Ιερεμίας
18 Αυτός είναι ο λόγος που ήρθε στον Ιερεμία από τον Ιεχωβά: 2 «Σήκω και κατέβα στο σπίτι του αγγειοπλάστη,+ και εκεί θα σου μιλήσω».
3 Κατέβηκα λοιπόν στο σπίτι του αγγειοπλάστη, και αυτός εργαζόταν στους κεραμικούς τροχούς. 4 Αλλά το σκεύος που έφτιαχνε ο αγγειοπλάστης με τον πηλό χάλασε στο χέρι του. Έτσι λοιπόν, έφτιαξε με τον ίδιο πηλό ένα άλλο σκεύος, όπως αυτός έκρινε κατάλληλο.*
5 Τότε ήρθε σε εμένα ο εξής λόγος του Ιεχωβά: 6 «“Δεν μπορώ να κάνω σε εσάς ό,τι έκανε αυτός ο αγγειοπλάστης, οίκε του Ισραήλ;” λέει ο Ιεχωβά. “Δείτε! Όπως ο πηλός στο χέρι του αγγειοπλάστη, έτσι είστε και εσείς στο χέρι μου, οίκε του Ισραήλ.+ 7 Οποτεδήποτε πω ότι θα ξεριζώσω και θα γκρεμίσω και θα καταστρέψω κάποιο έθνος ή βασίλειο,+ 8 και το έθνος εκείνο εγκαταλείψει την πονηρία του εναντίον της οποίας μίλησα, τότε και εγώ θα αλλάξω γνώμη σχετικά με* τη συμφορά που σκόπευα να φέρω εναντίον του.+ 9 Αλλά οποτεδήποτε πω ότι θα οικοδομήσω και θα φυτέψω κάποιο έθνος ή βασίλειο, 10 και αυτό κάνει το κακό στα μάτια μου και δεν υπακούει στη φωνή μου, τότε και εγώ θα αλλάξω γνώμη σχετικά με* το καλό που σκόπευα να κάνω για χάρη του”.
11 »Τώρα πες, σε παρακαλώ, στους άντρες του Ιούδα και στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ: “Αυτό λέει ο Ιεχωβά: «Εγώ ετοιμάζω* συμφορά και καταστρώνω σχέδιο εναντίον σας. Επιστρέψτε, παρακαλώ, από τις κακές οδούς σας, και διορθώστε τις οδούς σας και τις ενέργειές σας»”».+
12 Αλλά αυτοί είπαν: «Δεν υπάρχει περίπτωση!+ Εμείς θα ακολουθούμε τις δικές μας σκέψεις, και ο καθένας μας θα ενεργεί σύμφωνα με το πείσμα της πονηρής του καρδιάς».+
13 Γι’ αυτό, να τι λέει ο Ιεχωβά:
«Ρωτήστε, παρακαλώ, ανάμεσα στα έθνη.
Το ξανάκουσε ποτέ κανείς αυτό;
Η παρθένα του Ισραήλ έκανε κάτι φρικαλέο.+
14 Εξαφανίζεται το χιόνι του Λιβάνου από τους βράχους που υπάρχουν στις πλαγιές του;
Ή μήπως θα στερέψουν τα κρύα νερά που έρχονται από μακριά;
15 Ο λαός μου όμως με ξέχασε.+
Διότι προσφέρουν θυσίες* σε κάτι άχρηστο+
και κάνουν ανθρώπους να σκοντάφτουν στις οδούς τους, στα αρχαία μονοπάτια,+
να περπατούν σε απόμερους δρόμους που δεν είναι ομαλοί και στρωμένοι,
16 ώστε να κάνουν τη γη τους φρικτό θέαμα+
και κάτι που θα προκαλεί σφύριγμα παντοτινά.+
Ο καθένας που θα περνάει από αυτήν θα κοιτάζει με φρίκη και θα κουνάει το κεφάλι του.+
17 Όπως ο ανατολικός άνεμος, θα τους σκορπίσω μπροστά στον εχθρό.
Θα τους δείξω την πλάτη μου, και όχι το πρόσωπό μου, την ημέρα της συμφοράς τους».+
18 Και αυτοί είπαν: «Ελάτε, ας συνωμοτήσουμε εναντίον του Ιερεμία,+ γιατί ο νόμος* δεν θα χαθεί από τους ιερείς μας ούτε η συμβουλή από τους σοφούς ούτε ο λόγος από τους προφήτες. Ελάτε, ας μιλήσουμε εναντίον του* και ας μη δώσουμε προσοχή σε αυτά που λέει».
19 Δώσε μου προσοχή, Ιεχωβά,
και άκουσε αυτά που λένε οι αντίπαλοί μου.
20 Πρέπει να ανταποδοθεί το καλό με κακό;
Διότι έσκαψαν λάκκο για τη ζωή* μου.+
Θυμήσου πώς στάθηκα ενώπιόν σου για να πω καλά λόγια για αυτούς,
για να απομακρύνω από αυτούς την οργή σου.
21 Γι’ αυτό, δώσε τους γιους τους στην πείνα,
και παράδωσέ τους στη δύναμη του σπαθιού.+
Οι γυναίκες τους ας στερηθούν τα παιδιά τους και ας μείνουν χήρες.+
Οι άντρες τους ας θανατωθούν από θανατηφόρα πληγή,
οι νεαροί τους ας αφανιστούν από σπαθί στη μάχη.+
22 Ας ακουστεί κραυγή από τα σπίτια τους
όταν φέρεις ξαφνικά πάνω τους επιδρομείς.
Διότι έσκαψαν λάκκο για να με αιχμαλωτίσουν
και έστησαν παγίδες για τα πόδια μου.+
23 Αλλά εσύ, Ιεχωβά,
γνωρίζεις καλά όλα τα σχέδια που κάνουν εναντίον μου για να με θανατώσουν.+
Μην καλύψεις το σφάλμα τους
και μην εξαλείψεις την αμαρτία τους από μπροστά σου.