Գործ, որի թիկունքում Աստված է կանգնած
1 Աստծո ծառաներից քչերն ունեն աչքի ընկնող կրթություն, հարստություն կամ այս համակարգում բարձ պաշտոն։ Այդ է պատճառը, որ ոմանք չեն ընդունում մեր ծառայությունը՝ համարելով այն ոչ կարևոր (Ես. 53։3)։ Մինչդեռ Աստվածաշնչի կրթական գործը, որ կատարում ենք, ամբողջ աշխարհում միլիոնավոր մարդկանց սփոփել ու հույս է տվել։ Իսկ ինչպե՞ս է հաջողվել հասարակ մարդկանց նման հրաշալի արդյունքների հասնել։ Միայն Աստծո աջակցությամբ (Մատթ. 28։19, 20; Գործք 1։8)։ «Աշխարհքիս տկարներին Աստուած ընտրեց,— բացատրում է Պողոս առաքյալը,— որ ամաչեցնէ զօրաւորներին» (Ա Կորնթ. 1։26–29)։
2 Առաքյալներն ու առաջին դարի մյուս քրիստոնյաները մեծ մասամբ «առանց ուսմունքի եւ տգէտ [«պարզ», ԱՆԹ] մարդիկ» էին (Գործք 4։13)։ Չնայած դրան՝ նրանք անկոտրում էին բարի լուրի քարոզչության իրենց գործի մեջ, և Եհովան օրհնում էր նրանց ջանքերը։ Հակառակ արգելքներին ու հակառակությանը՝ «Տիրոջ խօսքը աճում էր եւ զօրանում»։ Ոչինչ չէր կարող կանգնեցնել այդ գործը, քանի որ նրա թիկունքում կանգնած էր Աստված (Գործք 5։38, 39; 19։20)։ Նույնն է պարագան այսօր։ Նույնիսկ հզոր կառավարիչների վճռական հակառակությունը չի կանխել բարի լուրի աճն ու բարգավաճումը (Ես. 54։17)։
3 Ողջ փառքը Աստծուն։ Արդյոք Աստծո ծառաները լինելու մեր առանձնաշնորհյալ դիրքը պարծենալու առիթ տալի՞ս է։ Բոլորովի՛ն։ Քրիստոնեական ծառայությանն ակնարկելով՝ Պողոսը գրեց. «Այս գանձն ունինք հողի անօթներում. որ զօրութեան գերազանցութիւնը Աստուծունը լինի, եւ ոչ թէ մեզանից» (Բ Կորնթ. 4։7)։ Պողոսը գիտակցում էր, որ նա իր ծառայությունը կարողանում էր կատարել միայն Աստծո տված զորության շնորհիվ (Եփես. 6։19, 20; Փիլիպ. 4։13)։
4 Մենք նույնպես գիտակցում ենք, որ Աստծուց ստացված օգնության շնորհիվ է քարոզչական գործը կատարվում (Գործք 26։22)։ Եհովան առանձնահատուկ կերպով օգտագործում է մեզ աշխարհածավալ հռչակման այս գործում, որպեսզի ցնցի ազգերին, այսինքն՝ նախազգուշացնի մոտալուտ դատաստանի մասին (Անգէ 2։7)։ Ի՜նչ մեծ պատիվ է մեզ համար լինել «Աստուծոյ գործակիցներ» մեծ հոգևոր բերքահավաքի մեջ (Ա Կորնթ. 3։6–9)։