Το Θαύμα στην Ερυθρά Θάλασσα

Μόλις ο Φαραώ άκουσε ότι οι Ισραηλίτες είχαν φύγει από την Αίγυπτο, άλλαξε γνώμη που τους άφησε να φύγουν. Διέταξε τους πολεμιστές του: “Ετοιμάστε όλα τα πολεμικά μου άρματα και πάμε να τους κυνηγήσουμε! Δεν έπρεπε να τους αφήσουμε να φύγουν”. Αυτός και οι άντρες του άρχισαν να κυνηγούν τους Ισραηλίτες.

Ο Ιεχωβά οδηγούσε τον λαό του, χρησιμοποιώντας ένα σύννεφο τη μέρα και μια φωτιά τη νύχτα. Τους οδήγησε στην Ερυθρά Θάλασσα, και τους είπε να στρατοπεδεύσουν εκεί.

Τότε οι Ισραηλίτες είδαν τον Φαραώ και τον στρατό του να τους κυνηγούν. Ήταν παγιδευμένοι ανάμεσα στη θάλασσα και στον αιγυπτιακό στρατό. Φώναξαν στον Μωυσή: “Θα πεθάνουμε! Έπρεπε να μας είχες αφήσει στην Αίγυπτο”. Αλλά ο Μωυσής τούς είπε: “Μη φοβάστε. Περιμένετε και δείτε πώς θα μας σώσει ο Ιεχωβά”. Ο Μωυσής εμπιστευόταν πραγματικά στον Ιεχωβά, έτσι δεν είναι;

Ο Ιεχωβά είπε στους Ισραηλίτες να μαζέψουν το στρατόπεδο. Εκείνη τη νύχτα, ο Ιεχωβά μετακίνησε το σύννεφο και το έβαλε ανάμεσα στους Αιγυπτίους και στους Ισραηλίτες. Στην πλευρά των Αιγυπτίων υπήρχε σκοτάδι. Αλλά στην πλευρά των Ισραηλιτών υπήρχε φως.

Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή να τεντώσει το χέρι του πάνω από τη θάλασσα. Τότε έκανε έναν ισχυρό άνεμο να φυσάει όλη νύχτα. Η θάλασσα άνοιξε στα δύο και δημιουργήθηκε στη μέση ένας δρόμος. Τα εκατομμύρια των Ισραηλιτών περπατούσαν σε στεγνό έδαφος, ανάμεσα σε τοίχους από νερό, μέχρι που έφτασαν στην άλλη πλευρά.

Ο στρατός του Φαραώ ακολούθησε τους Ισραηλίτες στον στεγνό πάτο της θάλασσας. Τότε ο Ιεχωβά έκανε τον στρατό να μπερδευτεί. Οι ρόδες άρχισαν να βγαίνουν από τα άρματά τους. Οι στρατιώτες φώναζαν: “Πάμε να φύγουμε! Ο Ιεχωβά πολεμάει για αυτούς”.

Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: “Τέντωσε το χέρι σου πάνω από τη θάλασσα”. Αμέσως οι τοίχοι από νερό έπεσαν πάνω στον αιγυπτιακό στρατό. Ο Φαραώ και όλοι οι άντρες του πέθαναν. Κανένας δεν γλίτωσε.

Στην άλλη πλευρά της θάλασσας, ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων αινούσε τον Θεό με ένα τραγούδι: “Ψάλετε στον Ιεχωβά, γιατί εξυψώθηκε υπέρτατα. Το άλογο και τον αναβάτη του έριξε στη θάλασσα”. Ενώ ο λαός τραγουδούσε, οι γυναίκες χόρευαν και έπαιζαν ντέφι. Όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι επειδή τώρα ήταν πραγματικά ελεύθεροι.