Սաղմոսներ

Բարեպաշտի մխիթարութիւնը՝ բամբասուելու ժամանակ։

Երգողների գլխաւորին. Դաւիթի Երգ։ Երբոր Դովեկ Եդովմացին* եկաւ եւ Սաւուղին պատմեց եւ նորան ասեց թէ Դաւիթն Աքիմելէքի տունն եկաւ։

52 Ի՞նչ ես պարծենում չարութիւնով, ով բռնաւոր. Աստուծոյ ողորմութիւնը ամեն օր կայ:

2 Քո լեզուն չարութիւն է հնարում, ինչպէս սուր ածելի նենգութիւն է գործում:

3 Դու չարն աւելի ես սիրում քան թէ բարին, սուտը՝ աւելի քան թէ ճշմարտութիւն խօսելը: (Սէլա։)

4 Դու ամեն կորուստ բերող խօսքը եւ նենգաւոր լեզուն ես սիրում:

5 Աստուած էլ կ’կործանէ քեզ յաւիտեան. կ’խլէ եւ կ’հանէ քեզ քո բնակարանիցը. եւ քո արմատը կենդանեաց երկրիցը. (Սէլա։)

6 Եւ արդարները կ’տեսնեն եւ կ’վախենան, եւ նորա վերայ կ’ծիծաղեն:

7 Ահա այն մարդը որ Աստուծուն իրան զօրութիւն չ’արաւ, այլ իր մեծ հարստութեանը յուսացաւ եւ իր չարութիւնովը զօրացաւ:

8 Բայց ես կանաչած ձիթենիի նման եմ Աստուծոյ տանը. ես Աստուծոյ ողորմութեանն եմ յուսացած յաւիտեանս յաւիտենից:

9 Ես քեզ պիտի գովեմ յաւիտեան, որ դու այս արիր. եւ քո անունիդ սպասեմ. որովհետեւ բարի է քո սրբերի առաջին: