Իսկական օգնություն աղքատի համար
ԵՐԲ Հիսուս Քրիստոսը՝ Աստծո Որդին, երկրի վրա էր, նա անկեղծ հետաքրքրվածություն էր դրսևորում աղքատ մարդկանց հանդեպ՝ օգնելով նրանց։ Ականատեսը այսպես է նկարագրել նրա ծառայությունը. «Կոյրերը տեսնում են, եւ կաղերը գնում են, բորոտները սրբվում են, եւ խուլերը լսում են, մեռելները յարութիւն են առնում, եւ աղքատներին աւետարան [բարի լուր] է քարոզվում» (Մատթէոս 11։5)։ Իսկ ի՞նչ կարելի է ասել այն միլիոնավոր աղքատների մասին, որ ապրում են այսօր։ Կա՞ որևէ բարի լուր նրանց համար։ Այո՛, կա մի տեղեկություն, որը մեծ հույս է ներշնչում։
Թեև այս աշխարհում աղքատ մարդկանց, ընդհանուր վերցրած, հաճախ արհամարհում են ու անտեսում, սակայն Աստծո Խոսքը՝ Աստվածաշունչը, խոստանում է. «Աղքատն իսպառ չի մոռացուիլ, եւ խեղճի յոյսը յաւիտեան չի կորչիլ» (Սաղմոս 9։18)։ Այս մխիթարական խոսքերը իրականություն կդառնան, երբ երկրի վրա գոյություն ունեցող մարդկային ամեն տեսակ կառավարությունների փոխարեն՝ սկսի իշխել Աստծո Թագավորությունը՝ երկնքից իշխող իրական մի կառավարությունը (Դանիէլ 2։44)։ Այդ երկնային կառավարության Թագավորը՝ Հիսուսը, «կ’խղճայ տկարին եւ խեղճին, եւ խեղճերի անձերը կ’ապրեցնէ։ Նենգութիւնից եւ բռնութիւնից կը փրկէ նորանց անձերը. եւ նորանց արիւնը պատուական կ’լինի նորա առաջին» (Սաղմոս 72։13, 14)։
Ինչպիսի՞ պայմաններում մարդիկ կապրեն Քրիստոսի թագավորության ժամանակ։ Նրանք, ովքեր այդ ժամանակ երկրի վրա կապրեն, հնարավորություն կունենան իրենց աշխատանքի պտուղները վայելելու։ Աստվածաշունչն ասում է Միքիա 4։3, 4 համարներում. «Ամեն մարդ պիտի իր որթի տակին բնակուէ, եւ իր թզենու տակին, եւ վախեցնող պիտի չ’լինի, որովհետեւ Զօրաց Տիրոջ բերանն է ասել»։ Աստծո Թագավորությունը կլուծի նույնիսկ հիվանդությունների ու մահվան հետ կապված խնդիրները (Եսայիա 25։8)։ Որքա՜ն տարբեր է դա լինելու մեր տեսած աշխարհից... Մենք կարող ենք վստահել Աստվածաշնչի այս խոստումներին, որովհետև դրանք գրվել են անմիջականորեն Աստծո ներշնչմամբ։
Աստվածաշունչը ոչ միայն հույս է մեզ հաղորդում, այլ նաև օգնում է լուծել այնպիսի խնդիրներ, որոնց բախվում ենք առօրյա կյանքում։ Այդպիսի խնդիր է նաև այն, թե ինչպես հաղթահարել ինքնահարգանքի պակասը, որ մարդ կարող է ունենալ աղքատության հետևանքով։ Կարիքի մեջ ապրող քրիստոնյան Աստվածաշնչի իր ուսումնասիրությունից լավատեղյակ է այն փաստին, որ ինքը նույնքան արժեքավոր է Աստծո աչքին, որքան նյութապես ապահովվածը։ Աստվածաշնչում՝ «Հոբ» գրքում, այսպիսի խոսքեր ենք կարդում Աստծո մասին. «Հարուստին աւելի ուշադրութիւն չի անիլ աղքատիցը, որովհետեւ ամենքն էլ նորա ձեռքի գործն են» (Յոբ 34։19)։ Աստված հավասարապես է սիրում թե՛ հարուստին, թե՛ աղքատին (Գործք 10։34, 35)։