Ang Pagkapapa—Ginpasad Bala ni Cristo?
“SA TUNGA ni Pedro, ang unang Obispo sang Roma, kag sang aton karon nga papa, si Juan Paulo II, may yara malaba nga linya sang supremo nga mga obispo—kapin sa 260, sa katunayan.” Amo sina ang ginsiling sang Katolikong prayle nga si Anthony Foy sa The Southern Cross, isa ka Katolikong pamantalaan para sa nabagatnan nga Aprika. Sia nagapadayon: “Masinaligon naton nga matudlo ining wala sing kal-ang nga linya sang mga papa, kon ginapangabay kita nga pamatud-an nga ang Iglesia Katolika ginpasad ni Jesucristo.”
Masinaligon bala nga masiling nga ining malawig nga linya sang mga papa nagsugod kay apostol Pedro? Suno sa Katolikong teolohiya, ang apat ka papa, sanday Lino, Anacletus, Clement I, kag Evaristus, ginsiling nga nagbulos kay Pedro tubtob sang tuig 100 C.E. Ginasambit matuod sang Biblia ang Cristianong ngalan nga Lino nga nagpuyo sa Roma. (2 Timoteo 4:21) Apang, wala ini nagapahangop nga si Lino, ukon sin-o man, ang nagbulos kay Pedro sa pagkapapa. Si apostol Juan, nga nagsulat sang lima ka tulun-an sa Biblia sadtong katapusan nga dekada sang nahaunang siglo, wala nagsambit sa bisan sin-o sa ibabaw nga mga nagbulos kuno kay Pedro. Sa pagkamatuod, kon may nagbulos kay Pedro, indi bala makatarunganon nga si Juan mismo ang pagapilion?
Tuhoy sa pangangkon nga si Pedro amo ang nahaunang obispo sa Roma, wala gani sing pamatuod nga ginduaw niya ina nga siudad. Sa katunayan, si Pedro mismo nagsiling nga ginsulat niya ang iya nahaunang sulat gikan sa Babilonia. (1 Pedro 5:13) Ang Katolikong argumento nga gingamit ni Pedro ang “Babilonia” subong sekreto nga pagpatuhoy sa Roma wala sing sadsaran. Ang matuod nga Babilonia nagaluntad anay sang kaadlawan ni Pedro. Dugang pa, ang Babilonia may dakung Judiyo nga komunidad. Bangod gintangdo ni Jesus si Pedro sa pagkonsentrar sang iya pagbantala sa sirkunsidado nga mga Judiyo, makatarunganon gid ang magpati nga si Pedro nagduaw sa Babilonia tungod sini nga katuyuan.—Galacia 2:9.
Talupangda, man, nga wala gid ginpatuhuyan ni Pedro ang iya kaugalingon luwas nga isa sa mga apostoles ni Cristo. (2 Pedro 1:1) Indi gid makita sa Biblia nga gintawag sia nga “Balaan nga Amay,” “Supremo nga Obispo,” ukon “Papa” (Latin, papa, mapinalanggaon nga termino para sa “Amay”). Sa baylo, mapainubuson niya nga gintuman ang pinamulong ni Jesus sa Mateo 23:9, 10: “Kag dili kamo magtawag nga amay bisan kay sin-ong tawo sa duta, kay isa lamang ang inyo Amay, ang yara sa langit. Dili kamo magpatawag nga ‘mga pangulo,’ kay isa lamang ang inyo Pangulo, ang Cristo.” Wala pagbatuna ni Pedro ang pagsimba. Sang ang Romanong senturyon nga si Cornelio “naghapa sa iya tiilan kag nagyaub sa iya . . . , ginpatindog sia ni Pedro, nga nagsiling: ‘Tindog ka; ako tawo man.’”—Binuhatan 10:25, 26.
Nahanungod sa 260 ka ginakunokuno nga mga papa, ang pari nga si Foy nagabaton: “Madamo ang indi takus sa ila mataas nga katungdanan.” Sa panikasog nga pakamatarunganon ini, ang New Catholic Encyclopedia nagasiling: “Ang importante sa mga katuyuan sang gobierno amo ang katungdanan, kag indi ang personal nga karakter sang indibiduwal nga papa. Sing personal mahimo nga sia isa ka santo, indi maayo indi man malain, ukon malaut pa gani.” Apang nagapati ka bala nga si Cristo magagamit sina nga mga tawo sa pagtiglawas sa iya?
Walay sapayan, ang pagsiling nga ang pagkapapa ginpasad ni Jesus wala gid ginasakdag sang Biblia. Suno sa Encyclopedia of Religion, bisan ang modernong Katolikong mga eskolar nagabaton nga “wala sing direkta nga pamatuod sa Biblia nga si Jesus nagpasad sang pagkapapa subong permanente nga katungdanan sa sulod sang simbahan.”