Όσον αφορά τα ηθικά πρότυπα που προάγει αυτός ο κόσμος, νιώθουμε όπως και ο δίκαιος Λωτ. Εκείνος «στενοχωριόταν πολύ με την έκλυτη διαγωγή των ανόμων», επειδή γνώριζε ότι ο ουράνιος Πατέρας μας μισεί την κακή διαγωγή. (2 Πέτρ. 2:7, 8) Ο φόβος του Θεού και η αγάπη για αυτόν ωθούσαν τον Λωτ να απορρίπτει τα ξεπεσμένα ηθικά πρότυπα των ανθρώπων που τον περιέβαλλαν. Και εμάς μας περιβάλλουν άνθρωποι που έχουν ελάχιστο ή καθόλου σεβασμό για τους ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να παραμένουμε ηθικά καθαροί αν διατηρούμε την αγάπη μας για τον Θεό και καλλιεργούμε υγιή φόβο για αυτόν. Γι’ αυτόν τον σκοπό, ο Ιεχωβά παρέχει στοργική ενθάρρυνση και ώθηση μέσω του βιβλίου των Παροιμιών. Όλοι οι Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, μπορούν να ωφεληθούν πραγματικά εξετάζοντας τις σοφές συμβουλές που βρίσκονται εκεί. Όταν φοβόμαστε τον Ιεχωβά, προσέχουμε να μη δικαιολογούμε την κακή διαγωγή. w23.06 28:1-2, 5

Πιθανώς έχετε αντιμετωπίσει εναντίωση από μέλη της οικογένειάς σας ή ίσως έχετε θυσιάσει ορισμένες υλικές επιδιώξεις προκειμένου να βάλετε τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση. (Ματθ. 6:33) Αν ναι, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά έχει παρατηρήσει τα πιστά σας έργα. (Εβρ. 6:10) Πιθανότατα, έχετε βιώσει προσωπικά πόσο αληθινά είναι τα λόγια του Ιησού: «Δεν υπάρχει κανείς που να άφησε σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή παιδιά ή αγρούς για χάρη δική μου και των καλών νέων, ο οποίος δεν θα πάρει 100 φορές περισσότερα τώρα, σε αυτή τη χρονική περίοδο​—σπίτια, αδελφούς, αδελφές, μητέρες, παιδιά και αγρούς, με διωγμούς​—και στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων αιώνια ζωή». (Μάρκ. 10:29, 30) Οι ευλογίες που έχετε λάβει είναι πραγματικά μεγαλύτερες από οποιεσδήποτε θυσίες έχετε κάνει.​—Ψαλμ. 37:4. w24.03 10:5

Όταν οι Χριστιανοί στην Ιουδαία αντιμετώπισαν μια μεγάλη πείνα, οι αδελφοί της εκκλησίας στην Αντιόχεια «αποφάσισαν, ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητές του, να στείλουν βοήθεια στους αδελφούς της Ιουδαίας». (Πράξ. 11:27-30) Παρότι οι αδελφοί που επηρεάστηκαν από την πείνα ζούσαν μακριά, οι Χριστιανοί στην Αντιόχεια ήταν αποφασισμένοι να τους βοηθήσουν. (1 Ιωάν. 3:17, 18) Μπορούμε και εμείς σήμερα να δείχνουμε συμπόνια όταν μαθαίνουμε ότι κάποιοι συλλάτρεις μας έχουν επηρεαστεί από μια καταστροφή. Ανταποκρινόμαστε αμέσως​—ίσως ρωτώντας τους πρεσβυτέρους αν μπορούμε να συμμετάσχουμε σε κάποιο πρόγραμμα παροχής βοήθειας, συνεισφέροντας για το παγκόσμιο έργο ή προσευχόμενοι για εκείνους που έχουν πληγεί από την καταστροφή. Οι αδελφοί και οι αδελφές μας ίσως χρειαστούν βοήθεια για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Όταν ο Βασιλιάς μας, ο Χριστός Ιησούς, έρθει για να εκτελέσει κρίση, είθε να μας βρει να δείχνουμε συμπόνια και να μας προσκαλέσει να “κληρονομήσουμε τη Βασιλεία”.​—Ματθ. 25:34-40. w23.07 29:9-10, 12