήμεροι, αδελφοί, για τη θλίψη που περάσαμε στην επαρχία της Ασίας.+ Δεχτήκαμε υπερβολική πίεση πέρα από τη δύναμή μας, ώστε είχαμε πολλές αμφιβολίες ακόμη και για τη ζωή μας.+ 9 Μάλιστα, νομίζαμε ότι ήμασταν καταδικασμένοι σε θάνατο. Αυτό συνέβη για να μην εμπιστευόμαστε στον εαυτό μας, αλλά στον Θεό+ που ανασταίνει τους νεκρούς. 10 Από έναν τέτοιον θανάσιμο κίνδυνο μας έσωσε και θα μας σώσει, και στηρίζουμε σε αυτόν την ελπίδα μας ότι θα συνεχίσει να μας σώζει.+ 11 Μπορείτε και εσείς να βοηθάτε με τις δεήσεις σας για εμάς,+ ώστε να κάνουν πολλοί ευχαριστήριες προσευχές για εμάς όσον αφορά την εύνοια που λαβαίνουμε σε απάντηση των προσευχών που κάνουν πολλοί.*+
12 Το καύχημά μας, σχετικά με το οποίο καταθέτει ως μάρτυρας η συνείδησή μας, είναι αυτό: Έχουμε συμπεριφερθεί στον κόσμο, και ιδιαίτερα προς εσάς, με αγιότητα και ειλικρίνεια Θεού, όχι με σαρκική σοφία,+ αλλά με την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού. 13 Διότι δεν σας γράφουμε για τίποτα άλλο παρά μόνο για ό,τι διαβάζετε* και καταλαβαίνετε, και ελπίζω ότι θα συνεχίσετε να καταλαβαίνετε αυτά τα πράγματα πλήρως,* 14 όπως και έχετε καταλάβει μέχρις ενός βαθμού ότι εμείς είμαστε για εσάς λόγος για να καυχιέστε, όπως θα είστε και εσείς για εμάς την ημέρα του Κυρίου μας Ιησού.
15 Με αυτή την πεποίθηση λοιπόν είχα την πρόθεση να έρθω πρώτα σε εσάς για να έχετε μια δεύτερη ευκαιρία για χαρά·* 16 διότι είχα την πρόθεση να σας επισκεφτώ καθ’ οδόν προς τη Μακεδονία, να επιστρέψω σε εσάς από τη Μακεδονία και μετά να με ξεπροβοδίσετε για την Ιουδαία.+ 17 Όταν λοιπόν είχα αυτή την πρόθεση, μήπως αντιμετώπισα το ζήτημα με επιπολαιότητα; Ή μήπως κάνω σχέδια με σαρκικό τρόπο, ώστε λέω «Ναι, ναι» και μετά «Όχι, όχι»; 18 Αλλά όπως ο Θεός είναι αξιόπιστος, έτσι είναι αξιόπιστα και τα λόγια μας. Δεν σας λέμε «ναι» εννοώντας «όχι». 19 Διότι ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, που κηρύχτηκε ανάμεσά σας από εμάς, δηλαδή από εμένα, τον Σιλουανό* και τον Τιμόθεο,+ δεν έγινε «ναι» και εντούτοις «όχι», αλλά το «ναι» έχει γίνει «ναι» στην περίπτωσή του. 20 Διότι όσες και αν είναι οι υποσχέσεις του Θεού, έχουν γίνει «ναι» μέσω αυτού.+ Συνεπώς, μέσω αυτού επίσης είναι το «Αμήν» που λέμε στον Θεό,+ ώστε να τον δοξάζουμε. 21 Αλλά εκείνος που εγγυάται ότι εσείς και εμείς ανήκουμε στον Χριστό και εκείνος που μας έχρισε είναι ο Θεός.+ 22 Επίσης εκείνος έχει βάλει τη σφραγίδα του πάνω μας+ και μας έχει δώσει την εγγύηση εκείνου που θα έρθει,* δηλαδή το πνεύμα,+ στην καρδιά μας.
23 Εγώ επικαλούμαι τον Θεό ως μάρτυρα εναντίον μου* ότι δεν έχω έρθει ακόμη στην Κόρινθο επειδή θέλω να σας γλιτώσω από θλίψη. 24 Όχι ότι εξουσιάζουμε την πίστη σας,+ αλλά είμαστε συνεργάτες για τη χαρά σας, γιατί με την πίστη σας στέκεστε.