Όταν η Αγία Γραφή μιλάει για την «ημέρα του Ιεχωβά», αναφέρεται στον καιρό κατά τον οποίο ο Ιεχωβά κρίνει τους εχθρούς του και φέρνει σωτηρία στον λαό του. Στο παρελθόν, ο Ιεχωβά επανειλημμένα εκτέλεσε κρίσεις. (Ησ. 13:1, 6· Ιεζ. 13:5· Σοφ. 1:8) Στον καιρό μας, η «ημέρα του Ιεχωβά» αρχίζει με την επίθεση στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και κορυφώνεται με τη μάχη του Αρμαγεδδώνα. Για να επιζήσουμε από εκείνη την «ημέρα», χρειάζεται να προετοιμαστούμε από τώρα. Ο Ιησούς δίδαξε ότι πρέπει, όχι μόνο να ετοιμαστούμε για τη «μεγάλη θλίψη», αλλά επίσης να “είμαστε συνεχώς έτοιμοι” για αυτήν. (Ματθ. 24:21· Λουκ. 12:40) Στην πρώτη θεόπνευστη επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς, ο απόστολος Παύλος χρησιμοποίησε μερικά παραδείγματα για να βοηθήσει τους Χριστιανούς να είναι συνεχώς έτοιμοι για τη μεγάλη ημέρα κρίσης του Ιεχωβά. Ο Παύλος ήξερε ότι η ημέρα του Ιεχωβά δεν θα ερχόταν τότε. (2 Θεσ. 2:1-3) Παρ’ όλα αυτά, πρότρεψε τους αδελφούς του να προετοιμαστούν για εκείνη την ημέρα σαν να επρόκειτο να έρθει αύριο, συμβουλή την οποία μπορούμε να εφαρμόσουμε και εμείς. w23.06 26:1-2

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ένας ουρανοξύστης 60 ορόφων άρχισε να δεσπόζει στον ορίζοντα του Τόκιο, στην Ιαπωνία. Οι άνθρωποι αναρωτιούνταν πώς θα άντεχε αυτό το κτίριο τους σεισμούς που γίνονται συχνά σε εκείνη την πόλη. Ποιο ήταν το μυστικό; Οι μηχανικοί το σχεδίασαν έτσι ώστε να είναι μεν σταθερό αλλά και αρκετά ευέλικτο για να απορροφά τις σεισμικές δονήσεις. Οι Χριστιανοί μοιάζουν με εκείνον τον ουρανοξύστη. Με ποια έννοια; Ο Χριστιανός πρέπει να κρατάει ισορροπία ανάμεσα στη σταθερότητα και στην ευελιξία. Χρειάζεται να είναι ισχυρός και αμετακίνητος όσον αφορά την τήρηση των νόμων και των κανόνων του Ιεχωβά. Είναι “πρόθυμος να υπακούει” και δεν συμβιβάζεται. Από την άλλη πλευρά, χρειάζεται να είναι “λογικός”, ή αλλιώς ευέλικτος, όταν η κατάσταση το επιτρέπει ή και το απαιτεί. (Ιακ. 3:17) Ο Χριστιανός που έχει μάθει να έχει αυτή την ισορροπημένη άποψη θα αποφεύγει τα άκρα. Δεν θα είναι ούτε υπερβολικά αυστηρός ούτε υπερβολικά ανεκτικός. w23.07 31:1-2

Ο Ιησούς χρειάστηκε να απορρίψει τους πειρασμούς του Σατανά του Διαβόλου, ο οποίος, μεταξύ άλλων, επιτέθηκε άμεσα στην οσιότητά του στον Θεό. (Ματθ. 4:1-11) Ο Σατανάς ήταν αποφασισμένος να κάνει τον Ιησού να αμαρτήσει ώστε να μην είναι σε θέση να καταβάλει το λύτρο. Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς υπέμεινε και άλλες δοκιμασίες. Αντιμετώπισε διωγμό, ενώ απειλήθηκε και η ζωή του. (Λουκ. 4:28, 29· 13:31) Υπέμενε τις ατέλειες των ακολούθων του. (Μάρκ. 9:33, 34) Κατά τη διάρκεια της δίκης από την οποία κρινόταν η ζωή του, υπέστη βασανιστήρια και χλευασμό. Έπειτα, εκτελέστηκε με τρομερά οδυνηρό και ταπεινωτικό τρόπο. (Εβρ. 12:1-3) Χρειάστηκε να υπομείνει το τελικό μέρος της δοκιμασίας του εντελώς μόνος του, χωρίς την προστασία του Ιεχωβά. (Ματθ. 27:46) Σαφώς, το λύτρο κόστισε πάρα πολλά στον Ιησού. Δεν νιώθουμε βαθιά αγάπη για τον Ιησού όταν συλλογιζόμαστε ότι θυσίασε πρόθυμα τόσο πολλά για χάρη μας; w24.01 2:7-9