Άσμα Ασμάτων
1 Το άσμα των ασμάτων,* το οποίο είναι του Σολομώντα:+
2 «Φίλησέ με με τα φιλιά του στόματός σου,
γιατί οι εκδηλώσεις της αγάπης σου είναι καλύτερες από κρασί.+
3 Η ευωδιά των μύρων σου είναι γλυκιά.+
Το όνομά σου είναι σαν χυμένο μύρο.+
Να γιατί σε αγαπούν οι κοπέλες.
4 Πάρε με μαζί σου* και ας τρέξουμε.
Ο βασιλιάς με έχει φέρει στα εσωτερικά του δωμάτια!
Ας ευφρανθούμε και ας χαρούμε μαζί.
Ας παινέψουμε* τις εκδηλώσεις της αγάπης σου πιο πολύ από το κρασί.
Δίκαια σε αγαπούν.*
5 Και αν είμαι μελαμψή,* είμαι ωραία, κόρες της Ιερουσαλήμ,
σαν τις σκηνές του Κηδάρ,+ σαν τα υφάσματα των σκηνών+ του Σολομώντα.
6 Μη βλέπετε που είμαι μαυρισμένη,
επειδή με είδε ο ήλιος.
Οι γιοι της μητέρας μου θύμωσαν μαζί μου·
με έβαλαν να φυλάω τα αμπέλια,
αλλά το δικό μου αμπέλι δεν το φύλαξα.
Πού το βάζεις να ξαπλώσει το μεσημέρι;
Γιατί να είμαι σαν γυναίκα πεπλοφορεμένη*
ανάμεσα στα κοπάδια των συντρόφων σου;»
8 «Αν δεν το ξέρεις, εσύ η ομορφότερη των γυναικών,
ακολούθησε τα χνάρια του κοπαδιού
και βόσκησε τα κατσικάκια σου δίπλα στις σκηνές των βοσκών».
9 «Μοιάζεις, αγαπημένη μου, με φοράδα* ανάμεσα στα άρματα του Φαραώ.+
10 Τα μάγουλά σου είναι ωραία με τα στολίδια,*
ο λαιμός σου με τα περιδέραια από χάντρες.
11 Θα σου φτιάξουμε χρυσά κοσμήματα*
με στολίσματα από ασήμι».
13 Ο καλός μου είναι για εμένα σαν αρωματικό σακουλάκι με σμύρνα+
που μένει όλη νύχτα ανάμεσα στα στήθη μου.
15 «Τι όμορφη που είσαι, αγαπημένη μου!
Τι όμορφη που είσαι! Τα μάτια σου είναι μάτια περιστεριών».+
16 «Τι όμορφος που είσαι, αγαπημένε μου, και τι ευχάριστος!+
Το κρεβάτι μας είναι ανάμεσα στις φυλλωσιές.
17 Τα δοκάρια του σπιτιού* μας είναι κέδροι,
οι δοκοί της οροφής μας άρκευθοι.