ΕΣΘΗΡ

1 Στις ημέρες του Ασσουήρη,* εκείνου του Ασσουήρη που βασίλευε σε 127 επαρχίες*+ από την Ινδία ως την Αιθιοπία,* 2 εκείνες τις ημέρες κατά τις οποίες ο βασιλιάς Ασσουήρης καθόταν στον βασιλικό του θρόνο στα Σούσα,+ την καστροπολιτεία,* 3 στο τρίτο έτος της βασιλείας του, έκανε συμπόσιο για όλους τους άρχοντές του και τους υπηρέτες του. Ο στρατός της Περσίας+ και της Μηδίας,+ οι ευγενείς και οι άρχοντες των επαρχιών* βρίσκονταν ενώπιόν του, 4 και τους έδειχνε τον πλούτο του ένδοξου βασιλείου του και το μεγαλείο και τη λαμπρότητα της εξοχότητάς του επί πολλές ημέρες, 180 ημέρες. 5 Και όταν συμπληρώθηκαν αυτές οι ημέρες, ο βασιλιάς έκανε συμπόσιο επί εφτά ημέρες για όλο τον λαό που βρισκόταν στα Σούσα, την καστροπολιτεία,* από τον πιο σπουδαίο ως τον πιο ασήμαντο, στην αυλή του κήπου του βασιλικού ανακτόρου. 6 Υπήρχαν λινά, εκλεκτά βαμβακερά και μπλε υφάσματα πιασμένα με σχοινιά από εκλεκτό υλικό, πορφυροκόκκινα μάλλινα υφάσματα σε ασημένιους κρίκους, μαρμάρινοι στύλοι, καθώς και χρυσά και ασημένια ανάκλιντρα πάνω σε δάπεδο στρωμένο με πορφυρίτη, μάρμαρο, μάργαρο και μαύρο μάρμαρο.

7 Το κρασί προσφερόταν σε χρυσά ποτήρια·* το κάθε ποτήρι ήταν διαφορετικό από το άλλο, και το βασιλικό κρασί έρρεε άφθονο, ανάλογα με τον πλούτο του βασιλιά. 8 Ο κανόνας για το ποτό ήταν ότι δεν υπήρχε κανένας εξαναγκασμός,* διότι ο βασιλιάς είχε ορίσει μαζί με τους αξιωματούχους του ανακτόρου του πως ο καθένας μπορούσε να κάνει ό,τι τον ευχαριστούσε.

9 Η βασίλισσα Αστίν+ έκανε και αυτή συμπόσιο για τις γυναίκες στη βασιλική κατοικία* του βασιλιά Ασσουήρη.

10 Την έβδομη ημέρα, καθώς η καρδιά του βασιλιά Ασσουήρη είχε έρθει σε ευθυμία από το κρασί, αυτός είπε στον Μεουμάν, στον Βηζαθά, στον Αρβωνά,+ στον Βηγθά, στον Αβαγθά, στον Ζεθάρ και στον Χαρκάς, τους εφτά αυλικούς που τον υπηρετούσαν προσωπικά, 11 να φέρουν ενώπιον του βασιλιά τη βασίλισσα Αστίν, με το βασιλικό κάλυμμα* στο κεφάλι της, για να δείξει στους λαούς και στους άρχοντες την ομορφιά της, διότι ήταν πολύ όμορφη. 12 Αλλά η βασίλισσα Αστίν αρνούνταν να έρθει, όπως είχε διατάξει ο βασιλιάς μέσω των αυλικών. Γι’ αυτό, εκείνος θύμωσε πάρα πολύ και η οργή του φούντωσε μέσα του.

13 Τότε ο βασιλιάς μίλησε στους σοφούς οι οποίοι είχαν γνώση των αποφάσεων που αφορούσαν παρόμοιες περιπτώσεις* (γιατί με αυτόν τον τρόπο έφερνε ο βασιλιάς τα ζητήματά του ενώπιον όλων εκείνων που ήταν ειδήμονες στον νόμο και στις δικαστικές υποθέσεις, 14 και οι πλησιέστεροι σε αυτόν ήταν ο Καρσενά, ο Σεθάρ, ο Αδμαθά, ο Θαρσείς, ο Μερές, ο Μαρσενά και ο Μεμουκάν, εφτά άρχοντες+ της Περσίας και της Μηδίας που είχαν πρόσβαση στον βασιλιά και κατείχαν τις υψηλότερες θέσεις στο βασίλειο). 15 Ο βασιλιάς ρώτησε: «Σύμφωνα με τον νόμο, τι πρέπει να γίνει με τη βασίλισσα Αστίν η οποία δεν υπάκουσε στη διαταγή που έδωσε ο βασιλιάς Ασσουήρης μέσω των αυλικών;»

16 Τότε ο Μεμουκάν είπε ενώπιον του βασιλιά και των αρχόντων: «Η βασίλισσα Αστίν ενήργησε εσφαλμένα,+ όχι μόνο ενάντια στον βασιλιά, αλλά και ενάντια σε όλους τους άρχοντες και ενάντια σε όλους τους λαούς όλων των επαρχιών* του βασιλιά Ασσουήρη. 17 Διότι αυτό που έκανε η βασίλισσα θα γίνει γνωστό σε όλες τις συζύγους, και αυτές θα καταφρονούν τους συζύγους τους και θα λένε: “Ο βασιλιάς Ασσουήρης είπε να φέρουν ενώπιόν του τη βασίλισσα Αστίν αλλά εκείνη αρνήθηκε να πάει”. 18 Σήμερα κιόλας οι αρχόντισσες της Περσίας και της Μηδίας, που γνωρίζουν τι έκανε η βασίλισσα, θα μιλήσουν σε όλους τους άρχοντες του βασιλιά, και αυτό θα προκαλέσει πολλή περιφρόνηση και αγανάκτηση. 19 Αν φαίνεται καλό στον βασιλιά, ας εκδοθεί από αυτόν βασιλικό διάταγμα και ας γραφτεί μεταξύ των νόμων της Περσίας και της Μηδίας, οι οποίοι είναι αμετάκλητοι,+ ότι η Αστίν δεν επιτρέπεται να εμφανιστεί ποτέ ξανά ενώπιον του βασιλιά Ασσουήρη· και ας δώσει ο βασιλιάς τη βασιλική της θέση σε κάποια γυναίκα καλύτερή της. 20 Και όταν μαθευτεί το διάταγμα του βασιλιά σε όλη την απέραντη επικράτειά του, όλες οι σύζυγοι θα δώσουν τιμή στους συζύγους τους, από τον πιο σπουδαίο ως τον πιο ασήμαντο».

21 Αυτή η πρόταση άρεσε στον βασιλιά και στους άρχοντες, και ο βασιλιάς έκανε ό,τι είπε ο Μεμουκάν. 22 Έστειλε λοιπόν επιστολές σε όλες τις βασιλικές επαρχίες,*+ σε κάθε επαρχία* στη δική της γραφή και σε κάθε λαό στη δική του γλώσσα, ώστε ο κάθε σύζυγος να είναι κύριος* του σπιτιού του και να μιλάει στη γλώσσα του δικού του λαού.*

2 Έπειτα από αυτά, όταν καταλάγιασε η οργή του, ο βασιλιάς Ασσουήρης+ θυμήθηκε τι είχε κάνει η Αστίν+ και τι είχε αποφασιστεί εναντίον της.+ 2 Τότε εκείνοι που υπηρετούσαν προσωπικά τον βασιλιά είπαν: «Ας γίνει έρευνα για να βρεθούν νεαρές, όμορφες παρθένες για τον βασιλιά. 3 Και ας ορίσει ο βασιλιάς επιτρόπους σε όλες τις επαρχίες* της επικράτειάς του+ για να συγκεντρώσουν όλες τις όμορφες νεαρές παρθένες στα Σούσα, την καστροπολιτεία,* στην κατοικία των γυναικών.* Ας ανατεθεί η φροντίδα τους στον Ηγαΐ,+ τον ευνούχο του βασιλιά και φύλακα των γυναικών, και ας περάσουν από ένα πρόγραμμα περιποίησης ομορφιάς.* 4 Και η κοπέλα που θα αρέσει περισσότερο στον βασιλιά ας γίνει βασίλισσα αντί της Αστίν».+ Η εισήγηση άρεσε στον βασιλιά και την ακολούθησε.

5 Στα Σούσα,+ την καστροπολιτεία,* υπήρχε κάποιος Ιουδαίος που ονομαζόταν Μαροδοχαίος,+ γιος του Ιαείρ, γιου του Σιμεΐ, γιου του Κεις, Βενιαμινίτης,+ 6 ο οποίος είχε οδηγηθεί σε εξορία από την Ιερουσαλήμ μαζί με τον λαό που είχε εκτοπιστεί με τον βασιλιά Ιεχονία*+ του Ιούδα, τον οποίο οδήγησε σε εξορία ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας. 7 Αυτός ήταν ο κηδεμόνας της Χαδασσά,* δηλαδή της Εσθήρ, της κόρης του αδελφού του πατέρα του,+ γιατί αυτή δεν είχε ούτε πατέρα ούτε μητέρα. Η κοπέλα είχε όμορφη διάπλαση και ελκυστική εμφάνιση και, όταν πέθανε ο πατέρας της και η μητέρα της, την πήρε ως κόρη του ο Μαροδοχαίος. 8 Όταν εξαγγέλθηκε ο λόγος του βασιλιά και ο νόμος του και συγκεντρώθηκαν υπό τη φροντίδα του Ηγαΐ+ πολλές κοπέλες στα Σούσα, την καστροπολιτεία,* οδηγήθηκε και η Εσθήρ στην κατοικία* του βασιλιά υπό τη φροντίδα του Ηγαΐ, του φύλακα των γυναικών.

9 Αυτή η κοπέλα λοιπόν κέρδισε τη συμπάθεια και την εύνοια* του Ηγαΐ, γι’ αυτό εκείνος έκανε αμέσως διευθετήσεις για την περιποίηση της ομορφιάς της*+ και τη διατροφή της και της έδωσε εφτά διαλεγμένες κοπέλες από την κατοικία του βασιλιά. Μετέφερε επίσης αυτήν και τις νεαρές υπηρέτριές της στο καλύτερο μέρος της κατοικίας των γυναικών.* 10 Η Εσθήρ δεν είπε τίποτα για τον λαό της+ ή για τους συγγενείς της, διότι ο Μαροδοχαίος+ την είχε συμβουλέψει να μη μιλήσει για αυτό σε κανέναν.+ 11 Κάθε ημέρα ο Μαροδοχαίος περπατούσε μπροστά από την αυλή της κατοικίας των γυναικών* για να μαθαίνει αν είναι καλά η Εσθήρ και πώς πηγαίνουν τα πράγματα.

12 Κάθε κοπέλα πήγαινε στον βασιλιά Ασσουήρη με τη σειρά, αφού ολοκλήρωνε τη δωδεκάμηνη περιποίηση που είχε οριστεί για τις κοπέλες, διότι έτσι έπρεπε να γίνεται η περιποίηση ομορφιάς*—έξι μήνες με λάδι σμύρνας+ και έξι μήνες με βάλσαμο+ και διάφορα έλαια για την περιποίηση της ομορφιάς.* 13 Έπειτα η κοπέλα ήταν έτοιμη να πάει στον βασιλιά, και οτιδήποτε ζητούσε της το έδιναν όταν πήγαινε από την κατοικία των γυναικών* στην κατοικία του βασιλιά. 14 Το βράδυ πήγαινε και το πρωί επέστρεφε στη δεύτερη κατοικία των γυναικών,* υπό τη φροντίδα του Σαασγάζ, του ευνούχου του βασιλιά,+ του φύλακα των παλλακίδων. Δεν πήγαινε ξανά στον βασιλιά, εκτός και αν εκείνος είχε μείνει ιδιαίτερα ευχαριστημένος από αυτήν και την καλούσε ονομαστικά.+

15 Όταν ήρθε η ώρα να πάει στον βασιλιά η Εσθήρ, η κόρη του Αβιχαίλ, του θείου του Μαροδοχαίου, ο οποίος την είχε πάρει ως κόρη του,+ δεν ζήτησε τίποτα παρά μόνο ό,τι συνέστησε ο Ηγαΐ, ο ευνούχος του βασιλιά, ο φύλακας των γυναικών. (Όλο αυτό το διάστημα η Εσθήρ κέρδιζε την εύνοια όποιου την έβλεπε.) 16 Η Εσθήρ οδηγήθηκε στον βασιλιά Ασσουήρη στη βασιλική του κατοικία τον δέκατο μήνα, δηλαδή τον μήνα Τεβέθ,* στο έβδομο έτος+ της βασιλείας του. 17 Και ο βασιλιάς αγάπησε την Εσθήρ περισσότερο από όλες τις άλλες γυναίκες, και εκείνη κέρδισε την εύνοια και την επιδοκιμασία* του περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη παρθένα. Γι’ αυτό, έβαλε το βασιλικό κάλυμμα* στο κεφάλι της και την έκανε βασίλισσα+ αντί της Αστίν.+ 18 Και ο βασιλιάς έκανε ένα μεγάλο συμπόσιο για όλους τους άρχοντές του και τους υπηρέτες του, το συμπόσιο της Εσθήρ. Κατόπιν κήρυξε αμνηστία στις επαρχίες* και πρόσφερε δώρα ανάλογα του πλούτου του βασιλιά.

19 Όταν συγκεντρώθηκαν παρθένες*+ δεύτερη φορά, ο Μαροδοχαίος καθόταν στη βασιλική πύλη. 20 Η Εσθήρ δεν είπε τίποτα για τους συγγενείς της και τον λαό της,+ όπως την είχε συμβουλέψει ο Μαροδοχαίος· συνέχιζε να κάνει ό,τι έλεγε ο Μαροδοχαίος, όπως ακριβώς έκανε όταν βρισκόταν υπό τη φροντίδα του.+

21 Εκείνες τις ημέρες, ενώ ο Μαροδοχαίος καθόταν στη βασιλική πύλη, ο Βιγθάν και ο Θερές, δύο αυλικοί του βασιλιά, θυρωροί, θύμωσαν και συνωμότησαν για να δολοφονήσουν τον* βασιλιά Ασσουήρη. 22 Ο Μαροδοχαίος όμως το έμαθε και το είπε αμέσως στη βασίλισσα Εσθήρ. Η δε Εσθήρ μίλησε στον βασιλιά εξ ονόματος του Μαροδοχαίου.* 23 Το ζήτημα λοιπόν ερευνήθηκε και τελικά επιβεβαιώθηκε, και οι δύο άντρες κρεμάστηκαν σε ξύλο· όλα αυτά γράφτηκαν στο βιβλίο των χρονικών παρουσία του βασιλιά.+

3 Έπειτα από αυτά, ο βασιλιάς Ασσουήρης προβίβασε τον Αμάν,+ τον γιο του Αμμεδαθά του Αγαγίτη,+ και τον εξύψωσε βάζοντας τον θρόνο του πάνω από όλους τους άλλους άρχοντες που ήταν μαζί του.+ 2 Όλοι οι υπηρέτες του βασιλιά που ήταν στη βασιλική πύλη υποκλίνονταν και προσκυνούσαν τον Αμάν, γιατί αυτή την εντολή είχε δώσει ο βασιλιάς σχετικά με εκείνον. Αλλά ο Μαροδοχαίος αρνούνταν να υποκλιθεί ή να προσκυνήσει. 3 Γι’ αυτό, οι υπηρέτες του βασιλιά που ήταν στη βασιλική πύλη είπαν στον Μαροδοχαίο: «Γιατί αψηφάς την εντολή του βασιλιά;» 4 Τον ρωτούσαν κάθε ημέρα, αλλά εκείνος δεν τους άκουγε. Τότε το είπαν στον Αμάν για να δουν αν η συμπεριφορά του Μαροδοχαίου θα έμενε ατιμώρητη·+ διότι τους είχε πει ότι ήταν Ιουδαίος.+

5 Όταν ο Αμάν είδε ότι ο Μαροδοχαίος αρνούνταν να υποκλιθεί και να τον προσκυνήσει, έγινε έξαλλος.+ 6 Αλλά το θεώρησε πολύ υποτιμητικό να θανατώσει τον* Μαροδοχαίο μόνο, γιατί του είχαν μιλήσει για τον λαό του Μαροδοχαίου. Γι’ αυτό, άρχισε να αναζητάει τρόπο για να αφανίσει όλους τους Ιουδαίους σε ολόκληρη την επικράτεια του Ασσουήρη, όλο τον λαό του Μαροδοχαίου.

7 Τον πρώτο μήνα, δηλαδή τον μήνα Νισάν,* στο δωδέκατο έτος+ του βασιλιά Ασσουήρη, έριξαν Πουρ+ (δηλαδή κλήρο) ενώπιον του Αμάν για να οριστεί η ημέρα και ο μήνας, και ο κλήρος έπεσε στον δωδέκατο μήνα, δηλαδή τον Αδάρ.*+ 8 Κατόπιν ο Αμάν είπε στον βασιλιά Ασσουήρη: «Υπάρχει ένας λαός διασκορπισμένος και διεσπαρμένος ανάμεσα στους λαούς+ σε όλες τις επαρχίες* της επικράτειάς σου,+ του οποίου οι νόμοι διαφέρουν από όλων των άλλων λαών· αυτοί δεν υπακούν στους νόμους του βασιλιά, και δεν είναι προς το συμφέρον του βασιλιά να τους αφήνει έτσι. 9 Αν φαίνεται καλό στον βασιλιά, ας γραφτεί διάταγμα για την εξόντωσή τους. Εγώ θα καταβάλω στους αξιωματούχους 10.000 τάλαντα* ασήμι για να τα βάλουν στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο».*

10 Τότε ο βασιλιάς έβγαλε το σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι του+ από το χέρι του και το έδωσε στον Αμάν,+ τον γιο του Αμμεδαθά του Αγαγίτη,+ τον εχθρό των Ιουδαίων. 11 Και ο βασιλιάς είπε στον Αμάν: «Το ασήμι και ο λαός είναι στη διάθεσή σου για να κάνεις ό,τι σου φαίνεται σωστό». 12 Κατόπιν, κλήθηκαν οι γραμματείς του βασιλιά+ τη δέκατη τρίτη ημέρα του πρώτου μήνα. Κατέγραψαν+ όλες τις εντολές του Αμάν προς τους σατράπες του βασιλιά, τους κυβερνήτες των επαρχιών* και τους άρχοντες των διαφόρων λαών, χρησιμοποιώντας για την κάθε επαρχία* τη δική της γραφή και για τον κάθε λαό τη δική του γλώσσα. Όλα αυτά γράφτηκαν στο όνομα του βασιλιά Ασσουήρη και σφραγίστηκαν με το σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι του.+

13 Οι επιστολές στάλθηκαν μέσω ταχυδρόμων σε όλες τις επαρχίες* του βασιλιά, με την εντολή να αφανιστούν, να θανατωθούν και να εξολοθρευτούν όλοι οι Ιουδαίοι, νέοι και γέροι, παιδιά και γυναίκες, μέσα σε μία ημέρα, τη δέκατη τρίτη ημέρα του δωδέκατου μήνα, δηλαδή του μήνα Αδάρ,+ και να λεηλατηθούν τα υπάρχοντά τους.+ 14 Το περιεχόμενο του εγγράφου έπρεπε να δημοσιευτεί ως νόμος σε όλες τις επαρχίες* και να διακηρυχτεί σε όλους τους λαούς, ώστε να είναι έτοιμοι για εκείνη την ημέρα. 15 Οι ταχυδρόμοι έφυγαν γρήγορα+ κατ’ εντολήν του βασιλιά, και ο νόμος δημοσιεύτηκε στα Σούσα,+ την καστροπολιτεία.* Έπειτα ο βασιλιάς και ο Αμάν κάθισαν να πιουν, αλλά η πόλη των Σούσων ήταν ανάστατη.

4 Όταν ο Μαροδοχαίος+ έμαθε όλα όσα είχαν γίνει,+ έσκισε τα ρούχα του και έβαλε πάνω του σάκο και στάχτη. Έπειτα πήγε στο μέσο της πόλης, κραυγάζοντας δυνατά με φωνή γεμάτη πίκρα. 2 Έφτασε μόνο μέχρι τη βασιλική πύλη, γιατί κανείς δεν μπορούσε να μπει σε αυτήν φορώντας σάκο. 3 Και σε κάθε επαρχία*+ στην οποία έφτανε ο λόγος και το διάταγμα του βασιλιά, γινόταν μεγάλο πένθος ανάμεσα στους Ιουδαίους, μαζί με νηστεία+ και κλάμα και γοερό θρήνο. Πολλοί ξάπλωναν με σάκο και στάχτη.+ 4 Όταν οι υπηρέτριες της Εσθήρ και οι ευνούχοι της πήγαν και της το είπαν, η βασίλισσα ταράχτηκε πάρα πολύ. Κατόπιν έστειλε ρούχα στον Μαροδοχαίο για να βγάλει τον σάκο από πάνω του, αλλά εκείνος δεν τα δέχτηκε. 5 Τότε η Εσθήρ κάλεσε τον Αθάχ, έναν από τους ευνούχους του βασιλιά που τον είχε διορίσει ο βασιλιάς να την υπηρετεί, και του έδωσε εντολή να μάθει από τον Μαροδοχαίο τι σήμαιναν όλα αυτά και τι συνέβαινε.

6 Ο Αθάχ λοιπόν πήγε στον Μαροδοχαίο, στην πλατεία της πόλης μπροστά από τη βασιλική πύλη. 7 Ο Μαροδοχαίος τού είπε όλα όσα του είχαν συμβεί και το ακριβές ποσό των χρημάτων+ που είχε υποσχεθεί να καταβάλει ο Αμάν στο θησαυροφυλάκιο του βασιλιά για να εξολοθρευτούν οι Ιουδαίοι.+ 8 Του έδωσε επίσης ένα αντίγραφο του διατάγματος που είχε δημοσιευτεί στα Σούσα+ για την εξόντωσή τους. Του είπε να το δείξει στην Εσθήρ, να της το εξηγήσει και να τη συμβουλέψει+ να πάει στον βασιλιά για να εκλιπαρήσει την εύνοιά του και να τον παρακαλέσει προσωπικά να ενεργήσει υπέρ του λαού της.

9 Ο Αθάχ γύρισε στην Εσθήρ και της είπε τα λόγια του Μαροδοχαίου. 10 Και εκείνη του παρήγγειλε να πει στον Μαροδοχαίο:+ 11 «Όλοι οι υπηρέτες του βασιλιά και ο λαός στις επαρχίες* του βασιλιά ξέρουν ότι, για όποιον άντρα ή γυναίκα μπει στην εσωτερική αυλή του βασιλιά+ απρόσκλητος, υπάρχει ένας και μόνο νόμος: Πρέπει να θανατωθεί· μόνο αν ο βασιλιάς απλώσει προς αυτόν το χρυσό σκήπτρο θα μείνει ζωντανός.+ Και εγώ δεν έχω προσκληθεί να πάω στον βασιλιά εδώ και 30 ημέρες».

12 Όταν ειπώθηκαν στον Μαροδοχαίο τα λόγια της Εσθήρ, 13 εκείνος της απάντησε: «Μη φαντάζεσαι ότι, επειδή βρίσκεσαι στο σπιτικό του βασιλιά, έχεις περισσότερες πιθανότητες να γλιτώσεις από όσες έχουν όλοι οι άλλοι Ιουδαίοι. 14 Διότι αν μείνεις τώρα σιωπηλή, θα έρθει από αλλού ανακούφιση και απελευθέρωση για τους Ιουδαίους,+ αλλά εσύ και ο οίκος του πατέρα σου θα αφανιστείτε. Και ποιος ξέρει αν δεν έγινες βασίλισσα+ για μια ώρα σαν και αυτήν;»

15 Τότε η Εσθήρ απάντησε στον Μαροδοχαίο: 16 «Πήγαινε, μάζεψε όλους τους Ιουδαίους που βρίσκονται στα Σούσα και νηστέψτε+ για χάρη μου. Μη φάτε ούτε να πιείτε επί τρεις ημέρες,+ νύχτα και ημέρα. Θα νηστέψω και εγώ, μαζί με τις υπηρέτριές μου. Θα πάω στον βασιλιά, πράγμα που είναι αντίθετο με τον νόμο, και αν είναι να αφανιστώ, ας αφανιστώ». 17 Έτσι λοιπόν, ο Μαροδοχαίος έφυγε και έκανε όλα όσα του παρήγγειλε η Εσθήρ.

5 Την τρίτη ημέρα+ η Εσθήρ ντύθηκε με τη βασιλική ενδυμασία της και στάθηκε στην εσωτερική αυλή της κατοικίας* του βασιλιά, απέναντι από την κατοικία του βασιλιά, ενώ ο βασιλιάς καθόταν στον βασιλικό του θρόνο μέσα στη βασιλική κατοικία απέναντι από την είσοδο. 2 Μόλις ο βασιλιάς είδε τη βασίλισσα Εσθήρ να στέκεται στην αυλή, αυτή κέρδισε την εύνοιά του, και ο βασιλιάς άπλωσε προς το μέρος της το χρυσό σκήπτρο+ που είχε στο χέρι του. Τότε η Εσθήρ πλησίασε και άγγιξε την κορυφή του σκήπτρου.

3 Ο βασιλιάς τη ρώτησε: «Τι συμβαίνει, βασίλισσα Εσθήρ; Ποιο είναι το αίτημά σου; Ακόμη και το μισό του βασιλείου μου αν ζητήσεις, θα σου δοθεί!» 4 Η Εσθήρ απάντησε: «Αν φαίνεται καλό στον βασιλιά, ας έρθει ο βασιλιάς μαζί με τον Αμάν+ σήμερα στο συμπόσιο που έχω ετοιμάσει για αυτόν». 5 Και ο βασιλιάς είπε στους άντρες του: «Πείτε στον Αμάν να έρθει γρήγορα, αφού το ζητάει η Εσθήρ». Έτσι λοιπόν, ο βασιλιάς και ο Αμάν πήγαν στο συμπόσιο που είχε ετοιμάσει η Εσθήρ.

6 Στη διάρκεια του συμποσίου του κρασιού, ο βασιλιάς είπε στην Εσθήρ: «Ποιο είναι το αίτημά σου; Θα γίνει δεκτό! Και ποια είναι η παράκλησή σου; Ακόμη και το μισό του βασιλείου μου αν ζητήσεις, θα το έχεις!»+ 7 Η Εσθήρ απάντησε: «Αυτό είναι το αίτημά μου και η παράκλησή μου: 8 Αν έχω κερδίσει την εύνοια του βασιλιά και αν φαίνεται καλό στον βασιλιά να κάνει δεκτό το αίτημά μου και να εισακούσει την παράκλησή μου, ας έρθει ο βασιλιάς και ο Αμάν στο συμπόσιο που θα παραθέσω για αυτούς αύριο· και αύριο θα κάνω αυτό που λέει ο βασιλιάς».

9 Εκείνη την ημέρα ο Αμάν έφυγε χαρούμενος και με εύθυμη καρδιά. Όταν όμως είδε τον Μαροδοχαίο στη βασιλική πύλη και παρατήρησε ότι δεν σηκώθηκε ούτε έτρεμε μπροστά του, έγινε έξαλλος μαζί του.+ 10 Ωστόσο, συγκρατήθηκε και πήγε στο σπίτι του. Κατόπιν έστειλε να καλέσουν τους φίλους του και τη Ζερές+ τη σύζυγό του. 11 Και άρχισε να καυχιέται για τον ένδοξο πλούτο του, τους πολλούς γιους του,+ καθώς και το πώς τον είχε προβιβάσει ο βασιλιάς και τον είχε εξυψώσει πάνω από τους άρχοντες και τους υπηρέτες του βασιλιά.+

12 Ο Αμάν πρόσθεσε: «Επιπλέον, η βασίλισσα Εσθήρ δεν προσκάλεσε κανέναν άλλον παρά μόνο εμένα για να συνοδεύσω τον βασιλιά στο συμπόσιο που ετοίμασε.+ Αύριο είμαι και πάλι καλεσμένος της μαζί με τον βασιλιά.+ 13 Αλλά όλα αυτά δεν με ικανοποιούν όσο βλέπω τον Μαροδοχαίο τον Ιουδαίο να κάθεται στη βασιλική πύλη». 14 Τότε η Ζερές η σύζυγός του και όλοι οι φίλοι του τού είπαν: «Δώσε εντολή να στήσουν ένα ξύλο 50 πήχεις* ψηλό. Και το πρωί πες στον βασιλιά να κρεμάσουν σε αυτό τον Μαροδοχαίο.+ Μετά πήγαινε μαζί με τον βασιλιά να απολαύσεις το συμπόσιο». Αυτή η εισήγηση άρεσε στον Αμάν και έδωσε εντολή να στήσουν το ξύλο.

6 Εκείνη τη νύχτα ο βασιλιάς δεν μπορούσε να κοιμηθεί.* Γι’ αυτό, είπε να φέρουν το βιβλίο των ιστορικών υπομνημάτων+ και να το διαβάσουν στον βασιλιά. 2 Εκεί βρέθηκε γραμμένο αυτό που είχε αναφέρει ο Μαροδοχαίος σχετικά με τον Βιγθανά και τον Θερές, δύο αυλικούς του βασιλιά, θυρωρούς, οι οποίοι είχαν συνωμοτήσει να δολοφονήσουν τον* βασιλιά Ασσουήρη.+ 3 Ο βασιλιάς ρώτησε: «Ποια τιμή και ποια αναγνώριση έλαβε ο Μαροδοχαίος για αυτό;» Τότε οι προσωπικοί υπηρέτες του βασιλιά είπαν: «Τίποτα δεν έγινε για αυτόν».

4 Αργότερα ο βασιλιάς είπε: «Ποιος είναι στην αυλή;» Στην εξωτερική αυλή+ της κατοικίας* του βασιλιά είχε έρθει ο Αμάν για να του ζητήσει να κρεμάσουν τον Μαροδοχαίο στο ξύλο που είχε ετοιμάσει για αυτόν.+ 5 Οι υπηρέτες του βασιλιά τού είπαν: «Ο Αμάν+ στέκεται στην αυλή». Και ο βασιλιάς είπε: «Πείτε του να περάσει».

6 Όταν πέρασε μέσα ο Αμάν, ο βασιλιάς τού είπε: «Τι πρέπει να γίνει για τον άνθρωπο τον οποίο επιθυμεί να τιμήσει ο βασιλιάς;» Ο Αμάν είπε μέσα του: «Ποιον άλλον θα επιθυμούσε να τιμήσει ο βασιλιάς περισσότερο από εμένα;»+ 7 Είπε λοιπόν ο Αμάν στον βασιλιά: «Για τον άνθρωπο τον οποίο επιθυμεί να τιμήσει ο βασιλιάς, 8 ας φέρουν βασιλική ενδυμασία,+ την οποία φοράει ο βασιλιάς, καθώς και ένα άλογο το οποίο ιππεύει ο βασιλιάς και το οποίο έχει στο κεφάλι του το βασιλικό κάλυμμα. 9 Έπειτα, ας δοθεί η ενδυμασία και το άλογο στην ευθύνη ενός από τους εκλεκτούς άρχοντες του βασιλιά, ας ντύσουν τον άνθρωπο τον οποίο επιθυμεί να τιμήσει ο βασιλιάς και ας τον βάλουν να ιππεύσει το άλογο στην πλατεία της πόλης. Και πρέπει να φωνάζουν μπροστά από αυτόν: “Έτσι ανταμείβει ο βασιλιάς όποιον επιθυμεί να τιμήσει!”»+ 10 Αμέσως ο βασιλιάς είπε στον Αμάν: «Γρήγορα! Πάρε την ενδυμασία και το άλογο, και αυτό που μόλις είπες κάνε το για τον Μαροδοχαίο τον Ιουδαίο που κάθεται στη βασιλική πύλη. Μην παραλείψεις τίποτα από όσα είπες».

11 Πήρε λοιπόν ο Αμάν την ενδυμασία και το άλογο, έντυσε τον Μαροδοχαίο,+ τον έβαλε να ιππεύσει στην πλατεία της πόλης και φώναζε μπροστά από αυτόν: «Έτσι ανταμείβει ο βασιλιάς όποιον επιθυμεί να τιμήσει!» 12 Έπειτα, ο Μαροδοχαίος επέστρεψε στη βασιλική πύλη, αλλά ο Αμάν πήγε βιαστικά στο σπίτι του, πενθώντας με καλυμμένο το κεφάλι του. 13 Όταν ο Αμάν αφηγήθηκε στη σύζυγό του τη Ζερές+ και σε όλους τους φίλους του όλα όσα του είχαν συμβεί, οι σοφοί του και η σύζυγός του η Ζερές τού είπαν: «Αν ο Μαροδοχαίος, μπροστά στον οποίο άρχισες να πέφτεις, είναι ιουδαϊκής καταγωγής,* δεν θα υπερισχύσεις εναντίον του· είναι βέβαιο ότι θα πέσεις μπροστά του».

14 Ενώ μιλούσαν ακόμη μαζί του, έφτασαν οι αυλικοί του βασιλιά και πήραν γρήγορα τον Αμάν για το συμπόσιο που είχε ετοιμάσει η Εσθήρ.+

7 Έτσι λοιπόν, ο βασιλιάς και ο Αμάν+ πήγαν στο συμπόσιο της βασίλισσας Εσθήρ. 2 Ο βασιλιάς ξαναείπε στην Εσθήρ τη δεύτερη ημέρα στη διάρκεια του συμποσίου του κρασιού: «Ποιο είναι το αίτημά σου, βασίλισσα Εσθήρ; Θα γίνει δεκτό. Και ποια είναι η παράκλησή σου; Ακόμη και το μισό του βασιλείου μου αν ζητήσεις, θα το έχεις!»+ 3 Η βασίλισσα Εσθήρ απάντησε: «Αν έχω κερδίσει την εύνοιά σου, βασιλιά, και αν φαίνεται καλό στον βασιλιά, ας μου δοθεί η ζωή* μου—αυτό είναι το αίτημά μου—καθώς και ο λαός μου+—αυτή είναι η παράκλησή μου. 4 Διότι εγώ και ο λαός μου πουληθήκαμε+ για να αφανιστούμε, να θανατωθούμε και να εξολοθρευτούμε.+ Αν είχαμε απλώς πουληθεί ως δούλοι και δούλες, θα έμενα σιωπηλή. Αλλά αυτή η συμφορά δεν πρέπει να συμβεί, διότι είναι προς βλάβη του βασιλιά».

5 Τότε ο βασιλιάς Ασσουήρης είπε στη βασίλισσα Εσθήρ: «Ποιος είναι αυτός που τόλμησε να κάνει τέτοιο πράγμα; Πού είναι;» 6 Η Εσθήρ είπε: «Ο αντίδικος και εχθρός είναι αυτός ο αχρείος, ο Αμάν».

Ο Αμάν τρομοκρατήθηκε εξαιτίας του βασιλιά και της βασίλισσας. 7 Ο δε βασιλιάς σηκώθηκε οργισμένος από το συμπόσιο του κρασιού και πήγε στον κήπο του ανακτόρου, ενώ ο Αμάν σηκώθηκε να παρακαλέσει τη βασίλισσα Εσθήρ για τη ζωή* του, διότι κατάλαβε ότι ο βασιλιάς είχε αποφασίσει να τον τιμωρήσει. 8 Όταν ο βασιλιάς επέστρεψε από τον κήπο του ανακτόρου στον χώρο όπου γινόταν το συμπόσιο του κρασιού, είδε τον Αμάν πεσμένο πάνω στο ανάκλιντρο στο οποίο βρισκόταν η Εσθήρ. Και φώναξε: «Θα βιάσει τώρα και τη βασίλισσα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι;» Μόλις βγήκαν αυτά τα λόγια από το στόμα του βασιλιά, κάλυψαν το πρόσωπο του Αμάν. 9 Τότε ο Αρβωνά,+ ένας από τους αυλικούς του βασιλιά, είπε: «Ο Αμάν ετοίμασε επίσης ένα ξύλο για τον Μαροδοχαίο,+ ο οποίος έσωσε τον βασιλιά με την αναφορά του.+ Είναι στημένο στο σπίτι του Αμάν και έχει ύψος 50 πήχεις».* Και ο βασιλιάς είπε: «Κρεμάστε αυτόν στο ξύλο». 10 Κρέμασαν λοιπόν τον Αμάν στο ξύλο που είχε ετοιμάσει για τον Μαροδοχαίο, και η οργή του βασιλιά καταλάγιασε.

8 Εκείνη την ημέρα ο βασιλιάς Ασσουήρης έδωσε το σπίτι του Αμάν,+ του εχθρού των Ιουδαίων,+ στη βασίλισσα Εσθήρ· και ο Μαροδοχαίος ήρθε ενώπιον του βασιλιά, επειδή η Εσθήρ αποκάλυψε τη συγγένειά τους.+ 2 Κατόπιν ο βασιλιάς έβγαλε το σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι του,+ το οποίο είχε πάρει από τον Αμάν, και το έδωσε στον Μαροδοχαίο. Η δε Εσθήρ όρισε τον Μαροδοχαίο υπεύθυνο στο σπίτι του Αμάν.+

3 Επιπλέον, η Εσθήρ μίλησε ξανά στον βασιλιά. Έπεσε στα πόδια του και έκλαψε και τον ικέτευσε να ανατρέψει το κακό που είχε κάνει ο Αμάν ο Αγαγίτης και το σχέδιο που είχε καταστρώσει εναντίον των Ιουδαίων.+ 4 Ο βασιλιάς άπλωσε το χρυσό σκήπτρο προς την Εσθήρ,+ και εκείνη σηκώθηκε και στάθηκε ενώπιόν του. 5 Η Εσθήρ είπε: «Αν φαίνεται καλό στον βασιλιά και αν έχω την εύνοιά του, και αν το θεωρεί σωστό ο βασιλιάς και ευαρεστείται με εμένα, ας γραφτεί διαταγή να αναιρεθούν τα έγγραφα εκείνου του ραδιούργου, του Αμάν,+ του γιου του Αμμεδαθά του Αγαγίτη,+ τα οποία έγραψε με σκοπό να εξοντώσει τους Ιουδαίους σε όλες τις επαρχίες* του βασιλιά. 6 Διότι πώς μπορώ να αντέξω να δω τη συμφορά που θα βρει τον λαό μου και την εξόντωση των συγγενών μου;»

7 Τότε ο βασιλιάς Ασσουήρης είπε στη βασίλισσα Εσθήρ και στον Μαροδοχαίο τον Ιουδαίο: «Ορίστε! Έδωσα το σπίτι του Αμάν στην Εσθήρ+ και εκείνον τον κρέμασα στο ξύλο,+ επειδή σχεδίασε να επιτεθεί στους Ιουδαίους.* 8 Μπορείτε τώρα να γράψετε εξ ονόματος του βασιλιά ό,τι θεωρείτε εσείς καλό για τους Ιουδαίους και να το σφραγίσετε με το σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι του βασιλιά, διότι το διάταγμα που γράφεται εξ ονόματος του βασιλιά και σφραγίζεται με το σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι του δεν είναι δυνατόν να ανακληθεί».+

9 Συγκέντρωσαν τότε τους γραμματείς του βασιλιά τον τρίτο μήνα, δηλαδή τον μήνα Σιβάν,* την εικοστή τρίτη ημέρα, και αυτοί έγραψαν όλα όσα διέταξε ο Μαροδοχαίος τους Ιουδαίους, καθώς και τους σατράπες,+ τους κυβερνήτες και τους άρχοντες των επαρχιών*+ από την Ινδία ως την Αιθιοπία—127 επαρχιών*—χρησιμοποιώντας για την κάθε επαρχία* τη δική της γραφή και για τον κάθε λαό τη δική του γλώσσα και για τους Ιουδαίους τη δική τους γραφή και γλώσσα.

10 Ο Μαροδοχαίος έγραψε το διάταγμα εξ ονόματος του βασιλιά Ασσουήρη, το σφράγισε με το σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι του βασιλιά+ και έστειλε τα έγγραφα με έφιππους ταχυδρόμους, οι οποίοι ίππευαν ταχύτατα ταχυδρομικά άλογα που εκτρέφονταν για την υπηρεσία του βασιλιά. 11 Με αυτά τα έγγραφα ο βασιλιάς επέτρεψε στους Ιουδαίους σε όλες τις πόλεις να συγκεντρωθούν για να υπερασπιστούν τη ζωή* τους, καθώς και να αφανίσουν, να θανατώσουν και να εξολοθρεύσουν τις δυνάμεις οποιουδήποτε λαού ή επαρχίας* οι οποίες σχεδίαζαν να τους επιτεθούν, περιλαμβανομένων και των γυναικών και των παιδιών, και να λεηλατήσουν τα υπάρχοντά τους.+ 12 Αυτό θα έπρεπε να γίνει την ίδια ημέρα σε όλες τις επαρχίες* του βασιλιά Ασσουήρη, τη δέκατη τρίτη ημέρα του δωδέκατου μήνα, δηλαδή του μήνα Αδάρ.*+ 13 Το περιεχόμενο του εγγράφου έπρεπε να δημοσιευτεί ως νόμος σε όλες τις επαρχίες.* Έπρεπε να διακηρυχτεί σε όλους τους λαούς, ώστε να είναι οι Ιουδαίοι έτοιμοι εκείνη την ημέρα να εκδικηθούν τους εχθρούς τους.+ 14 Οι ταχυδρόμοι που ίππευαν τα ταχυδρομικά άλογα τα οποία χρησιμοποιούνταν στην υπηρεσία του βασιλιά έσπευσαν να φύγουν ολοταχώς για να εκτελέσουν τη διαταγή του βασιλιά. Ο νόμος δημοσιεύτηκε επίσης στα Σούσα,+ την καστροπολιτεία.*

15 Έπειτα ο Μαροδοχαίος έφυγε από τον βασιλιά φορώντας βασιλική ενδυμασία από μπλε και λευκό ύφασμα, μεγάλο χρυσό στέμμα και εκλεκτό μανδύα από πορφυρό μαλλί.+ Και η πόλη των Σούσων αντηχούσε από κραυγές χαράς. 16 Για τους Ιουδαίους υπήρχε ανακούφιση* και χαρά και αγαλλίαση και τιμή. 17 Και σε όλες τις επαρχίες* και σε όλες τις πόλεις, οπουδήποτε έφτανε το διάταγμα του βασιλιά και ο νόμος του, οι Ιουδαίοι χαίρονταν και αγάλλονταν, κάνοντας συμπόσια και γιορτές. Πολλοί από τους λαούς του τόπου δήλωναν ότι είναι Ιουδαίοι,+ διότι ο τρόμος των Ιουδαίων είχε πέσει πάνω τους.

9 Τη δέκατη τρίτη ημέρα του δωδέκατου μήνα, δηλαδή του μήνα Αδάρ,*+ όταν επρόκειτο να εκτελεστεί ο λόγος του βασιλιά και ο νόμος του,+ την ημέρα κατά την οποία οι εχθροί των Ιουδαίων έλπιζαν ότι θα υπερίσχυαν εναντίον τους, έγινε το αντίστροφο, και οι Ιουδαίοι νίκησαν εκείνους που τους μισούσαν.+ 2 Οι Ιουδαίοι συγκεντρώθηκαν στις πόλεις τους σε όλες τις επαρχίες* του βασιλιά Ασσουήρη+ για να απλώσουν χέρι πάνω σε εκείνους που ήθελαν να τους βλάψουν, και ούτε ένας άνθρωπος δεν μπόρεσε να σταθεί μπροστά τους, γιατί ο τρόμος τους είχε πέσει πάνω σε όλους τους λαούς.+ 3 Και όλοι οι άρχοντες των επαρχιών,* οι σατράπες,+ οι κυβερνήτες και αυτοί που χειρίζονταν τις υποθέσεις του βασιλιά υποστήριζαν τους Ιουδαίους, επειδή φοβούνταν τον Μαροδοχαίο. 4 Ο Μαροδοχαίος είχε γίνει ισχυρός+ στην κατοικία* του βασιλιά και η φήμη του εξαπλωνόταν σε όλες τις επαρχίες,* επειδή γινόταν ολοένα και πιο ισχυρός.

5 Οι Ιουδαίοι αφάνισαν όλους τους εχθρούς τους με το σπαθί, θανατώνοντάς τους και εξολοθρεύοντάς τους· έκαναν ό,τι ήθελαν σε εκείνους που τους μισούσαν.+ 6 Στα Σούσα,+ την καστροπολιτεία,* οι Ιουδαίοι θανάτωσαν και εξολόθρευσαν 500 άντρες. 7 Επιπλέον, σκότωσαν τον Φαρσανδαθά, τον Δαλφών, τον Ασπαθά, 8 τον Ποραθά, τον Αδαλία, τον Αριδαθά, 9 τον Φαρμαστά, τον Αρισαΐ, τον Αριδαΐ και τον Βαϊεζεθά, 10 τους 10 γιους του Αμάν, του γιου του Αμμεδαθά, του εχθρού των Ιουδαίων.+ Αλλά όταν τους θανάτωσαν, δεν πήραν καθόλου λάφυρα.+

11 Εκείνη την ημέρα αναφέρθηκε στον βασιλιά ο αριθμός αυτών που θανατώθηκαν στα Σούσα, την καστροπολιτεία.*

12 Τότε ο βασιλιάς είπε στη βασίλισσα Εσθήρ: «Στα Σούσα, την καστροπολιτεία,* οι Ιουδαίοι θανάτωσαν και εξολόθρευσαν 500 άντρες, καθώς και τους 10 γιους του Αμάν. Αλλά τι έχουν κάνει στις υπόλοιπες επαρχίες* του βασιλιά;+ Ποιο είναι τώρα το αίτημά σου; Θα γίνει δεκτό. Και ποια η παράκλησή σου; Θα εισακουστεί». 13 Η Εσθήρ απάντησε: «Αν φαίνεται καλό στον βασιλιά,+ ας επιτραπεί στους Ιουδαίους που βρίσκονται στα Σούσα να ενεργήσουν και αύριο σύμφωνα με τον σημερινό νόμο·+ και ας κρεμαστούν οι 10 γιοι του Αμάν πάνω στο ξύλο».+ 14 Ο βασιλιάς έδωσε λοιπόν την εντολή να γίνει αυτό. Δημοσιεύτηκε νόμος στα Σούσα, και οι 10 γιοι του Αμάν κρεμάστηκαν.

15 Οι Ιουδαίοι που βρίσκονταν στα Σούσα συγκεντρώθηκαν ξανά τη δέκατη τέταρτη ημέρα του μήνα Αδάρ+ και θανάτωσαν 300 άντρες στα Σούσα, αλλά δεν πήραν καθόλου λάφυρα.

16 Οι υπόλοιποι Ιουδαίοι που βρίσκονταν στις επαρχίες* του βασιλιά συγκεντρώθηκαν και αυτοί για να υπερασπιστούν τη ζωή* τους.+ Απαλλάχτηκαν από τους εχθρούς τους,+ θανατώνοντας 75.000 από εκείνους που τους μισούσαν, αλλά δεν πήραν καθόλου λάφυρα. 17 Αυτό συνέβη τη δέκατη τρίτη ημέρα του μήνα Αδάρ, ενώ τη δέκατη τέταρτη ημέρα αναπαύτηκαν και την έκαναν ημέρα συμποσίου και χαράς.

18 Οι Ιουδαίοι που βρίσκονταν στα Σούσα συγκεντρώθηκαν τη δέκατη τρίτη ημέρα+ και τη δέκατη τέταρτη ημέρα,+ ενώ τη δέκατη πέμπτη ημέρα αναπαύτηκαν και την έκαναν ημέρα συμποσίου και χαράς. 19 Να γιατί οι Ιουδαίοι που κατοικούσαν στις πόλεις των απόκεντρων περιφερειών έκαναν τη δέκατη τέταρτη ημέρα του μήνα Αδάρ ημέρα χαράς και συμποσίου, ημέρα γιορτής+ κατά την οποία έστελναν μερίδες τροφής ο ένας στον άλλον.+

20 Ο Μαροδοχαίος+ κατέγραψε αυτά τα γεγονότα και έστειλε επίσημες επιστολές σε όλους τους Ιουδαίους όλων των επαρχιών* του βασιλιά Ασσουήρη, κοντινών και μακρινών. 21 Τους παρήγγειλε να τηρούν τη δέκατη τέταρτη ημέρα του μήνα Αδάρ, καθώς και τη δέκατη πέμπτη ημέρα, κάθε χρόνο, 22 διότι εκείνες τις ημέρες οι Ιουδαίοι αναπαύτηκαν από τους εχθρούς τους και εκείνον τον μήνα η λύπη τους μετατράπηκε σε χαρά και το πένθος τους+ σε ημέρα γιορτής. Έπρεπε να τις τηρούν ως ημέρες συμποσίου και χαράς, κατά τις οποίες θα έστελναν μερίδες τροφής ο ένας στον άλλον και δώρα στους φτωχούς.

23 Και οι Ιουδαίοι συμφώνησαν να συνεχίσουν να τηρούν τη γιορτή που είχαν ξεκινήσει και να κάνουν αυτό που τους είχε γράψει ο Μαροδοχαίος. 24 Διότι ο Αμάν,+ ο γιος του Αμμεδαθά του Αγαγίτη,+ ο εχθρός όλων των Ιουδαίων, είχε καταστρώσει σχέδιο εναντίον των Ιουδαίων να τους εξολοθρεύσει+ και είχε ρίξει Πουρ,+ δηλαδή κλήρο, για να σπείρει τον πανικό ανάμεσά τους και να τους εξολοθρεύσει. 25 Όταν όμως η Εσθήρ εμφανίστηκε ενώπιον του βασιλιά, εκείνος έδωσε γραπτώς την εντολή:+ «Το αχρείο σχέδιό του εναντίον των Ιουδαίων+ ας επιστρέψει πάνω στο δικό του κεφάλι»· και κρέμασαν αυτόν και τους γιους του στο ξύλο.+ 26 Να γιατί ονόμασαν αυτές τις ημέρες Πουρίμ, από το όνομα Πουρ.*+ Έτσι λοιπόν, λόγω όλων αυτών που ήταν γραμμένα σε εκείνη την επιστολή και των όσων είχαν δει σε σχέση με αυτό το ζήτημα και των όσων τους είχαν συμβεί, 27 οι Ιουδαίοι επέβαλαν στον εαυτό τους και στους απογόνους τους και σε όλους όσους θα προσκολλούνταν σε αυτούς την υποχρέωση+ να γιορτάζουν οπωσδήποτε αυτές τις δύο ημέρες και να εκτελούν όσα ήταν γραμμένα για αυτές στον προσδιορισμένο καιρό κάθε χρόνο. 28 Αυτές τις ημέρες έπρεπε να τις θυμούνται και να τις τηρούν σε κάθε γενιά, σε κάθε οικογένεια, σε κάθε επαρχία* και σε κάθε πόλη· και αυτές οι ημέρες των Πουρίμ δεν έπρεπε να πάψουν να γιορτάζονται από τους Ιουδαίους ούτε να σβήσει η ανάμνησή τους ανάμεσα στους απογόνους τους.

29 Έπειτα η βασίλισσα Εσθήρ, η κόρη του Αβιχαίλ, και ο Μαροδοχαίος ο Ιουδαίος έγραψαν με κάθε εξουσία μια δεύτερη επιστολή σχετικά με τα Πουρίμ ως επικύρωση. 30 Εκείνος έστειλε επίσημες επιστολές σε όλους τους Ιουδαίους των 127 επαρχιών*+ της επικράτειας του Ασσουήρη,+ με λόγια ειρήνης και αλήθειας, 31 για να επικυρώσει την τήρηση των ημερών των Πουρίμ στον προσδιορισμένο καιρό τους, σύμφωνα με ό,τι τους είχε παραγγείλει ο Μαροδοχαίος ο Ιουδαίος και η βασίλισσα Εσθήρ+ και σύμφωνα με την υποχρέωση που είχαν επιβάλει οι ίδιοι στον εαυτό* τους και στους απογόνους τους,+ η οποία περιλάμβανε επίσης νηστεία+ και δεήσεις.+ 32 Και η εντολή της Εσθήρ επικύρωσε αυτά τα ζητήματα σχετικά με τα Πουρίμ+ και καταγράφηκε σε βιβλίο.

10 Ο βασιλιάς Ασσουήρης επέβαλε καταναγκαστική εργασία στη στεριά και στα νησιά της θάλασσας.

2 Και όλα τα μεγάλα και κραταιά του επιτεύγματα, καθώς και η λεπτομερής αφήγηση για το μεγαλείο του Μαροδοχαίου+ στο οποίο τον εξύψωσε ο βασιλιάς,+ δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο των χρονικών+ των βασιλιάδων της Μηδίας και της Περσίας;+ 3 Διότι ο Μαροδοχαίος ο Ιουδαίος ήταν δεύτερος αμέσως μετά τον βασιλιά Ασσουήρη. Ήταν σπουδαίος* ανάμεσα στους Ιουδαίους και έχαιρε σεβασμού από το πλήθος των αδελφών του, καθόσον εργαζόταν για το καλό του λαού του και συνέβαλλε στην ευημερία όλων των απογόνων* τους.