«Να Εποικοδομείτε ο Ένας τον Άλλον»

1. Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:11, σε ποιο έργο συμμετέχουμε όλοι;

ΕΧΕΙ ποτέ η εκκλησία σας οικοδομήσει ή ανακαινίσει Αίθουσα Βασιλείας; Αν ναι, αναμφίβολα θυμάστε την πρώτη σας συνάθροιση στις νέες εγκαταστάσεις. Ήσασταν τρομερά ευγνώμονες στον Ιεχωβά. Μάλιστα, η συγκίνηση ίσως να σας έπνιγε τόσο πολύ ώστε δεν μπορούσατε να ψάλετε τον εναρκτήριο ύμνο. Οι καλοχτισμένες αίθουσές μας φέρνουν αίνο στον Ιεχωβά. Αλλά του φέρνουμε ακόμα μεγαλύτερο αίνο όταν συμμετέχουμε σε ένα άλλο είδος οικοδομικού έργου. Εκείνο το έργο περιλαμβάνει κάτι πιο πολύτιμο από τα κυριολεκτικά κτίρια. Περιλαμβάνει την εποικοδόμηση των ανθρώπων που έρχονται σε αυτούς τους χώρους λατρείας. Ο απόστολος Παύλος είχε κατά νου αυτό το συμβολικό οικοδομικό πρόγραμμα όταν έγραψε τα λόγια που βρίσκονται στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:11, που είναι και το θεματικό μας εδάφιο.​—Διαβάστε.

2. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

² Ο απόστολος Παύλος αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα ατόμου που ήξερε πώς να εποικοδομεί τους ομοπίστους του. Ένιωθε συμπόνια για αυτούς. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε πώς βοηθούσε τους αδελφούς και τις αδελφές του (1) να υπομένουν δοκιμασίες, (2) να είναι ειρηνικοί ο ένας με τον άλλον και (3) να ενισχύουν την πίστη τους στον Ιεχωβά. Ας δούμε πώς μπορούμε να τον μιμούμαστε και έτσι να εποικοδομούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας σήμερα.​—1 Κορ. 11:1.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

3. Ποια ισορροπημένη άποψη είχε ο Παύλος;

³ Ο Παύλος αγαπούσε τους αδελφούς του πάρα πολύ. Ήξερε πολύ καλά τι θα πει να περνάς κακουχίες και γι’ αυτό μπορούσε να δείχνει συμπόνια και ευσπλαχνία στους ομοπίστους του όταν περνούσαν δοκιμασίες. Κάποια φορά, ο Παύλος έμεινε χωρίς καθόλου χρήματα και χρειάστηκε να βρει δουλειά για να συντηρείται ο ίδιος και οι συνεργάτες του. (Πράξ. 20:34) Ήξερε το επάγγελμα του σκηνοποιού. Όταν έφτασε στην Κόρινθο, αρχικά εργαζόταν μαζί με τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα που ήταν και αυτοί σκηνοποιοί. Αλλά «κάθε σάββατο» κήρυττε στους Ιουδαίους και στους Έλληνες. Έπειτα, όταν ήρθαν ο Σίλας και ο Τιμόθεος, «ο Παύλος άρχισε να ασχολείται εντατικά με τον λόγο». (Πράξ. 18:2-5) Ο Παύλος δεν ξέχασε ποτέ ποιος ήταν ο κύριος σκοπός του στη ζωή: να υπηρετεί τον Ιεχωβά. Επειδή και ο ίδιος ήταν φιλόπονος, ήταν σε θέση να ενθαρρύνει τους αδελφούς και τις αδελφές του. Τους υπενθύμιζε να μην επιτρέπουν στις πιέσεις της ζωής και στην ανάγκη να συντηρούν την οικογένειά τους να τους κάνουν να παραμελούν «τα πιο σπουδαία πράγματα»​—όλες τις πτυχές της λατρείας του Ιεχωβά.​—Φιλιπ. 1:10.

4. Πώς βοηθούσαν ο Παύλος και ο Τιμόθεος τους ομοπίστους τους να αντιμετωπίζουν τον διωγμό;

⁴ Λίγο αφότου ιδρύθηκε η εκκλησία της Θεσσαλονίκης, οι καινούριοι πιστοί αντιμετώπισαν σφοδρή εναντίωση. Όταν ένας εξαγριωμένος όχλος δεν μπορούσε να βρει τον Παύλο και τον Σίλα, έσυρε «ορισμένους αδελφούς στους άρχοντες της πόλης», κραυγάζοντας: «Αυτοί ενεργούν ενάντια στα διατάγματα του Καίσαρα». (Πράξ. 17:6, 7) Φαντάζεστε πώς θα συγκλονίστηκαν εκείνοι οι νεοπροσήλυτοι Χριστιανοί όταν είδαν ότι οι κάτοικοι της πόλης είχαν στραφεί εναντίον τους; Θα μπορούσαν να επιβραδύνουν την υπηρεσία τους προς τον Ιεχωβά, αλλά ο Παύλος δεν ήθελε να συμβεί αυτό. Παρότι εκείνος και ο Σίλας έπρεπε να φύγουν, διασφάλισαν ότι η νεοσύστατη εκκλησία θα είχε καλή φροντίδα. Ο Παύλος υπενθύμισε στους Θεσσαλονικείς: «Στείλαμε τον Τιμόθεο, τον αδελφό μας . . . , για να σας κάνει σταθερούς και να σας παρηγορήσει αναφορικά με την πίστη σας, ώστε να μην κλονιστεί κανείς από αυτές τις θλίψεις». (1 Θεσ. 3:2, 3) Ο Τιμόθεος πιθανότατα είχε διαπιστώσει προσωπικά τι σημαίνει διωγμός στη γενέτειρά του, τα Λύστρα. Είχε δει πώς ενίσχυσε ο Παύλος τους αδελφούς εκεί. Έχοντας δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά, ο Τιμόθεος μπορούσε να διαβεβαιώσει τους καινούριους αδελφούς και αδελφές του ότι όλα θα πήγαιναν καλά και για εκείνους.​—Πράξ. 14:8, 19-22· Εβρ. 12:2.

5. Πώς ωφελήθηκε ο Μπράιαντ από τη βοήθεια ενός πρεσβυτέρου;

⁵ Με ποιον άλλον τρόπο ενίσχυε ο Παύλος τους ομοπίστους του; Όταν ο Παύλος και ο Βαρνάβας ξαναπήγαν στα Λύστρα, στο Ικόνιο και στην Αντιόχεια, «διόρισαν για αυτούς πρεσβυτέρους σε κάθε εκκλησία». (Πράξ. 14:21-23) Αναμφίβολα, εκείνοι οι διορισμένοι άντρες αποδείχτηκαν πηγή παρηγοριάς για τις εκκλησίες, όπως είναι και οι πρεσβύτεροι σήμερα. Προσέξτε τα σχόλια που έκανε ένας αδελφός, ο Μπράιαντ: «Όταν ήμουν 15 χρονών, ο πατέρας μου έφυγε από το σπίτι και η μητέρα μου αποκόπηκε. Ένιωθα εγκαταλειμμένος και αποθαρρυμένος». Τι βοήθησε τον Μπράιαντ να υπομείνει εκείνη τη δύσκολη περίοδο; Ο ίδιος λέει: «Ένας πρεσβύτερος, ο Τόνι, συζητούσε μαζί μου στις συναθροίσεις και σε άλλες περιπτώσεις. Μου μιλούσε για άλλους που είχαν αντιμετωπίσει δοκιμασίες και όμως ήταν ευτυχισμένοι. Μου διάβαζε το εδάφιο Ψαλμός 27:10 και μιλούσε συχνά για τον Εζεκία, ο οποίος υπηρετούσε πιστά παρότι ο πατέρας του δεν ήταν καλό παράδειγμα». Πώς επηρέασε τον Μπράιαντ αυτή η πρακτική βοήθεια; Ο ίδιος λέει: «Με την ενθάρρυνση του Τόνι, άρχισα μια σταδιοδρομία στην ολοχρόνια υπηρεσία, η οποία μου έχει φέρει μεγάλη ικανοποίηση». Πρεσβύτεροι, να είστε άγρυπνοι για να βοηθάτε εκείνους που, όπως ο Μπράιαντ, ίσως χρειάζονται έναν “καλό λόγο” ενθάρρυνσης.​—Παρ. 12:25.

6. Πώς χρησιμοποιούσε ο Παύλος πραγματικές εμπειρίες για να ενθαρρύνει τους αδελφούς και τις αδελφές του;

⁶ Ο Παύλος υπενθύμισε στους συλλάτρεις του ότι, με τη δύναμη του Ιεχωβά, ένα «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων» είχε υπομείνει κακουχίες. (Εβρ. 12:1) Ο Παύλος αντιλαμβανόταν ότι οι εμπειρίες εκείνων που είχαν υπομείνει επιτυχώς κάθε είδους κακουχίες στο παρελθόν μπορούσαν να εμφυσήσουν θάρρος στους αδελφούς και στις αδελφές του και να τους βοηθήσουν να μείνουν προσηλωμένοι στην «πόλη του ζωντανού Θεού». (Εβρ. 12:22) Το ίδιο αληθεύει και σήμερα. Ποιος δεν έχει ενισχυθεί διαβάζοντας πώς βοήθησε ο Ιεχωβά τον Γεδεών, τον Βαράκ, τον Δαβίδ, τον Σαμουήλ και πολλούς άλλους; (Εβρ. 11:32-35) Και τι θα πούμε για τα σύγχρονα παραδείγματα πίστης; Στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία, λαβαίνουμε συχνά επιστολές από αδελφούς και αδελφές των οποίων η πίστη ενισχύθηκε όταν διάβασαν τη βιογραφία κάποιου σύγχρονου πιστού υπηρέτη του Ιεχωβά.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΕΔΕΙΧΝΕ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ

7. Τι μαθαίνετε από τη συμβουλή του Παύλου που έχει καταγραφεί στα εδάφια Ρωμαίους 14:19-21;

⁷ Εποικοδομούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας όταν προάγουμε έμπρακτα την ειρήνη στην εκκλησία. Δεν επιτρέπουμε σε διαφορές απόψεων να μας διαιρούν. Ούτε διεκδικούμε τα δικαιώματά μας όταν δεν διακυβεύονται Βιβλικές αρχές. Προσέξτε ένα παράδειγμα. Η εκκλησία της Ρώμης αποτελούνταν τόσο από Ιουδαίους όσο και από Εθνικούς Χριστιανούς. Όταν ο Μωσαϊκός Νόμος καταργήθηκε, οι περιορισμοί που έθετε στη βρώση ορισμένων τροφών δεν ίσχυαν πλέον. (Μάρκ. 7:19) Από τότε και έπειτα, μερικοί Ιουδαίοι Χριστιανοί ένιωθαν ελεύθεροι να τρώνε κάθε είδους τροφές. Άλλοι Ιουδαίοι Χριστιανοί όμως το έβρισκαν αδύνατον να κάνουν κάτι τέτοιο. Η εκκλησία διαιρέθηκε εξαιτίας αυτού του ζητήματος. Ο Παύλος τόνισε πόσο σημαντικό είναι να διατηρείται η ειρήνη και σχολίασε: «Καλύτερα να μη φας κρέας ούτε να πιεις κρασί ούτε να κάνεις οτιδήποτε εξαιτίας του οποίου προσκόπτει ο αδελφός σου». (Διαβάστε Ρωμαίους 14:19-21) Με αυτόν τον τρόπο, ο Παύλος βοήθησε τους ομοπίστους του να καταλάβουν πόσο τους έβλαπταν τέτοιες διενέξεις, τόσο ατομικά όσο και συνολικά ως εκκλησία. Επίσης, ήταν και ο ίδιος διατεθειμένος να αλλάξει τη συμπεριφορά του προκειμένου να μη σκανδαλίζει τους άλλους. (1 Κορ. 9:19-22) Παρόμοια, εμείς μπορούμε να εποικοδομούμε τους άλλους και να διατηρούμε την ειρήνη αν δεν δημιουργούμε ζήτημα για θέματα προσωπικής προτίμησης.

8. Πώς αντέδρασε ο Παύλος όταν ένα σημαντικό ζήτημα απείλησε την ειρήνη της εκκλησίας;

⁸ Ο Παύλος έθεσε καλό παράδειγμα όσον αφορά τη διατήρηση της ειρήνης με εκείνους που διαφωνούσαν για σημαντικά ζητήματα. Λόγου χάρη, μερικοί στην εκκλησία του πρώτου αιώνα επέμεναν ότι οι Εθνικοί που είχαν μεταστραφεί στη Χριστιανοσύνη έπρεπε να περιτέμνονται, ίσως για να αποφύγουν τις επικρίσεις από τους έξω. (Γαλ. 6:12) Ο Παύλος διαφωνούσε έντονα με εκείνη την άποψη, αλλά αντί να επιμένει να γίνει το δικό του, παρέπεμψε ταπεινά το ζήτημα στους αποστόλους και στους πρεσβυτέρους στην Ιερουσαλήμ. (Πράξ. 15:1, 2) Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε αυτό το ζήτημα βοήθησε εκείνους τους Χριστιανούς να διατηρήσουν τη χαρά και την ειρήνη στην εκκλησία.​—Πράξ. 15:30, 31.

9. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε το παράδειγμα του Παύλου;

⁹ Σε περίπτωση που προκύψει μια σοβαρή διένεξη, προάγουμε την ειρήνη ζητώντας καθοδηγία από εκείνους τους οποίους έχει διορίσει ο Ιεχωβά να φροντίζουν την εκκλησία. Πολλές φορές, μπορούμε να βρούμε Βιβλική κατεύθυνση στις εκδόσεις μας ή στις οδηγίες που παρέχει η οργάνωση. Αν επιδιώκουμε να ακολουθούμε αυτές τις οδηγίες αντί να προάγουμε τις προσωπικές μας απόψεις, θα συμβάλλουμε στην ειρήνη της εκκλησίας.

10. Τι άλλο έκανε ο Παύλος για να προάγει την ειρήνη στην εκκλησία;

¹⁰ Ο Παύλος προήγε την ειρήνη στρέφοντας τον προβολέα στις θετικές ιδιότητες των αδελφών του, όχι στα αρνητικά χαρακτηριστικά τους. Για παράδειγμα, στον επίλογο της επιστολής του προς τους Ρωμαίους, ανέφερε πολλά άτομα ονομαστικά και στις περισσότερες περιπτώσεις πρόσθεσε ένα θετικό σχόλιο ή κάποια προσωπική λεπτομέρεια για αυτούς. Μπορούμε να μιμούμαστε τον Παύλο μιλώντας ανοιχτά για τις καλές ιδιότητες που έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές μας. Όταν το κάνουμε αυτό, τους δίνουμε επιπρόσθετους λόγους να δένονται μεταξύ τους, πράγμα που εποικοδομεί την εκκλησία με αγάπη.

11. Πώς μπορούμε να αποκαθιστούμε την ειρήνη όταν προκύπτουν διαφορές;

¹¹ Κατά καιρούς, ακόμα και ώριμοι Χριστιανοί μπορεί να διαφωνούν μεταξύ τους ή και να λογομαχούν. Αυτό συνέβη στον Παύλο και στον στενό του φίλο τον Βαρνάβα. Οι δυο τους διαφώνησαν έντονα για το αν θα έπαιρναν μαζί τους τον Μάρκο στην επόμενη ιεραποστολική περιοδεία τους. Συνέβη «ένα έντονο ξέσπασμα θυμού» μεταξύ τους, και τράβηξαν χωριστούς δρόμους. (Πράξ. 15:37-39) Αλλά ο Παύλος, ο Βαρνάβας και ο Μάρκος αποκατέστησαν τις σχέσεις τους, δείχνοντας ότι αναγνώριζαν την αξία της ειρήνης και της ενότητας στην εκκλησία. Αργότερα, ο Παύλος εκφράστηκε με καλά λόγια για τον Βαρνάβα και τον Μάρκο. (1 Κορ. 9:6· Κολ. 4:10) Και εμείς πρέπει να λύνουμε οποιεσδήποτε διαφορές ίσως έχουμε με άλλους στην εκκλησία, και έπειτα να συνεχίζουμε να εστιάζουμε στις καλές τους ιδιότητες. Με αυτόν τον τρόπο, θα προάγουμε την ειρήνη και την ενότητα.​—Εφεσ. 4:3.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΕΝΙΣΧΥΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥ

12. Ποιες είναι μερικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αδελφοί και οι αδελφές μας;

¹² Εποικοδομούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας όταν ενισχύουμε την πίστη τους στον Ιεχωβά. Μερικοί αντιμετωπίζουν χλευασμό από μη ομόπιστους συγγενείς, συνεργάτες ή συμμαθητές. Άλλοι παλεύουν με σοβαρά προβλήματα υγείας ή δυσκολεύονται να υπερνικήσουν πληγωμένα αισθήματα. Άλλοι πάλι είναι βαφτισμένοι Χριστιανοί εδώ και πολλά χρόνια και περιμένουν πολύ καιρό το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Αυτές οι καταστάσεις μπορούν να δοκιμάσουν την πίστη των Χριστιανών σήμερα. Κάποια μέλη της εκκλησίας του πρώτου αιώνα αντιμετώπιζαν παρόμοιες δυσκολίες. Πώς ενίσχυε ο Παύλος τους αδελφούς και τις αδελφές του;

13. Πώς βοηθούσε ο Παύλος εκείνους που αντιμετώπιζαν χλευασμό για τις πεποιθήσεις τους;

¹³ Ο Παύλος χρησιμοποιούσε τις Γραφές για να εποικοδομεί την πίστη των αδελφών του. Για παράδειγμα, οι Ιουδαίοι Χριστιανοί ίσως δεν ήξεραν πώς να απαντούν στις επικρίσεις των μη ομόπιστων συγγενών τους οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι ο Ιουδαϊσμός ήταν ανώτερος από τη Χριστιανοσύνη. Αναμφίβολα, η επιστολή του Παύλου προς τους Εβραίους ενίσχυσε πολύ εκείνους τους Χριστιανούς. (Εβρ. 1:5, 6· 2:2, 3· 9:24, 25) Μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα δυναμικά του επιχειρήματα για να αποστομώσουν τους κατηγόρους τους. Σήμερα, μπορούμε να βοηθάμε τους ομοπίστους μας που αντιμετωπίζουν χλευασμό να αξιοποιούν τις Βιβλικές μας εκδόσεις για να εξηγούν πού βασίζονται οι πεποιθήσεις τους. Και αν οι νεαροί μας αντιμετωπίζουν χλευασμό επειδή πιστεύουν στη δημιουργία, μπορούμε να τους βοηθάμε να βρουν πληροφορίες στα ειδικά βιβλιάρια Δημιουργήθηκε η Ζωή; και Η Προέλευση της Ζωής​—Πέντε Ερωτήματα που Αξίζει να Τεθούν για να δείχνουν γιατί πιστεύουν ότι η ζωή δημιουργήθηκε.

14. Τι έκανε ο Παύλος παρότι ήταν πολυάσχολος στο κήρυγμα και στη διδασκαλία;

¹⁴ Ο Παύλος πρότρεπε τους αδελφούς και τις αδελφές του να δείχνουν αγάπη με «καλά έργα». (Εβρ. 10:24) Βοηθούσε τους αδελφούς και τις αδελφές του, όχι μόνο με όσα έλεγε, αλλά και με όσα έκανε. Για παράδειγμα, όταν έπεσε πείνα στην Ιουδαία, ο Παύλος συνέβαλε στην αποστολή βοήθειας στους ομοπίστους του εκεί. (Πράξ. 11:27-30) Μάλιστα, παρότι ο Παύλος ήταν πολυάσχολος στο κήρυγμα και στη διδασκαλία, πάντοτε αναζητούσε τρόπους να βοηθάει εκείνους που χρειάζονταν υλική υποστήριξη. (Γαλ. 2:10) Κάνοντάς το αυτό, ενίσχυε την πεποίθηση των ομοπίστων του ότι ο Ιεχωβά θα τους φρόντιζε. Σήμερα, όταν προσφέρουμε εθελοντικά τον χρόνο, τις δυνάμεις και τις δεξιότητές μας για να συμμετέχουμε στην παροχή βοήθειας, εποικοδομούμε και εμείς την πίστη των αδελφών μας. Το ίδιο συμβαίνει και όταν συνεισφέρουμε τακτικά για το παγκόσμιο έργο. Με αυτούς και με άλλους τρόπους, βοηθάμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας να είναι βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα τους εγκαταλείψει ποτέ.

15, 16. Πώς πρέπει να φερόμαστε σε εκείνους των οποίων η πίστη έχει εξασθενήσει;

¹⁵ Ο Παύλος δεν θεωρούσε χαμένη υπόθεση εκείνους των οποίων η πίστη είχε εξασθενήσει. Έδειχνε συμπόνια για αυτούς και τους μιλούσε με θερμό και θετικό τρόπο. (Εβρ. 6:9· 10:39) Για παράδειγμα, σε ολόκληρη την επιστολή του προς τους Εβραίους, χρησιμοποίησε επανειλημμένα πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, αναγνωρίζοντας έτσι ότι έπρεπε και ο ίδιος να εφαρμόζει τις συμβουλές που έδινε. (Εβρ. 2:1, 3) Όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς δεν θεωρούμε χαμένη υπόθεση εκείνους των οποίων η πίστη έχει εξασθενήσει. Απεναντίας, τους εποικοδομούμε δείχνοντας γνήσιο ενδιαφέρον για αυτούς. Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαιώνουμε ότι τους αγαπάμε. Ο θερμός και ήπιος τόνος μας μπορεί να είναι εξίσου εποικοδομητικός με οτιδήποτε ίσως πούμε.

¹⁶ Ο Παύλος διαβεβαίωνε τους αδελφούς και τις αδελφές του ότι ο Ιεχωβά γνώριζε τα καλά τους έργα. (Εβρ. 10:32-34) Εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο όταν βοηθάμε κάποιον ομόπιστό μας του οποίου η πίστη έχει εξασθενήσει. Θα μπορούσαμε να του ζητήσουμε να μας πει πώς γνώρισε την αλήθεια ή να τον προτρέψουμε να θυμηθεί περιπτώσεις στις οποίες ένιωσε την υποστήριξη του Ιεχωβά. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία για να τον διαβεβαιώσουμε ότι ο Ιεχωβά δεν έχει ξεχάσει την αγάπη που είχε δείξει στο παρελθόν και ότι δεν θα τον εγκαταλείψει στο μέλλον. (Εβρ. 6:10· 13:5, 6) Αυτές οι συζητήσεις μπορεί να διεγείρουν σε αυτά τα αγαπητά άτομα την επιθυμία να συνεχίσουν να τον υπηρετούν.

«ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ»

17. Ποιες δεξιότητες μπορούμε να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε;

¹⁷ Όπως ένας οικοδόμος βελτιώνει τις δεξιότητές του με τον καιρό, έτσι και εμείς μπορούμε να γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί στο να εποικοδομούμε ο ένας τον άλλον. Μπορούμε να βοηθάμε τους άλλους να βρουν τη δύναμη να υπομείνουν δοκιμασίες συζητώντας μαζί τους παραδείγματα ατόμων που υπέμειναν στο παρελθόν. Μπορούμε να προάγουμε την ειρήνη αναφέροντας ό,τι καλό βλέπουμε στους άλλους, να διατηρούμε την ειρήνη όταν απειλείται και να αποκαθιστούμε την ειρήνη όταν προκύπτουν διαφορές. Μπορούμε δε να συνεχίσουμε να εποικοδομούμε την πίστη των αδελφών μας συζητώντας μαζί τους σημαντικές Βιβλικές αλήθειες, παρέχοντάς τους πρακτική βοήθεια και υποστηρίζοντας όσους έχουν γίνει πνευματικά αδύναμοι.

18. Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

¹⁸ Εκείνοι που εργάζονται σε θεοκρατικά έργα οικοδόμησης νιώθουν ευτυχία και ικανοποίηση. Μπορούμε να νιώθουμε ευτυχία και ικανοποίηση όταν συμβάλλουμε στο έργο πνευματικής εποικοδόμησης μέσα στην εκκλησία. Ανόμοια με τα κυριολεκτικά κτίρια που τελικά κάποια στιγμή φθείρονται, τα αποτελέσματα του έργου μας μπορούν να διαρκέσουν αιώνια! Ας είμαστε αποφασισμένοι “να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον και να εποικοδομούμε ο ένας τον άλλον”.​—1 Θεσ. 5:11.