Το Πρώτο των Χρονικών
17 Μόλις ο Δαβίδ εγκαταστάθηκε στην κατοικία του,* είπε στον Νάθαν+ τον προφήτη: «Δες! Εγώ ζω σε κέδρινη κατοικία+ ενώ η κιβωτός της διαθήκης του Ιεχωβά βρίσκεται κάτω από υφάσματα σκηνής».+ 2 Ο Νάθαν απάντησε στον Δαβίδ: «Κάνε ό,τι βρίσκεται στην καρδιά σου, επειδή ο αληθινός Θεός είναι μαζί σου».
3 Εκείνη τη νύχτα, ο Θεός είπε στον Νάθαν: 4 «Πήγαινε και πες στον υπηρέτη μου τον Δαβίδ: “Αυτό λέει ο Ιεχωβά: «Δεν είσαι εσύ αυτός που θα χτίσει τον οίκο στον οποίο θα κατοικώ.+ 5 Εγώ δεν έχω κατοικήσει σε οίκο από την ημέρα που έβγαλα τον Ισραήλ από την Αίγυπτο μέχρι αυτή την ημέρα, αλλά πήγαινα από σκηνή σε σκηνή και από ένα πρόχειρο κατάλυμα σε άλλο.*+ 6 Ενόσω βάδιζα με όλο τον Ισραήλ, είπα ποτέ σε κανέναν από τους κριτές του Ισραήλ, τον οποίο διόρισα να ποιμαίνει τον λαό μου: “Γιατί δεν μου έχτισες κέδρινο οίκο;”»”
7 »Τώρα πες στον υπηρέτη μου τον Δαβίδ: “Αυτό λέει ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: «Εγώ σε πήρα από τα βοσκοτόπια, ενώ ακολουθούσες το κοπάδι, για να γίνεις ηγέτης του λαού μου του Ισραήλ.+ 8 Θα είμαι μαζί σου οπουδήποτε πας+ και θα εξαλείψω* όλους τους εχθρούς σου από μπροστά σου·+ και θα κάνω όνομα για εσένα, σαν το όνομα των μεγάλων της γης.+ 9 Θα ορίσω τόπο για τον λαό μου τον Ισραήλ όπου θα τους εγκαταστήσω και θα ζουν εκεί, και ποτέ πια δεν θα τους ενοχλήσει κανείς· πονηροί άνθρωποι δεν θα τους καταπιέσουν* ξανά όπως στο παρελθόν,+ 10 όταν διόρισα κριτές στον λαό μου τον Ισραήλ.+ Και θα καθυποτάξω όλους τους εχθρούς σου.+ Επίσης σου λέω: “Ο Ιεχωβά θα οικοδομήσει οίκο* για εσένα”.
11 »”»Όταν τελειώσουν οι ημέρες σου και πας στους προπάτορές σου, θα αναδείξω τον απόγονό σου* έπειτα από εσένα, έναν από τους γιους σου,+ και θα εδραιώσω τη βασιλεία του.+ 12 Αυτός είναι που θα χτίσει οίκο για εμένα,+ και εγώ θα εδραιώσω τον θρόνο του για πάντα.+ 13 Εγώ θα γίνω πατέρας του, και αυτός θα γίνει γιος μου.+ Δεν θα αποσύρω την όσια αγάπη μου από αυτόν+ όπως την απέσυρα από τον προκάτοχό σου.+ 14 Θα τον βάλω να σταθεί στον οίκο μου και στη βασιλεία μου για πάντα,+ και ο θρόνος του θα παραμείνει για πάντα»”».+
15 Ο Νάθαν είπε στον Δαβίδ όλα αυτά τα λόγια και όλο αυτό το όραμα.
16 Τότε ο βασιλιάς Δαβίδ μπήκε και κάθισε ενώπιον του Ιεχωβά και είπε: «Ποιος είμαι εγώ, Ιεχωβά Θεέ; Και ποιος είναι ο οίκος μου ώστε να με έχεις φέρει ως εδώ;+ 17 Σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, Θεέ, εσύ μιλάς επίσης για τον οίκο του υπηρέτη σου σχετικά με το μακρινό μέλλον,+ και θεώρησες ότι είμαι άνθρωπος που πρέπει να εξυψωθεί ακόμη περισσότερο,* Ιεχωβά Θεέ. 18 Τι άλλο να σου πει ο υπηρέτης σου ο Δαβίδ σχετικά με την τιμή που μου έγινε, εφόσον εσύ γνωρίζεις τον υπηρέτη σου τόσο καλά;+ 19 Ιεχωβά, για χάρη του υπηρέτη σου και σε αρμονία με την καρδιά σου* έχεις κάνει όλα αυτά τα μεγάλα πράγματα αποκαλύπτοντας τη μεγαλοσύνη σου.+ 20 Ιεχωβά, δεν υπάρχει κανείς όμοιός σου,+ και δεν υπάρχει Θεός εκτός από εσένα·+ όλα όσα έχουμε ακούσει με τα αφτιά μας το επιβεβαιώνουν αυτό. 21 Ποιο άλλο έθνος στη γη είναι σαν τον λαό σου τον Ισραήλ;+ Ο αληθινός Θεός πήγε και τους απολύτρωσε ως λαό του.+ Δημιούργησες όνομα για τον εαυτό σου με πράξεις μεγάλες που εμπνέουν δέος,+ εκδιώκοντας έθνη μπροστά από τον λαό σου+ τον οποίο απολύτρωσες από την Αίγυπτο. 22 Έκανες τον λαό σου τον Ισραήλ δικό σου λαό για πάντα·+ και εσύ, Ιεχωβά, έγινες Θεός τους.+ 23 Τώρα λοιπόν, Ιεχωβά, ας αποδειχτεί για πάντα πιστή η υπόσχεση που έδωσες σχετικά με τον υπηρέτη σου και τον οίκο του, και κάνε ακριβώς όπως υποσχέθηκες.+ 24 Ας παραμένει* και ας εξυψώνεται+ το όνομά σου για πάντα ώστε να λένε: “Ο Ιεχωβά των στρατευμάτων, ο Θεός του Ισραήλ, είναι Θεός στον Ισραήλ”, και ο οίκος του υπηρέτη σου του Δαβίδ ας εδραιωθεί ενώπιόν σου.+ 25 Διότι εσύ, Θεέ μου, αποκάλυψες στον υπηρέτη σου ότι έχεις σκοπό να του οικοδομήσεις οίκο.* Να γιατί ο υπηρέτης σου νιώθει άνετα να σου απευθύνει αυτή την προσευχή. 26 Τώρα λοιπόν, Ιεχωβά, εσύ είσαι ο αληθινός Θεός, και υποσχέθηκες αυτά τα καλά πράγματα για τον υπηρέτη σου. 27 Ας ευαρεστηθείς λοιπόν να ευλογήσεις τον οίκο του υπηρέτη σου, ώστε να παραμείνει για πάντα ενώπιόν σου, διότι εσύ, Ιεχωβά, ευλόγησες τον οίκο του, και έτσι θα ευημερεί για πάντα».