«Η Αγάπη την Οποία Έχει ο Χριστός μάς Καθιστά Υπόχρεους»

1, 2. (α) Ποια αισθήματα ίσως έχουμε όταν συλλογιζόμαστε τη ζωή και τη διακονία του Ιησού; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

ΟΤΑΝ χάνουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, μας λείπει αφάνταστα! Αρχικά, νιώθουμε μόνο πόνο όταν θυμόμαστε τις τελευταίες του ημέρες, ιδίως αν υπέφερε προτού πεθάνει. Με τον καιρό όμως, αρχίζουμε ως έναν βαθμό να νιώθουμε και χαρά όταν σκεφτόμαστε κάτι που μας δίδαξε ή κάτι που έκανε ή είπε για να μας ενθαρρύνει ή για να μας κάνει να χαμογελάσουμε.

² Παρόμοια, θλιβόμαστε όταν διαβάζουμε για τα όσα υπέφερε ο Ιησούς και για τον θάνατό του. Την περίοδο της Ανάμνησης, αφιερώνουμε ειδικά χρόνο για να συλλογιστούμε τη σημασία της λυτρωτικής του θυσίας. (1 Κορ. 11:24, 25) Ωστόσο, βρίσκουμε μεγάλη χαρά όταν συλλογιζόμαστε όλα όσα είπε και έκανε ο Ιησούς όταν βρισκόταν στη γη. Επίσης, ενθαρρυνόμαστε όταν σκεφτόμαστε τα όσα κάνει τώρα και τα όσα θα κάνει για εμάς στο μέλλον. Ο στοχασμός γύρω από αυτά τα πράγματα και γύρω από την αγάπη του για εμάς μπορεί να μας ωθήσει να δείχνουμε την εκτίμησή μας με πρακτικούς τρόπους, όπως θα δούμε σε αυτό το άρθρο.

Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΩΘΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

3. Ποιους λόγους έχουμε να είμαστε ευγνώμονες για το λύτρο;

³ Νιώθουμε ευγνώμονες όταν συλλογιζόμαστε τη ζωή και τον θάνατο του Ιησού. Σε όλη τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς δίδασκε τους ανθρώπους για τις ευλογίες που θα φέρει η Βασιλεία του Θεού. Εκτιμούμε βαθιά αυτές τις αλήθειες της Βασιλείας. Είμαστε ευγνώμονες για το λύτρο επειδή το καθιστά εφικτό να απολαμβάνουμε στενή φιλία με τον Ιεχωβά και τον Ιησού. Όσοι εκδηλώνουν πίστη στον Ιησού έχουν επίσης την ελπίδα να ζήσουν για πάντα και να δουν ξανά τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν πεθάνει. (Ιωάν. 5:28, 29· Ρωμ. 6:23) Δεν έχουμε κάνει τίποτα για να αξίζουμε αυτές τις ευλογίες. Ούτε μπορούμε ποτέ να ανταποδώσουμε στον Θεό και στον Χριστό όσα έχουν κάνει για εμάς. (Ρωμ. 5:8, 20, 21) Μπορούμε όμως να τους δείχνουμε το βάθος της ευγνωμοσύνης μας. Πώς;

4. Πώς έδειξε η Μαρία η Μαγδαληνή ευγνωμοσύνη για αυτό που είχε κάνει ο Ιησούς για εκείνη; (Βλέπε εικόνα.)

⁴ Προσέξτε το παράδειγμα μιας Ιουδαίας, της Μαρίας της Μαγδαληνής. Βρισκόταν σε άθλια κατάσταση, καθώς τη βασάνιζαν εφτά δαίμονες. Πρέπει να ένιωθε εντελώς αβοήθητη. Φανταστείτε λοιπόν την ευγνωμοσύνη της όταν ο Ιησούς την απελευθέρωσε από την επιρροή εκείνων των δαιμόνων! Αυτή η ευγνωμοσύνη την ώθησε να γίνει ακόλουθος του Ιησού και να χρησιμοποιεί τον χρόνο, τις δυνάμεις και τα υπάρχοντά της για να τον υποστηρίζει στη διακονία. (Λουκ. 8:1-3) Αν και η Μαρία εκτιμούσε βαθιά αυτό που είχε κάνει ο Ιησούς για εκείνη προσωπικά, ίσως να μην είχε αντιληφθεί ότι το μεγαλύτερο δώρο του θα ερχόταν στο μέλλον. Επρόκειτο να δώσει τη ζωή του για χάρη της ανθρωπότητας, ώστε «όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν» να μπορεί να απολαύσει αιώνια ζωή. (Ιωάν. 3:16) Η Μαρία έδειχνε την εκτίμησή της για τον Ιησού με το να είναι όσια. Όταν ο Ιησούς υπέφερε πάνω στο ξύλο του βασανισμού, η Μαρία στεκόταν εκεί κοντά, παρέχοντας συναισθηματική υποστήριξη σε εκείνον και σε άλλους. (Ιωάν. 19:25) Μετά τον θάνατο του Ιησού, η Μαρία και δύο άλλες γυναίκες έφεραν μυρωδικά στο μνήμα για την ταφή του. (Μάρκ. 16:1, 2) Η οσιότητα της Μαρίας ανταμείφθηκε πλούσια. Είχε τη χαρά να συναντήσει τον αναστημένο Ιησού και να μιλήσει μαζί του, προνόμιο που οι περισσότεροι μαθητές δεν είχαν.​—Ιωάν. 20:11-18.

5. Πώς μπορούμε να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας για όλα όσα έχουν κάνει ο Ιεχωβά και ο Ιησούς για εμάς;

⁵ Μπορούμε και εμείς να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας για όλα όσα έχουν κάνει ο Ιεχωβά και ο Ιησούς για εμάς χρησιμοποιώντας τον χρόνο, τις δυνάμεις και τους πόρους μας προκειμένου να προωθούμε το έργο της Βασιλείας. Λόγου χάρη, μπορούμε να προσφερθούμε να βοηθάμε στην οικοδόμηση και στη συντήρηση κτιρίων για την αγνή λατρεία.

Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΜΑΣ ΩΘΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

6. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι το λύτρο είναι προσωπικό δώρο;

⁶ Όταν σκεφτόμαστε πόσο μας αγαπούν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς, υποκινούμαστε να τους αγαπάμε και εμείς. (1 Ιωάν. 4:10, 19) Τους αγαπάμε ακόμα περισσότερο όταν συνειδητοποιούμε ότι ο Ιησούς πέθανε για εμάς προσωπικά. Ο απόστολος Παύλος το αναγνώρισε αυτό και εξέφρασε την εκτίμησή του όταν έγραψε στους Γαλάτες: “Ο Γιος του Θεού . . . με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα”. (Γαλ. 2:20) Με βάση το λύτρο, ο Ιεχωβά σάς έχει ελκύσει κοντά του για να μπορείτε να είστε φίλος του. (Ιωάν. 6:44) Δεν συγκινείστε γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά είδε κάτι καλό σε εσάς και ότι κατέβαλε το υψηλότερο τίμημα για να μπορείτε να θεωρηθείτε φίλος του; Δεν αυξάνει αυτό την αγάπη σας για τον Ιεχωβά και τον Ιησού; Είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Τι με καθιστά υπόχρεο να κάνω αυτή η αγάπη”;

7. Όπως φαίνεται στην εικόνα, πώς μπορούμε όλοι να εκδηλώνουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τον Ιησού; (2 Κορινθίους 5:14, 15· 6:1, 2)

⁷ Η αγάπη μας για τον Θεό και τον Χριστό μάς ωθεί να δείχνουμε αγάπη στους άλλους. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 5:14, 15· 6:1, 2) Ένας τρόπος με τον οποίο εκδηλώνουμε την αγάπη μας είναι το να συμμετέχουμε με ζήλο στο έργο κηρύγματος. Μιλάμε σε όλους όσους συναντάμε. Δεν κάνουμε διακρίσεις με βάση τη φυλή, την καταγωγή, την οικονομική κατάσταση ή την κοινωνική θέση. Με αυτόν τον τρόπο, ενεργούμε σε αρμονία με τον σκοπό του Ιεχωβά, που είναι «να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να αποκτήσουν ακριβή γνώση της αλήθειας».​—1 Τιμ. 2:4.

8. Πώς μπορούμε να δείχνουμε αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές μας;

⁸ Αποδεικνύουμε επίσης την αγάπη μας για τον Θεό και τον Χριστό δείχνοντας αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές μας. (1 Ιωάν. 4:21) Δείχνουμε προσωπικό ενδιαφέρον για αυτούς και τους στηρίζουμε στις δοκιμασίες τους. Τους παρηγορούμε όταν έχουν χάσει ένα αγαπημένο τους πρόσωπο, τους επισκεπτόμαστε όταν είναι άρρωστοι και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τους ενθαρρύνουμε όταν είναι αποκαρδιωμένοι. (2 Κορ. 1:3-7· 1 Θεσ. 5:11, 14) Προσευχόμαστε συνεχώς για αυτούς, καθώς θυμόμαστε ότι «η δέηση του δίκαιου ανθρώπου είναι πολύ αποτελεσματική».​—Ιακ. 5:16.

9. Ποιος είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να δείχνουμε αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές μας;

⁹ Δείχνουμε επίσης αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές μας καταβάλλοντας φιλότιμες προσπάθειες για να διατηρούμε την ειρήνη μαζί τους. Αγωνιζόμαστε να μιμούμαστε το παράδειγμα συγχωρητικότητας του Ιεχωβά. Αν ο Ιεχωβά ήταν πρόθυμος να αφήσει τον Γιο του να πεθάνει για τις αμαρτίες μας, δεν πρέπει να συγχωρούμε και εμείς πρόθυμα τους αδελφούς και τις αδελφές μας όταν αμαρτάνουν εναντίον μας; Δεν θέλουμε να είμαστε σαν τον πονηρό δούλο που αναφέρεται σε μια παραβολή του Ιησού. Ακόμα και αφού ο κύριός του διέγραψε το τεράστιο χρέος του, εκείνος ο δούλος δεν χάρισε ένα σχετικά μικρό χρέος σε κάποιον σύνδουλό του. (Ματθ. 18:23-35) Αν έχετε μια παρεξήγηση με κάποιον στην εκκλησία, μήπως θα μπορούσατε να κάνετε το πρώτο βήμα για να αποκαταστήσετε την ειρήνη προτού παρακολουθήσετε την Ανάμνηση; (Ματθ. 5:23, 24) Αυτό θα δείξει τη βαθιά σας αγάπη για τον Ιεχωβά και τον Ιησού.

10, 11. Πώς δείχνουν οι πρεσβύτεροι αγάπη για τον Ιεχωβά και τον Ιησού; (1 Πέτρου 5:1, 2)

¹⁰ Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν ότι αγαπούν τον Ιεχωβά και τον Ιησού; Ένας σημαντικός τρόπος είναι το να φροντίζουν για τις ανάγκες των προβάτων του Ιησού. (Διαβάστε 1 Πέτρου 5:1, 2) Ο Ιησούς το κατέστησε σαφές αυτό στον απόστολο Πέτρο. Αφού αρνήθηκε τον Ιησού τρεις φορές, ο Πέτρος πιθανώς ήθελε απεγνωσμένα να αποδείξει ότι αγαπούσε τον Ιησού. Μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο: «Σίμων, γιε του Ιωάννη, με αγαπάς;» Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως ο Πέτρος θα έκανε τα πάντα για να αποδείξει την αγάπη του για τον Κύριό του. Ο Ιησούς τού είπε: «Ποίμαινε τα προβατάκια μου». (Ιωάν. 21:15-17) Για το υπόλοιπο της ζωής του, ο Πέτρος φρόντιζε τρυφερά τα πρόβατα του Κυρίου, αποδεικνύοντας ότι είχε αγάπη για τον Ιησού.

¹¹ Πρεσβύτεροι, πώς μπορείτε την περίοδο της Ανάμνησης να δείξετε ότι κατανοείτε πόσο σπουδαία είναι τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Μπορείτε να δείξετε πόσο αγαπάτε τον Ιεχωβά και τον Ιησού συμμετέχοντας τακτικά στο έργο ποίμανσης και κάνοντας ιδιαίτερες προσπάθειες για να βοηθήσετε τους αδρανείς να επιστρέψουν στον Ιεχωβά. (Ιεζ. 34:11, 12) Μπορείτε επίσης να δείξετε ενδιαφέρον στους σπουδαστές της Γραφής και στα καινούρια άτομα που θα παρακολουθήσουν την Ανάμνηση, κάνοντας ό,τι μπορείτε ώστε να νιώσουν ευπρόσδεκτοι αυτοί οι πιθανοί μαθητές.

Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ ΩΘΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ

12. Γιατί παίρνουμε θάρρος όταν συλλογιζόμαστε τα λόγια που είπε ο Ιησούς το βράδυ προτού πεθάνει; (Ιωάννης 16:32, 33)

¹² Το βράδυ προτού πεθάνει, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά πάρτε θάρρος! Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο». (Διαβάστε Ιωάννης 16:32, 33) Τι βοήθησε τον Ιησού να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του με θάρρος και να παραμείνει πιστός μέχρι θανάτου; Στηριζόταν στον Ιεχωβά. Γνωρίζοντας ότι οι ακόλουθοί του θα αντιμετώπιζαν παρόμοιες δοκιμασίες, ζήτησε από τον Ιεχωβά να τους φυλάει. (Ιωάν. 17:11) Γιατί μας δίνει αυτό θάρρος; Επειδή ο Ιεχωβά είναι ισχυρότερος από όλους τους εχθρούς μας. (1 Ιωάν. 4:4) Τίποτα δεν διαφεύγει την προσοχή του. Είμαστε πεπεισμένοι ότι, αν στηριζόμαστε στον Ιεχωβά, μπορούμε να υπερνικήσουμε τους φόβους μας και να δείξουμε θάρρος.

13. Πώς έδειξε θάρρος ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία;

¹³ Σκεφτείτε το παράδειγμα του Ιωσήφ από την Αριμαθαία. Έχαιρε σεβασμού στην ιουδαϊκή κοινωνία. Ήταν μέλος του Σάνχεδριν, του ιουδαϊκού ανώτατου δικαστηρίου. Εντούτοις, στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού, ο Ιωσήφ δεν ήταν καθόλου θαρραλέος. Ο Ιωάννης είπε ότι «ήταν μαθητής του Ιησού αλλά κρυφός εξαιτίας του φόβου που είχε για τους Ιουδαίους». (Ιωάν. 19:38) Αν και ο Ιωσήφ ενδιαφερόταν για το άγγελμα της Βασιλείας, έκρυβε από τους άλλους ότι είχε πίστη στον Ιησού. Αναμφίβολα, φοβόταν ότι θα έχανε την εξέχουσα θέση του στην κοινωνία. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, η Γραφή μάς λέει ότι μετά τον θάνατο του Ιησού ο Ιωσήφ τελικά «βρήκε το θάρρος να παρουσιαστεί στον Πιλάτο και να ζητήσει το σώμα του Ιησού». (Μάρκ. 15:42, 43) Ο Ιωσήφ δεν προσπαθούσε πλέον να κρύψει ότι υποστήριζε τον Ιησού.

14. Τι πρέπει να κάνετε αν παλεύετε με τον φόβο του ανθρώπου;

¹⁴ Μήπως κάποιες φορές νιώθετε και εσείς τον φόβο του ανθρώπου, όπως ο Ιωσήφ; Μήπως κάποιες φορές ντρέπεστε να πείτε ότι είστε Μάρτυρας του Ιεχωβά στο σχολείο ή στη δουλειά; Μήπως αναβάλλετε το να γίνετε ευαγγελιζόμενος ή να βαφτιστείτε επειδή φοβάστε τι θα σκεφτούν οι άλλοι; Μην αφήνετε τέτοια αισθήματα να σας εμποδίζουν να κάνετε αυτό που ξέρετε ότι είναι σωστό. Να προσεύχεστε ένθερμα στον Ιεχωβά. Να του ζητάτε θάρρος για να κάνετε το θέλημά του. Καθώς θα βλέπετε πώς απαντάει ο Ιεχωβά στις προσευχές σας, η δύναμή σας και το θάρρος σας θα αυξάνουν.​—Ησ. 41:10, 13.

Η ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΩΘΕΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΑΔΙΑΚΟΠΑ

15. Αφού ο Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές του, τι τους ώθησε η χαρά τους να κάνουν; (Λουκάς 24:52, 53)

¹⁵ Οι μαθητές λυπήθηκαν πολύ όταν πέθανε ο Ιησούς. Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση τους. Όχι μόνο είχαν χάσει τον αγαπημένο τους φίλο, αλλά ένιωθαν και πως είχαν χάσει την ελπίδα τους. (Λουκ. 24:17-21) Ωστόσο, όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε σε αυτούς, αφιέρωσε χρόνο για να τους βοηθήσει να κατανοήσουν τον ρόλο του στην εκπλήρωση των Βιβλικών προφητειών. Τους ανέθεσε επίσης ένα σημαντικό έργο. (Λουκ. 24:26, 27, 45-48) Όταν ο Ιησούς αναλήφθηκε στον ουρανό 40 ημέρες αργότερα, η λύπη των μαθητών είχε μετατραπεί σε μεγάλη χαρά. Γνωρίζοντας ότι ο Κύριός τους ήταν ζωντανός και πρόθυμος να τους βοηθήσει να επιτελέσουν τη νέα τους αποστολή, ένιωθαν χαρά. Αυτή η χαρά τούς ωθούσε να αινούν τον Ιεχωβά αδιάκοπα.​—Διαβάστε Λουκάς 24:52, 53· Πράξ. 5:42.

16. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τους μαθητές του Ιησού;

¹⁶ Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τους μαθητές του Ιησού; Μπορούμε να βρίσκουμε χαρά στη λατρεία του Ιεχωβά, όχι μόνο την περίοδο της Ανάμνησης, αλλά όλο τον χρόνο. Αυτό προϋποθέτει ότι βάζουμε τη Βασιλεία του Θεού στην πρώτη θέση στη ζωή μας. Για παράδειγμα, πολλοί έχουν προσαρμόσει το ωράριο της εργασίας τους έτσι ώστε να συμμετέχουν στη διακονία, να παρακολουθούν τις συναθροίσεις και να κάνουν οικογενειακή λατρεία σε τακτική βάση. Μερικοί έχουν μάλιστα αποφασίσει να στερηθούν υλικά αποκτήματα που άλλοι θεωρούν απαραίτητα προκειμένου να μπορούν να είναι πιο χρήσιμοι στην εκκλησία ή να υπηρετήσουν εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας. Παρότι χρειαζόμαστε υπομονή για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά συνεχώς, εκείνος υπόσχεται να μας ευλογεί πλούσια αν βάζουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση στη ζωή μας.​—Παρ. 10:22· Ματθ. 6:32, 33.

17. Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε αυτή την περίοδο της Ανάμνησης; (Βλέπε εικόνα.)

¹⁷ Αποβλέπουμε στο να τηρήσουμε την Ανάμνηση την Τρίτη 4 Απριλίου. Εντούτοις, μην περιμένετε μέχρι τότε για να συλλογιστείτε τη ζωή και τον θάνατο του Ιησού, καθώς και την αγάπη που έχουν δείξει για εμάς εκείνος και ο Ιεχωβά. Να αξιοποιείτε κάθε ευκαιρία σε όλη τη διάρκεια της περιόδου της Ανάμνησης για να το κάνετε αυτό. Για παράδειγμα, αφιερώστε χρόνο για να διαβάσετε με στοχασμό τα γεγονότα που αναφέρονται στον πίνακα «Η Τελευταία Εβδομάδα της Ζωής του Ιησού στη Γη», στο Παράρτημα Β12 της Μετάφρασης Νέου Κόσμου. Καθώς το κάνετε αυτό, να αναζητάτε Βιβλικές περικοπές που ενισχύουν την ευγνωμοσύνη, την αγάπη, το θάρρος και τη χαρά σας. Έπειτα, να εντοπίζετε συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να δείχνετε την εγκάρδια εκτίμησή σας. Να είστε βέβαιοι ότι ο Ιησούς θα θεωρεί πολύτιμα όλα όσα θα κάνετε για να τον θυμηθείτε αυτή την περίοδο της Ανάμνησης.​—Αποκ. 2:19.