Είναι Καλό να Δενόμαστε Μεταξύ Μας!

1, 2. Ποιο είναι ένα πράγμα που είναι σημαντικό για τον Ιεχωβά, και τι θέλει εκείνος να κάνουμε;

ΛΙΓΑ πράγματα είναι πιο σπουδαία για τον Ιεχωβά από ό,τι ο τρόπος με τον οποίο φερόμαστε στους συνανθρώπους μας. Ο Ιησούς δίδαξε ότι πρέπει να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας. (Ματθ. 22:37-39) Αυτό περιλαμβάνει και το να φερόμαστε με καλοσύνη ακόμα και σε εκείνους που δεν συμμερίζονται τις πεποιθήσεις μας. Όταν δείχνουμε τέτοια καλοσύνη, μιμούμαστε τον Ιεχωβά Θεό, ο οποίος «κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε κακούς και καλούς και φέρνει βροχή σε δικαίους και αδίκους».​—Ματθ. 5:45.

² Αν και ο Ιεχωβά αγαπάει όλους τους ανθρώπους, αγαπάει ιδιαίτερα εκείνους που κάνουν το σωστό. (Ιωάν. 14:21) Θέλει να τον μιμούμαστε. Μας προτρέπει να έχουμε «έντονη αγάπη» για τους αδελφούς και τις αδελφές μας και να τους δείχνουμε «τρυφερή στοργή». (1 Πέτρ. 4:8· Ρωμ. 12:10) Τα αισθήματα αγάπης και στοργής που αναφέρονται εδώ είναι αυτά που συνήθως τρέφουμε για έναν αγαπημένο μας συγγενή ή για έναν στενό μας φίλο.

3. Τι πρέπει να θυμόμαστε για την αγάπη;

³ Η αγάπη, σαν ένα φυτό στη γλάστρα, χρειάζεται φροντίδα για να μεγαλώσει. Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς: «Η αδελφική σας αγάπη ας παραμένει». (Εβρ. 13:1) Ο Ιεχωβά θέλει να καλλιεργούμε συνεχώς αγάπη για τους άλλους. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε γιατί πρέπει να δενόμαστε όλο και περισσότερο με τους συλλάτρεις μας και πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό διαρκώς.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ

4. Όπως περιγράφεται στο εδάφιο Ψαλμός 133:1, πώς μπορούμε να διατηρούμε την εκτίμησή μας για την ενωμένη αδελφότητά μας; (Βλέπε επίσης εικόνες.)

⁴ Διαβάστε Ψαλμός 133:1. Συμφωνούμε με τον ψαλμωδό ο οποίος έγραψε ότι η αληθινή φιλία με εκείνους που αγαπούν τον Ιεχωβά είναι “καλή” και “ευχάριστη”. Αλλά όπως κάποιος θα μπορούσε να θεωρεί δεδομένο ένα μεγαλοπρεπές δέντρο που βλέπει κάθε μέρα, έτσι και εμείς θα μπορούσαμε να θεωρούμε δεδομένη την ομορφιά της Χριστιανικής μας ενότητας. Βλέπουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας συχνά, ίσως αρκετές φορές την εβδομάδα. Πώς μπορούμε να διατηρούμε την εκτίμησή μας για αυτούς; Η αγάπη μας για τους αδελφούς και τις αδελφές μας θα μεγαλώνει αν αφιερώνουμε χρόνο για να σκεφτόμαστε πόσο πολύτιμος είναι ο καθένας τους για την εκκλησία και για εμάς.

5. Ποια επίδραση μπορεί να έχει η στοργική μας αδελφότητα στους άλλους;

⁵ Μερικοί που έρχονται στη συνάθροιση πρώτη φορά εντυπωσιάζονται βαθιά από την αγάπη που έχουμε μεταξύ μας. Αυτό και μόνο ίσως τους κάνει να συμπεράνουν ότι έχουν βρει την αλήθεια. Ο Ιησούς είπε: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου​—αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάν. 13:35) Εξετάστε την εμπειρία της Τσάιτρα, μιας φοιτήτριας που μελετούσε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Τσάιτρα δέχτηκε την πρόσκληση να έρθει σε μια περιφερειακή συνέλευση. Αφού παρακολούθησε το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας, είπε στην αδελφή που της έκανε μελέτη: «Οι γονείς μου ποτέ δεν με έκαναν μια αγκαλιά. Αλλά στη συνέλευσή σας με αγκάλιασαν 52 φορές σε μία μόνο ημέρα. Ένιωσα την αγάπη του Ιεχωβά μέσω αυτής της πνευματικής οικογένειας. Θέλω να ανήκω σε αυτή την οικογένεια». Η Τσάιτρα συνέχισε να προοδεύει και βαφτίστηκε το 2024. Ναι, όταν τα καινούρια άτομα βλέπουν τα καλά μας έργα, μεταξύ αυτών την αγάπη που έχουμε ο ένας για τον άλλον, υποκινούνται συχνά να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά.​—Ματθ. 5:16.

6. Πώς μπορεί να αποδειχτεί προστασία το να δενόμαστε όλο και περισσότερο με τους αδελφούς και τις αδελφές μας;

⁶ Το να δενόμαστε όλο και περισσότερο με τους αδελφούς και τις αδελφές μας μπορεί να αποδειχτεί προστασία. Ο Παύλος νουθέτησε τους συγχριστιανούς του: «Να ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλον κάθε ημέρα . . . ώστε να μη σκληρυνθεί κανείς σας από την απατηλή δύναμη της αμαρτίας». (Εβρ. 3:13) Αν αποθαρρυνθούμε τόσο πολύ ώστε τα πόδια μας αρχίσουν να ξεστρατίζουν από την οδό της δικαιοσύνης, ο Ιεχωβά ίσως υποκινήσει έναν παρατηρητικό ομόπιστό μας να μας δώσει την αναγκαία βοήθεια. (Ψαλμ. 73:2, 17, 23) Αυτή η ενθάρρυνση είναι πράγματι καλή για εμάς.

7. Πώς συνδέεται η αγάπη με την ενότητα; (Κολοσσαείς 3:13, 14)

⁷ Ανήκουμε σε μια ομάδα ανθρώπων που αγωνίζονται να δείχνουν αγάπη ο ένας στον άλλον, οπότε απολαμβάνουμε πολλές ευλογίες. (1 Ιωάν. 4:11) Για παράδειγμα, η αγάπη μάς υποκινεί “να ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον”, και αυτό συμβάλλει στη Χριστιανική μας ενότητα. (Διαβάστε Κολοσσαείς 3:13, 14· Εφεσ. 4:2-6) Ως αποτέλεσμα, στις συναθροίσεις μας απολαμβάνουμε μια ατμόσφαιρα τόσο ευχάριστη που δεν μπορεί να βρεθεί σε καμιά άλλη ομάδα ανθρώπων στη γη.

ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΕ ΤΙΜΗ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ

8. Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά να είμαστε ενωμένοι με τους αδελφούς και τις αδελφές μας;

⁸ Η παγκόσμια ενότητά μας είναι ένα θαύμα. Ο Ιεχωβά την κάνει εφικτή παρά τις ατέλειές μας. (1 Κορ. 12:25) Η Αγία Γραφή λέει ότι “έχουμε διδαχτεί από τον Θεό να αγαπάμε ο ένας τον άλλον”. (1 Θεσ. 4:9) Με άλλα λόγια, μέσω των Γραφών, ο Ιεχωβά μάς λέει ακριβώς τι χρειάζεται να κάνουμε ώστε να δενόμαστε όλο και περισσότερο μεταξύ μας. Μπορούμε να “διδασκόμαστε από τον Θεό”, εξετάζοντας προσεκτικά τις διδασκαλίες του και εφαρμόζοντάς τες. (Εβρ. 4:12· Ιακ. 1:25) Αυτό ακριβώς αγωνίζονται να κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

9. Τι μαθαίνουμε από τα εδάφια Ρωμαίους 12:9-13 όσον αφορά την απόδοση αμοιβαίας τιμής;

⁹ Πώς μας διδάσκει ο Λόγος του Θεού να δενόμαστε όλο και περισσότερο μεταξύ μας; Δείτε τι είπε ο Παύλος για αυτό το ζήτημα όπως φαίνεται στα εδάφια Ρωμαίους 12:9-13. (Διαβάστε) Αξίζει ιδιαίτερα να προσέξουμε τα λόγια «στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία». Τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να παίρνουμε την πρωτοβουλία να δείχνουμε «τρυφερή στοργή» με το να είμαστε μεταξύ άλλων συγχωρητικοί, φιλόξενοι και γενναιόδωροι. (Εφεσ. 4:32) Δεν χρειάζεται να περιμένετε να κάνουν οι αδελφοί σας το πρώτο βήμα. Μπορείτε «να παίρνετε την πρωτοβουλία» και να το κάνετε εσείς. Πολύ εύστοχα, ο Ιησούς είπε: «Μεγαλύτερη ευτυχία νιώθει κάποιος όταν δίνει παρά όταν λαβαίνει».​—Πράξ. 20:35.

10. Πώς μπορούμε να είμαστε φιλόπονοι όσον αφορά «την απόδοση αμοιβαίας τιμής»; (Βλέπε επίσης εικόνα).

¹⁰ Είναι ενδιαφέρον ότι, αμέσως μετά τη συμβουλή να παίρνουμε την πρωτοβουλία στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, ο Παύλος μάς προτρέπει “να είμαστε φιλόπονοι, όχι οκνηροί”. Κάποιος που είναι φιλόπονος έχει ζήλο και εργάζεται σκληρά. Όταν του ανατίθεται κάτι, το ολοκληρώνει με επιμέλεια. Τα εδάφια Παροιμίες 3:27, 28 μας προτρέπουν: «Μην αρνείσαι να κάνεις το καλό σε εκείνους που πρέπει αν έχεις τη δυνατότητα να τους βοηθήσεις». Επομένως, όταν βλέπουμε ότι κάποιος βρίσκεται σε ανάγκη, κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να τον βοηθήσουμε. Δεν είμαστε αναβλητικοί ούτε υποθέτουμε ότι κάποιος άλλος θα φροντίσει για το ζήτημα.​—1 Ιωάν. 3:17, 18.

11. Τι θα μας βοηθήσει να δενόμαστε όλο και περισσότερο μεταξύ μας;

¹¹ Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να αποδίδουμε τιμή στους άλλους είναι με το να τους συγχωρούμε γρήγορα όταν μας προσβάλλουν. Το εδάφιο Εφεσίους 4:26 λέει: «Ο ήλιος ας μη δύει ενώ είστε ακόμη θυμωμένοι». Γιατί; Το εδάφιο 27 αναφέρει ότι, αν παραμέναμε θυμωμένοι, “θα δίναμε στον Διάβολο ευκαιρία να μας επηρεάσει”. Στον Λόγο του, ο Ιεχωβά μάς λέει ξανά και ξανά να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον. Το εδάφιο Κολοσσαείς 3:13 μας προτρέπει “να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα”. Το να παραβλέπουμε τα λάθη και τις προσβολές των άλλων είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να δενόμαστε όλο και περισσότερο μεταξύ μας. Με αυτόν τον τρόπο, βοηθάμε ώστε “να διατηρείται η ενότητα του πνεύματος με τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης”. (Εφεσ. 4:3) Με δυο λόγια, η συγχώρηση συμβάλλει άμεσα στην ενότητα και στην ειρήνη μας.

12. Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά να είμαστε συγχωρητικοί;

¹² Η αλήθεια είναι ότι ίσως δυσκολευόμαστε να συγχωρήσουμε εκείνους που μας έχουν πληγώσει. Αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού. Μετά την προτροπή “να νιώθουμε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον” και “να είμαστε φιλόπονοι”, οι Γραφές μάς νουθετούν: «Να φλέγεστε με το πνεύμα». (Ρωμ. 12:11) Κάποιος που “φλέγεται” ξεχειλίζει από ζήλο και ενθουσιασμό ως αποτέλεσμα της επενέργειας του αγίου πνεύματος. Επομένως, το πνεύμα του Θεού μπορεί να μας βοηθήσει να δείχνουμε τρυφερή στοργή και να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα. Να γιατί ικετεύουμε ένθερμα τον Ιεχωβά να μας βοηθάει.​—Λουκ. 11:13.

«ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ»

13. Τι θα μπορούσε να δημιουργήσει διαιρέσεις μεταξύ μας;

¹³ Η εκκλησία αποτελείται από “κάθε είδους ανθρώπους” με ποικίλο υπόβαθρο. (1 Τιμ. 2:3, 4) Αν δεν προσέξουμε, αυτές οι διαφορές θα μπορούσαν να δημιουργήσουν διαιρέσεις σε τομείς που έχουν να κάνουν με προσωπικές προτιμήσεις, όπως το ντύσιμο και η εμφάνιση, η φροντίδα της υγείας ή η ψυχαγωγία. (Ρωμ. 14:4· 1 Κορ. 1:10) Επειδή ο Θεός μάς έχει διδάξει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην προωθούμε τις προσωπικές μας προτιμήσεις ως καλύτερες από τις προτιμήσεις των άλλων.​—Φιλιπ. 2:3.

14. Τι πρέπει πάντοτε να αγωνιζόμαστε να είμαστε, και γιατί;

¹⁴ Μπορούμε επίσης να αποτρέπουμε τις διαιρέσεις στην εκκλησία αν αγωνιζόμαστε να είμαστε πάντοτε αναζωογονητικοί και εποικοδομητικοί. (1 Θεσ. 5:11) Πρόσφατα, αρκετά άτομα τα οποία ήταν αδρανή ή τα οποία η εκκλησία είχε απομακρύνει από ανάμεσά μας επέστρεψαν. Τους καλωσορίζουμε θερμά! (2 Κορ. 2:8) Προσέξτε τι συνέβη με μια αδελφή η οποία ήταν αδρανής δέκα χρόνια και κατόπιν επέστρεψε στην Αίθουσα Βασιλείας. Η ίδια είπε: «Όλοι μου χαμογελούσαν και μου έσφιγγαν το χέρι». (Πράξ. 3:19) Πώς την επηρέασαν αυτές οι απλές πράξεις καλοσύνης; Η ίδια λέει: «Με έκαναν να νιώσω ότι το χέρι του Ιεχωβά με οδηγούσε πίσω στην ευτυχία». Αν είμαστε εποικοδομητικοί προς όλους, θα μπορεί ο Χριστός να μας χρησιμοποιεί για να αναζωογονεί εκείνους που “μοχθούν και είναι καταφορτωμένοι”.​—Ματθ. 11:28, 29.

15. Ποιος είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να προωθούμε την ενότητα; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁵ Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να προωθούμε την ενότητα είναι με τα λόγια μας. Το εδάφιο Ιώβ 12:11 αναφέρει: «Δεν δοκιμάζει το αφτί τα λόγια όπως γεύεται η γλώσσα την τροφή;» Όπως ένας καλός μάγειρας δοκιμάζει πάντοτε το φαγητό προτού το σερβίρει ώστε να βεβαιωθεί πως είναι νόστιμο, έτσι και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε προσεκτικά αυτό που πρόκειται να πούμε προτού το πούμε. (Ψαλμ. 141:3) Θέλουμε πάντοτε να βεβαιωνόμαστε πως ό,τι πρόκειται να πούμε θα είναι εποικοδομητικό, αναζωογονητικό και «ωφέλιμο στους ακροατές».​—Εφεσ. 4:29.

16. Ποιοι ιδιαίτερα πρέπει να προσπαθούν να μιλούν ενθαρρυντικά;

¹⁶ Ένας σύζυγος πρέπει ιδιαίτερα να επιδιώκει να μιλάει εποικοδομητικά. Το ίδιο ισχύει και για τους γονείς. (Κολ. 3:19, 21· Τίτο 2:4) Και οι πρεσβύτεροι επίσης πρέπει να είναι πηγή αναζωογόνησης και παρηγοριάς καθώς ποιμαίνουν το ποίμνιο του Ιεχωβά. (Ησ. 32:1, 2· Γαλ. 6:1) Μια Βιβλική παροιμία μάς υπενθυμίζει: «Ο λόγος που λέγεται την κατάλληλη στιγμή​—πόσο καλός είναι!»​—Παρ. 15:23.

ΑΓΑΠΗ «ΜΕ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ»

17. Πώς μπορούμε να διασφαλίζουμε ότι η αγάπη μας για τους αδελφούς και τις αδελφές μας είναι ειλικρινής;

¹⁷ Ο απόστολος Ιωάννης μάς παροτρύνει να μην «αγαπάμε με τα λόγια ή με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια». (1 Ιωάν. 3:18) Η αγάπη μας για τους αδελφούς και τις αδελφές μας πρέπει να πηγάζει από την καρδιά. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Όσο περισσότερο χρόνο περνάμε με τους αδελφούς και τις αδελφές μας τόσο περισσότερο θα δενόμαστε μεταξύ μας και θα μεγαλώνει η αγάπη που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον. Να δημιουργείτε λοιπόν ευκαιρίες για να περνάτε χρόνο με τους άλλους​—στις συναθροίσεις και στη διακονία. Να αφιερώνετε χρόνο για να επισκέπτεστε τους αδελφούς. Ενεργώντας έτσι, δείχνουμε ότι “έχουμε διδαχτεί από τον Θεό να αγαπάμε ο ένας τον άλλον”. (1 Θεσ. 4:9) Και θα συνεχίσουμε να γευόμαστε από πρώτο χέρι «πόσο καλό και ευχάριστο είναι να ζουν μαζί οι αδελφοί με ενότητα!»​—Ψαλμ. 133:1.