Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa

Makasiling bala kita nga ang mga alagad sang Dios karon nga may dutan-on nga paglaum may espiritu sang Dios nga subong kadaku sa hinaplas sang espiritu nga mga Cristiano?

Ining pamangkot indi bag-o. Ginhambalan man ini sa “Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa” sa The Watchtower sang Abril 15, 1952. Madamo ang nangin mga Saksi sugod sadto, gani mabinagbinag naton ang pamangkot kag marepaso kon ano ang ginsiling sadtong naunang materyal.

Sa katunayan, ang sabat nga ginhatag amo ang, huo, ang matutom nga mga kauturan nga lalaki kag babayi sang iban nga mga karnero nga klase makapakig-ambit sing pareho sa mga hinaplas sa pagbaton sang balaan nga espiritu sang Dios.​—⁠Juan 10:⁠16.

Sa pagkamatuod, wala ini nagakahulugan nga ang espiritu nagapanghikot sing palareho sa tanan nga mga indibiduwal. Hinumduma ang matutom nga mga alagad sang antes-ang-Cristiano nga mga tion, nga pat-od nga nakabaton sang espiritu sang Dios. Upod ang gahom gikan sa espiritu, ang pila sa ila nagpatay sang mabaris nga mga sapat, nag-ayo sang masakiton, nagbanhaw pa gani sang patay. Kag nagkinahanglan sila sing espiritu agod masulat ang inspirado nga mga tulun-an sang Biblia. (Hukom 13:​24, 25; 14:​5, 6; 1 Hari 17:​17-24; 2 Hari 4:​17-37; 5:​1-14) Ang The Watchtower nagsiling: “Walay sapayan nga indi bahin sang hinaplas nga klase, napuno sila sang balaan nga espiritu.”

Gikan sa lain nga pagtamod, binagbinaga ang mga lalaki kag mga babayi sang unang siglo nga ginhaplas sang balaan nga espiritu, nga nangin espirituwal nga mga anak sang Dios nga may langitnon nga paglaum. Ang tanan ginhaplas, apang wala ina magkahulugan nga ang espiritu nagpanghikot sing palareho sa ila tanan pagkatapos sadto. Maathag ini sa 1 Corinto kapitulo 12. Didto ginhambalan ni apostol Pablo ang mga dulot sang espiritu. Aton mabasa sa mga bersikulo 8, 9, kag 11: “Sa isa ginahatag paagi sa espiritu ang pulong sang kaalam, sa isa ang pulong sang ihibalo suno sa amo nga espiritu, sa isa ang pagtuo paagi sa amo nga espiritu, sa isa ang mga dulot sang pagpang-ayo paagi sa isa ka espiritu. . . . Apang ini tanan ginabuhat sang isa kag amo nga espiritu, nga nagapanagtag sa tagsatagsa suno sa iya ginabuot.”

Kon amo, indi tanan nga mga hinaplas sadto anay ang may milagruso nga mga dulot sang espiritu. Sa 1 Corinto kapitulo 14, ginhinambitan ni Pablo ang isa ka miting sang kongregasyon diin ang isa may dulot sang mga dila, apang wala sing isa sa tumalambong ang may dulot sang pagbadbad. Apang, sa nauna pa nga okasyon, ang kada isa sa ila nakaeksperiensia sang paghaplas sa espiritu. Makatarunganon bala isiling nga ang utod nga may dulot sang mga dila may mas madamo nga espiritu sangsa iban nga nagtambong? Indi. Yadtong iban nga mga hinaplas indi kubos sing pribilehiyo, subong nga daw indi makasarang sa paghangop sang Biblia subong sinang isa ukon indi man makasarang sa pag-atubang sang mga kabudlayan. Ang espiritu nagpanghikot sa pinasahi nga paagi sa isa ka utod nga makahambal sing mga dila. Apang, sia kag sila dapat magpabilin nga suod kay Jehova kag ‘padayon nga mapun-an sang espiritu,’ subong sang ginsulat ni Pablo.​—⁠Efeso 5:⁠18.

Nahanungod sadtong mga nagkalabilin sa karon, pat-od nga nakabaton sila sang espiritu sang Dios. Sang isa ka higayon nagpanghikot ini sa ila sa pinasahi nga paagi​—⁠sang panahon nga ginhaplasan kag ginbaton sila subong espirituwal nga mga anak. Pagkatapos sadto “padayon [sila] nga napun-an sang espiritu,” ginabuligan sini kon luyag nila mahangpan sing maayo pa ang Biblia, manguna sa pagbantala nga hilikuton, ukon maatubang ang mga pagtilaw​—⁠sing personal ukon sing organisasyonal.

Ang mga katapo sang “iban nga mga karnero,” walay sapayan nga wala makaeksperiensia nga mangin hinaplas, sa iban nga bahin nagabaton sing balaan nga espiritu. Ang The Watchtower sang Abril 15, 1952, nagsiling:

“Ang ‘iban nga mga karnero’ karon nagahimo sing amo man nga pagbantala nga hilikuton subong sang nagkalabilin, sa idalom sang amo man kabudlay nga mga kahimtangan, kag nagapadayag sing amo man nga katutom kag integridad. Nagakaon sila sa amo man nga espirituwal nga latok, nagakaon sing amo man nga pagkaon, nagabaton sang amo man nga kamatuoran. Subong dutan-on nga klase, nga may dutan-on nga mga paglaum kag hanuot nga mga interes sa dutan-on nga mga butang, mahimo sila interesado sing dugang pa sa mga kasulatan nga may kaangtanan sa dutan-on nga mga kahimtangan sa bag-ong kalibutan; samtang ang hinaplas nga nagkalabilin, nga may langitnon nga mga paglaum kag mabaskog nga personal nga interes sa mga butang sang espiritu, mahimo magtuon sing mas maukod sa sinang mga butang sa Pulong sang Dios. . . . Apang ang kamatuoran nagapabilin nga ang amo man nga mga kamatuoran kag amo man nga paghangop matigayon sang duha ka klase, kag kon tubtob diin lamang nagatuon ang mga indibiduwal ang nagapat-od sang paghangop sang langitnon kag dutan-on nga mga butang nga natigayon nila. Ang espiritu sang Ginuo matigayon sing palareho sa duha ka klase, kag ang ihibalo kag paghangop ginahatag sing palareho sa duha, nga may palareho nga mga kahigayunan sa paggamit sini.”