«Իմ օգնութիւնը Տէրիցն է»

Ամուր ընտանիքներ՝ Աստծու գիտության շնորհիվ

«ԲԵՌԼԻՆԻ ՊԱՏԸ»։ Ահա այսպես անվանեց Արգենտինայում ապրող մի ամուսնական զույգ այն միջնապատը, որ նրանք կառուցել էին իրենց տունը երկու մասի բաժանելու նպատակով։ Նրանք չէին կարողանում հարթել իրենց տարաձայնությունները և պարզապես իրար երես տեսնել չէին ուզում։

Ցավոք, սա եզակի դեպք չէ։ Բազմաթիվ ընտանիքներ տառապում են վեճերի, ամուսնական անհավատարմության ու բացահայտ թշնամանքի պատճառով։ Եվ դա ցավալի է, եթե հաշվի առնենք այն, որ ամուսնության հիմնադիրը Աստված է (Ծննդոց 1։27, 28; 2։23, 24)։ Այս կառույցը, որ աստվածատուր պարգև է, իդեալական միջավայր է խորը սեր դրսևորելու համար (Հռութ 1։9, ՆԱ)։ Կատարելով Աստծու կողմից տրված պարտականությունները՝ ընտանիքի անդամները կարող են պատիվ բերել Եհովային և օրհնություն լինել միմյանց համար։a

Քանի որ Աստված է հաստատել ամուսնական կառույցը, մենք պետք է թույլ տանք, որ նրա տեսակետը ազդի մեր հասկացողության վրա այն հարցի վերաբերյալ, թե ինչպիսին պետք է լինի ընտանիքը։ Նրա Խոսքը բազմաթիվ գործնական խորհուրդներ է պարունակում, որոնք նախատեսված են օգնելու ընտանիքներին հատկապես դժվարություններ առաջանալիս։ Ամուսնու դերի վերաբերյալ Աստվածաշունչն ասում է. «Այսպէս պէտք է մարդիկ սիրեն իրանց կանանցը, ինչպէս իրանց մարմինները»։ Երբ ամուսինը կատարում է այս պահանջը, կինը հաճույքով է «խոր հարգանք տած[ում] ամուսնու նկատմամբ» (ՆԱ) (Եփեսացիս 5։25–29, 33)։

Ինչ վերաբերում է ծնողների ու երեխաների միջև փոխհարաբերություններին, Պողոս առաքյալը գրեց. «Հայրեր, մի բարկացնէք ձեր որդկանցը. այլ մեծացրէք նորանց խրատով եւ Տիրոջ ուսմունքովը» (Եփեսացիս 6։4)։ Դա ընտանիքում ջերմ մթնոլորտ է ստեղծում, որի շնորհիվ երեխաների համար ավելի հեշտ է լինում հնազանդվել իրենց ծնողներին (Եփեսացիս 6։1)։

Վերոհիշյալ համարները ցույց են տալիս, թե ինչ ողջամիտ խորհուրդներ է պարունակում Աստվածաշունչը ընտանեկան կյանքի վերաբերյալ։ Կիրառելով Աստծու կողմից տրված սկզբունքները՝ շատերը ընտանեկան երջանկություն են ձեռք բերում։ Քննենք արգենտինացի այն ամուսնական զույգի օրինակը, որի մասին հիշատակվեց հոդվածի սկզբում։ Եհովայի վկաների հետ երեք ամիս Աստվածաշունչը ուսումնասիրելուց հետո այդ ամուսինները սկսեցին կիրառել ընտանեկան կյանքի վերաբերյալ Աստվածաշնչի իմաստուն խորհուրդները։ Նրանք մեծ ջանքեր գործադրեցին, որպեսզի բարելավեն իրենց հաղորդակցությունը, լինեն կարեկից և ներողամիտ միմյանց հանդեպ (Առակաց 15։22; Ա Պետրոս 3։7; 4։8)։ Նրանք սովորեցին զսպել իրենց բարկությունը և օգնության համար դիմել Աստծուն, երբ տեսնում էին, որ իրավիճակն անկառավարելի է դառնում (Կողոսացիս 3։19)։ Շուտով «Բեռլինի պատը» քանդվեց։

Աստված կարող է ամրացնել ընտանեկան կառույցը

Գիտելիքներ ձեռք բերելը և Աստծու չափանիշների հանդեպ գնահատանք ունենալը կարող են ամրացնել ընտանեկան կառույցը, որպեսզի այն դիմանա ճնշումներին։ Սա կարևոր է, քանի որ մարգարեացվել էր, որ մեր օրերում ընտանեկան կառույցը դաժան հարձակման էր ենթարկվելու։ Պողոսը կանխագուշակել էր, որ բարոյականությունը անկում էր ապրելու, և մարդկային հասարակությունը ապականվելու էր։ Նա գրեց, որ «յետի օրերումը» մարդիկ լինելու էին անհավատարիմ, «անգութ [«բնական կապվածություն չունեցող», ՆԱ] և ծնողներին անհնազանդ, և այդ հատկությունները դրսևորելու էին նույնիսկ նրանք, ովքեր «աստուածպաշտութեան կերպարանքն ունին» (Բ Տիմոթէոս 3։1–5)։

Ձգտելով հաճեցնել Աստծուն՝ մենք կարող ենք պաշտպանել մեր ընտանիքը այդպիսի քայքայիչ ազդեցություններից։ Բազմաթիվ ընտանիքներ համոզվել են, որ դժվարությունները դիմագրավելու համար անհրաժեշտ է Աստծու օգնությունը։ Եթե ընտանիքի անդամները ցանկանում են լավ փոխհարաբերություններ պահպանել Աստծու հետ, նրանք նախևառաջ պետք է կիրառեն աստվածաշնչյան սկզբունքները և ընդունեն, որ «եթէ Տէրը չ’շինէ տունը՝ զուր են աշխատում նորա շինողները» (Սաղմոս 127։1)։ Երջանիկ ամուսնություն ունենալու լավագույն միջոցը ընտանեկան կյանքում Աստծուն առաջին տեղում դնելն է (Եփեսացիս 3։14, 15)։

Հավայիում ապրող Դենիս անունով մի մարդ հասկացավ, թե որքան ճշմարիտ են այդ խոսքերը։ Թեև նա իրեն քրիստոնյա էր համարում, սակայն անպարկեշտ խոսքեր օգտագործելը և կռիվներ անելը դարձել էին նրա կյանքի անբաժան մասը։ Բանակում ծառայելուց հետո նա դարձավ ավելի ագրեսիվ ու չար։ «Ես միշտ կռիվներ էի անում,— հիշում է նա։— Չէի մտահոգվում, թե ինձ հետ ինչ կպատահեր, և մահից չէի վախենում։ Շարունակում էի հայհոյանքներ օգտագործել և կռիվներ անել։ Կինս, որ Եհովայի վկա էր, հորդորում էր ինձ Աստվածաշունչ ուսումնասիրել»։

Դենիսը հակառակվում էր կնոջ ջանքերին։ Սակայն վերջինիս քրիստոնեավայել վարքի շնորհիվ նրա բացասական տրամադրվածությունը փոխվեց։ Դենիսը, ի վերջո, իր կնոջ ու երեխաների հետ միասին ներկա եղավ քրիստոնեական հանդիպումներից մեկին։ Դրանից հետո նրա հետ Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն սկսվեց, ու նա հոգևորապես առաջադիմեց։ Դենիսը թողեց ծխելու սովորությունը, որին գերի էր եղել 28 տարի, և դադարեց շփվել իր ընկերների հետ, որոնք զբաղվում էին այն բոլոր բաներով, որոնցից նա ձգտում էր ձերբազատվել։ Արտահայտելով իր երախտագիտությունը Եհովային՝ Դենիսն ասում է. «Ընտանեկան կյանքս բարելավվեց։ Մենք ամբողջ ընտանիքով հաճախում էինք հանդիպումներին ու մասնակցում ծառայությանը։ Երկու երեխաներս այլևս չէին վախենում ինձնից, քանի որ սովորել էի զսպել բարկությունս և անպարկեշտ խոսքեր չէի օգտագործում։ Մենք կարողանում էինք զրուցել և աստվածաշնչային թեմաներով քննարկումներ անցկացնել։ Եթե չլիներ աստվածաշնչյան ճշմարտությունը, այսօր այստեղ չէի լինի. ես բռնկվող բնավորություն ունեի»։

Ընտանիքները կարող են երջանկության հասնել, եթե ջանքեր գործադրեն՝ կատարելու Եհովայի կամքը։ Փորձը ցույց է տվել, որ նույնիսկ եթե ընտանիքի միայն մեկ անդամն է կիրառում աստվածաշնչյան սկզբունքները, ընտանիքում ամեն բան ավելի լավ է լինում, քան երբ ոչ ոք չի կիրառում դրանք։ Քրիստոնեական ընտանիքն ամուր պահելը հեշտ գործ չէ և պահանջում է հմտություններ ու ժամանակ։ Սակայն այդպիսի ընտանիքների անդամները վստահ են, որ Եհովան կօրհնի ընտանեկան կապերն ամրացնելու համար իրենց գործադրած ջանքերը։ Նրանք, սաղմոսերգու նման, կարող են ասել. «Իմ օգնութիւնը Տէրիցն [«Եհովայից», ՆԱ] է» (Սաղմոս 121։2)։

[ծանոթագրություն]

[նկար 9–րդ էջի վրա]

Ամեն ընտանիք «երկնքումը եւ երկրումս անուն է առնում» Աստծուց (ԵՓԵՍԱՑԻՍ 3։15)

[շրջանակ 8–րդ էջի վրա]

ԵՀՈՎԱՆ ԲԱՐՁՐ Է ԳՆԱՀԱՏՈՒՄ ԸՆՏԱՆԵԿԱՆ ԿԱՌՈՒՅՑԸ

«Աստուած օրհնեց նորանց, եւ Աստուած ասաց նորանց. Աճեցէք եւ շատացէք, եւ լցրէք երկիրը» (Ծննդոց 1։28)։

«Երանի՜ այն ամենին, որ Տէրիցը վախենում են.... Կինդ պտղաբեր որթի պէս է քո տան ներսերումը» (Սաղմոս 128։1, 3)։