Αββακούμ
3 Η προσευχή του Αββακούμ του προφήτη σε θρηνωδίες:*
2 Ιεχωβά, άκουσα όσα εξιστορούνται για εσένα.
Νιώθω δέος, Ιεχωβά, για τις ενέργειές σου.
Στο μέσο των ετών* δώσε τους και πάλι ζωή!
Στο μέσο των ετών* κάνε τες γνωστές.
Θυμήσου, παρακαλώ, να δείξεις έλεος στη διάρκεια της αναταραχής.+
Η μεγαλειότητά του κάλυψε τους ουρανούς·+
με τον αίνο του γέμισε η γη.
4 Η λαμπρότητά του ήταν σαν το φως.+
Δύο ακτίνες έβγαιναν από το χέρι του,
όπου ήταν κρυμμένη η ισχύς του.
5 Εμπρός του πορευόταν επιδημία,+
και καυτός πυρετός τον ακολουθούσε κατά πόδας.
6 Στάθηκε ακίνητος και έσεισε τη γη.+
Με μια ματιά, έκανε τα έθνη να αναπηδήσουν.+
Τα παντοτινά βουνά συντρίφτηκαν,
και οι πανάρχαιοι λόφοι έσκυψαν.+
Αυτές είναι οι οδοί του από πολύ παλιά.
7 Είδα συμφορά στις σκηνές του Χουσάν.
Τα υφάσματα των σκηνών της γης Μαδιάμ έτρεμαν.+
8 Άραγε εναντίον των ποταμών, Ιεχωβά,
εναντίον των ποταμών καίει ο θυμός σου;
Ή είναι εναντίον της θάλασσας η σφοδρή οργή σου;+
9 Το τόξο σου είναι γυμνό και έτοιμο.
Τα ραβδιά* περιμένουν να εκτελέσουν το καθήκον τους σύμφωνα με έναν όρκο.* (Σέλαχ)
Με ποταμούς έσκισες τη γη.
10 Βουνά άρχισαν να σφαδάζουν από τους πόνους όταν σε είδαν.+
Μια νεροποντή σάρωσε τα πάντα.
Τα βάθη βρυχήθηκαν με τη φωνή τους.+
Σήκωσαν τα χέρια τους ψηλά.
11 Ο ήλιος και η σελήνη στάθηκαν ακίνητα στη μεγαλοπρεπή κατοικία τους.+
Τα βέλη σου εκτοξεύονταν σαν το φως.+
Το δόρυ σου έλαμπε σαν αστραπή.
12 Προέλασες μέσα στη γη με αγανάκτηση.
Ποδοπάτησες* τα έθνη με θυμό.
13 Βγήκες για τη σωτηρία του λαού σου, ώστε να σώσεις τον χρισμένο σου.
Συνέτριψες τον ηγέτη* του σπιτιού των πονηρών.
Αυτό απογυμνώθηκε από τα θεμέλια μέχρι την οροφή.* (Σέλαχ)
14 Διατρύπησες το κεφάλι των πολεμιστών του με τα ίδια του τα όπλα*
όταν ξεχύθηκαν σαν θύελλα για να με διασκορπίσουν.
Θα χαίρονταν πολύ να καταβροχθίσουν έναν ταλαιπωρημένο ορμώντας από κρυψώνα.
15 Μέσα από τη θάλασσα πέρασες με τα άλογά σου,
μέσα από τα φουσκωμένα απέραντα νερά.
16 Άκουσα και ταράχτηκα μέσα μου·*
στο άκουσμα του ήχου, τα χείλη μου άρχισαν να τρέμουν.
Σήψη μπήκε στα κόκαλά μου·+
τα πόδια μου άρχισαν να τρεκλίζουν.
Αλλά περιμένω ήσυχα την ημέρα της στενοχώριας,+
διότι έρχεται πάνω στον λαό που μας επιτίθεται.
17 Ακόμη και αν η συκιά δεν ανθίσει
και δεν υπάρχει καρπός στα κλήματα,
ακόμη και αν οι ελιές δεν καρποφορήσουν
και τα χωράφια* δεν αποδώσουν τροφή,
ακόμη και αν τα γιδοπρόβατα εξαφανιστούν από το μαντρί
και δεν υπάρχουν βόδια στους στάβλους,
18 εγώ και πάλι θα αγάλλομαι σε σχέση με τον Ιεχωβά·
θα χαίρομαι σε σχέση με τον Θεό της σωτηρίας μου.+
19 Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά είναι η ισχύς μου·+
θα κάνει τα πόδια μου σαν του ελαφιού
και θα με βάλει να πατώ σε ψηλά μέρη.+
Προς τον διευθύνοντα· με τη συνοδεία των εγχόρδων μου.