Ο απόστολος Πέτρος πάλευε με τις αδυναμίες του. Σκεφτείτε μερικά παραδείγματα. Όταν ο Ιησούς εξήγησε ότι επρόκειτο να υποφέρει και να πεθάνει σε εκπλήρωση των Βιβλικών προφητειών, ο Πέτρος τον επέπληξε. (Μάρκ. 8:31-33) Επανειλημμένα, ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι μάλωσαν για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος. (Μάρκ. 9:33, 34) Το τελευταίο βράδυ πριν από τον θάνατο του Ιησού, ο Πέτρος ενήργησε παρορμητικά και έκοψε το αφτί ενός ανθρώπου. (Ιωάν. 18:10) Το ίδιο εκείνο βράδυ, ενέδωσε στον φόβο και αρνήθηκε τρεις φορές ότι γνώριζε τον φίλο του τον Ιησού. (Μάρκ. 14:66-72) Αυτό έκανε τον Πέτρο να κλάψει πικρά. Ο Ιησούς δεν θεώρησε χαμένη υπόθεση τον αποκαρδιωμένο απόστολό του. Μετά την ανάστασή του, έδωσε στον Πέτρο την ευκαιρία να τον βεβαιώσει ξανά για την αγάπη του. Τον προσκάλεσε να υπηρετήσει ταπεινά ως ποιμένας των προβάτων του. (Ιωάν. 21:15-17) Ο Πέτρος ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση. Βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ την ημέρα της Πεντηκοστής και ήταν από τους πρώτους που χρίστηκαν με άγιο πνεύμα. w23.09 40:6-7

Ο απόστολος Πέτρος πρότρεψε τους συμπρεσβυτέρους του: «Να ποιμαίνετε το ποίμνιο του Θεού». (1 Πέτρ. 5:1-4) Αν είστε πρεσβύτερος, ξέρουμε ότι αγαπάτε τους αδελφούς και τις αδελφές σας και θέλετε να τους ποιμαίνετε. Εντούτοις, κάποιες φορές ίσως νιώθετε ότι είστε τόσο απασχολημένος ή τόσο κουρασμένος ώστε δεν μπορείτε να εκπληρώσετε αυτόν τον διορισμό. Τι μπορείτε να κάνετε; Να εκφράζετε τις ανησυχίες σας στον Ιεχωβά. Ο Πέτρος έγραψε: «Αν κάποιος υπηρετεί, ας το κάνει αυτό εξαρτώμενος από την ισχύ που χορηγεί ο Θεός». (1 Πέτρ. 4:11) Οι αδελφοί και οι αδελφές σας ίσως αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία δεν είναι δυνατόν να λυθούν πλήρως σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Αλλά να θυμάστε ότι “ο αρχιποιμένας”, ο Ιησούς Χριστός, μπορεί να τους βοηθήσει καλύτερα από εσάς. Μπορεί να το κάνει αυτό και σήμερα και στον νέο κόσμο. Ο Θεός ζητάει από τους πρεσβυτέρους απλώς να αγαπούν τους αδελφούς τους, να ποιμαίνουν τους αδελφούς τους και να γίνονται «παραδείγματα για το ποίμνιο». w23.09 41:13-14

Δεν πρέπει να καταφεύγουμε σε ανθρώπινη λογίκευση. Αν βλέπουμε τα πράγματα από ανθρώπινη άποψη, ίσως αρχίσουμε να αψηφούμε τον Ιεχωβά και τους κανόνες του. (1 Κορ. 3:19) «Η σοφία αυτού του κόσμου» συχνά κάνει έκκληση στις σαρκικές επιθυμίες. Μερικοί Χριστιανοί στην Πέργαμο και στα Θυάτειρα υιοθέτησαν τις ειδωλολατρικές και ανήθικες απόψεις που ήταν διαδεδομένες σε εκείνες τις πόλεις. Ο Ιησούς έστειλε ισχυρή συμβουλή και στις δύο εκκλησίες επειδή ανέχονταν τη σεξουαλική ανηθικότητα. (Αποκ. 2:14, 20) Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πίεση να υιοθετήσουμε εσφαλμένες απόψεις. Συγγενείς και γνωστοί ίσως κάνουν έκκληση στα συναισθήματά μας και μας προτρέπουν να συμβιβαστούμε. Για παράδειγμα, ίσως ισχυρίζονται ότι δεν πειράζει να ενδίδουμε στις επιθυμίες μας και ότι οι ηθικοί κανόνες της Γραφής είναι απαρχαιωμένοι. Κάποιες φορές, ίσως κάνουμε τον συλλογισμό ότι η κατεύθυνση που μας δίνει ο Ιεχωβά δεν είναι επαρκής. Θα μπορούσαμε μάλιστα να μπούμε στον πειρασμό να “προχωρήσουμε πέρα από όσα είναι γραμμένα”.​—1 Κορ. 4:6. w23.07 31:10-11