«Ո՞ւր ես, Աստվա՛ծ»
11 սեպտեմբերի, 2001 թ.։ Առավոտյան 8։46–ին մարդատար ինքնաթիռը մխրճվեց Նյու Յորքի Առևտրի համաշխարհային կենտրոնի աշտարակներից մեկի մեջ. դա ծրագրված ահաբեկչական հարձակումներից առաջինն էր։ Հաջորդ 102 րոպեների ընթացքում մահացավ մոտ 3 000 մարդ։
26 դեկտեմբերի, 2004 թ.
9 բալ ուժգնությամբ երկրաշարժ տեղի ունեցավ Հնդկական օվկիանոսում, որի մոլեգնած ալիքները հեղեղեցին 11 երկիր և հասան մինչև 5 000 կիլոմետր հեռավորության վրա գտնվող Աֆրիկա։ Մեկ օրում 150 000 մարդ մահացավ կամ անհայտ կորավ, և ավելի քան մեկ միլիոն մարդ անտուն մնաց։
1 օգոստոսի, 2009 թ.։ 42 տարեկան մի տղամարդ արագընթաց մոտորանավով բախվեց փայտե նավակայանին։ Նրա հետ էր իր 5–ամյա որդին։ Հայրն անմիջապես մահացավ, իսկ որդին մահացավ հաջորդ օրը։ «Մենք հուսով էինք, որ հրաշք տեղի կունենա, և նա կապրի»,— ասաց վշտահար բարեկամուհին։
Երբ կարդում ես ահաբեկչության ու բնական աղետների մասին կամ ինքդ ես բախվում դժբախտության, գուցե մտածում ես. «Ո՞ւր ես, Աստվա՛ծ» կամ «Աստված լքե՞լ է մեզ»։ Աստվածաշունչը մխիթարական պատասխան է տալիս։ Այդ մասին կարող ես կարդալ հաջորդ հոդվածում։
[նկար 3–րդ էջի վրա. թույլտվությամբ]
© Dieter Telemans/Panos Pictures
PRAKASH SINGH/AFP/Getty Images
© Dieter Telemans/Panos Pictures