Ինչպե՞ս ունենալ հոգևորապես ամուր ընտանիքներ

¹ Քրիստոնեական ընտանիքներին պատգամ է տրված, որ ‘իրենց տան հանդեպ բարի վերաբերմունք ցույց տան’ (Ա Տիմոթ. 5։4)։ Քանի որ հնարավոր չէ անտեսել շրջապատի վատ ազդեցությունը, որը կարող է թուլացնել մեր հավատը, անչափ կարևոր է, որ ընտանիքները ջանքեր գործադրեն՝ հոգևորապես ամուր մնալու։ Իսկ ինչպե՞ս։

² Գլխավորության հարցում Քրիստոսին հետևեք։ Իրենց ընտանիքները հոգևորապես ամուր պահելու պարտականությունը կատարելիս ընտանիքի գլուխները պետք է ընդօրինակեն Հիսուս Քրիստոսին։ Բացի նրանից, որ Հիսուսը մեր հանդեպ սեր ցույց տվեց իր կյանքը զոհաբերելով, նա նաև շարունակ «սնում եւ խնամում» է ժողովին (Եփես. 5։25–29)։ Սիրող ծնողները հոգատարության նրա այս օրինակին են հետևում՝ ուշադիր լինելով իրենց ընտանիքի անդամների հոգևոր կարիքների հանդեպ ամեն օր։ Դա ընդգրկում է ամեն շաբաթ անցկացվող Աստվածաշնչի ընտանեկան ուսումնասիրությունը, հոգևոր թեմաների շուրջ քննարկումները՝ ամեն անգամ, երբ դա հնարավոր է, և ընտանիքում առկա խնդիրներին անդրադառնալը (Բ Օրին. 6։6, 7)։

³ Քարոզչական ծառայության մեջ։ Ընտանիքի բոլոր անդամները պետք է հասկանան, որ Եհովայի և նրա նպատակների մասին մարդկանց վկայություն տալը մեր երկրպագության կարևոր մասն է կազմում (Ես. 43։10–12)։ Ծնողնե՛ր, եթե ուզում եք, որ ձեր երեխաները լինեն Եհովային հավատարիմ վկաներ, պետք է վաղ հասակից նրանց սիրտը սկսեք պատրաստել ծառայությանը։ Նրանց հետ քննարկեք այն պատճառները, թե ինչու է անհրաժեշտ ծառայության մեջ լինել անձնվեր և ամեն շաբաթ մասնակցել այդ գործին (Մատթ. 22։37–39)։ Այնուհետև նախապատրաստեք նրանց ձեզ հետ կանոնավորաբար քարոզչական ծառայության դուրս գալու։

⁴ Օգնեք ձեր ընտանիքի անդամներին հասկանալու քարոզչական գործունեության կարևորությունը՝ շաբաթական ընտանեկան ուսումնասիրության ընթացքում արդյունավետ մատուցումներ պատրաստելուն և ցուցադրելուն ժամանակ հատկացնելով։ Ծառայության մեջ ձեր երեխաներին անհատապես կրթեք, օգնեք, որ իրենց տարիքին և ընդունակություններին համապատասխան առաջադիմություններ անեն։ Միասին ծառայելուց հետո նրանց հետ քննարկեք, թե ինչ բանում են տեսնում Եհովայի բարության դրսևորումը։ Պատմեք նրանց հավատը զորացնող օրինակներ։ Որքան շատ ընտանիքները ‘ճաշակեն, որ քաղցր է Տերը’, այնքան ավելի կմոտենան Եհովային, և պատրաստ կլինեն դեմ կենալու ‘ամեն չարությանը’ (Ա Պետ. 2։1–3)։

⁵ Ժողովի հանդիպումներին։ Ինչքա՜ն լավ է, երբ ընտանիքի անդամները մեկմեկու քաջալերում են բաց չթողնել ժողովի հանդիպումները, հատկապես այն դեպքերում, երբ նրանցից մեկը հոգնած է, հուսահատված կամ էլ ընկճված։ «Երբ հայրս տուն է վերադառնում աշխատանքից, հոգնած է լինում,— ասում է մի երիտասարդ քույր։— Ես նրան պատմում եմ ծրագրի այն կետերի մասին, որ պետք է քննարկվեն հանդիպման ընթացքում, և դա խրախուսում է նրան բաց չթողնել հանդիպումը։ Իսկ երբ ես եմ հոգնած լինում, նա է ինձ քաջալերում» (Եբր. 10։24, 25)։

⁶ Որոշ գործեր իրար հետ կատարեք։ Լավ կլինի, որ ընտանիքի անդամները որոշ գործեր, օրինակ՝ տնային գործերը միասին անեն։ Նաև հարկավոր է ժամանակ հատկացնել ամբողջ ընտանիքով հանգիստ անցկացնելուն։ Զբոսախնջույքը, զբոսանքը, խաղերը և բարեկամներին կամ ընկերներին այցելելը կարող են ուրախ պահեր պարգևել, որոնք հիշելը հաճելի կլինի (Ժող. 3։4)։

⁷ Քրիստոնեական ամուր ընտանիքները հաղթահարում են ամեն օր իրենց հոգևոր առաջընթացն արգելող հանգամանքները։ Որքան ավելի են նրանք մոտենում Եհովային, այնքան ավելի են ամրանում նրա տված զորությամբ (Եփես. 6։10)։