‘Apang kamusta yadtong napatay, subong sang akon mga hinigugma?’ ayhan ipamangkot mo. Ginsilingan ni Jesus mismo si Marta nga ang iban, ‘bisan mapatay sila, apang magakabuhi.’ (Juan 11:25) Amo sina sa dutan-on nga pagkabanhaw. Sa tion sang paggahom ni Cristo kaupod sang iya 144,000 ka kaupod nga mga hari kag mga saserdote sa langit, madamong minilyon sang patay nga dumdumon sang Dios ang banhawon kag may bug-os nga kahigayunan sa pagtuon sa matuod nga pagsimba kay Jehova. Kon matutom, matigayon nila ang padya sang kabuhi nga dayon sa paraiso sa bug-os nga duta. Mahanabo ina sa “katapusan nga adlaw” nga ginsiling ni Marta sang nag-ugyon sia kay Jesus nga ang iya utod nga si Lazaro pagabanhawon liwat.​—⁠Juan 5:​28, 29; 11:​24; Lucas 23:⁠43.

Huo, ang pagbanhaw kay Jesus amo ang pinakadaku nga garantiya sang pagkamasaligan sang paglaum nga pagkabanhaw. Kita man may malig-on nga rason sa pagsalig sing bug-os sa gahom kag gugma ni Jehova nga Dios. Sarang man naton mapabutyag ang pagpati ni Marta: ‘Nakahibalo kami nga ang patay banhawon sa pagkabanhaw sa katapusan nga adlaw!’