Պատմում ենք ուրիշներին Թագավորության հույսի մասին
1 Այս դժվարին վերջին օրերում շատ մարդիկ ապրում են առանց հույսի (Եփես. 2։12)։ Ոմանք անխոհեմաբար ապավինում են հարստությանը, ոմանք էլ՝ ղեկավարներին, ժամանակակից գիտությանը և այլն։ Որքա՜ն երջանիկ ենք մենք, որ ապագայի հանդեպ իրական հույս ունենք։ «Այս հույսը մենք որպես խարիսխ ունենք հոգու համար. այն և՛ հուսալի է, և՛ հաստատ» (Եբր. 6։19)։
2 Աստծու Թագավորության կառավարման ներքո երկիրը դրախտի կվերածվի։ Հարություն կառնեն մեր մահացած սիրելիները (Գործեր 24։15)։ Այլևս չեն լինի չքավորություն, անարդարություն, հիվանդություններ, ծերություն և մահ (Սաղ. 9։18; Մատթ. 12։20, 21; Հայտն. 21։3, 4)։ Սրանք մի քանիսն են Եհովայի խոստումներից, որոնք շուտով կիրականանան։ Հատկապես ինչի՞ն ես դու հույսով սպասում։
3 Հռչակիր բարի լուրը։ Մենք Թագավորության հույսը չպետք է մեր մեջ պահենք։ Աստծու և մերձավորի հանդեպ սերը մղում է մեզ ընդօրինակելու Հիսուսին և «հռչակելու աղքատներին բարի լուր, .... քարոզելու գերիներին ազատություն և կույրերին տեսողություն, ազատ արձակելու կոտրվածներին» (Ղուկ. 4։18)։ Պողոս առաքյալը բարի լուրը քարոզում էր շուկայի հրապարակում և ամենուրեք՝ որտեղ հնարավոր էր հանդիպել մարդկանց։ Նա իր անձը ամբողջությամբ տրամադրել էր ծառայությանը (Գործեր 18։5)։ Նրա նման ծառայությանը եռանդորեն մասնակցելով՝ մենք թույլ չենք տա, որ «իրերի այս համակարգի հոգսերը և հարստության խաբելու զորությունը» թուլացնեն մեր քրիստոնեական հույսը (Մարկ. 4։19)։
4 Թեև մենք հանդիպում ենք մարդկանց, ովքեր անտարբեր են, շատ քիչ հետաքրքրություն են ցույց տալիս Թագավորության լուրի նկատմամբ կամ բացահայտորեն հակառակվում են մեզ, այդուհանդերձ, Թագավորության առնչությամբ մեր հույսը չի մարում։ Մենք «առանց տատանվելու՝ ամուր ենք բռնել մեր հույսի մասին հրապարակորեն հռչակելու հնարավորությունը» (Եբր. 10։23)։ Մենք «ամոթ չենք համարում բարի լուրը» (Հռոմ. 1։16)։ Հնարավոր է՝ ոմանք, տեսնելով մեր հաստատ համոզվածությունն ու հաստատակամությունը, վերջիվերջո մղվեն լսելու մեզ։
5 Թեև տեղին է մարդկանց ուշադրությունը հրավիրել այն բանին, թե ինչպես են աշխարհի վատթարացող իրավիճակները ցույց տալիս աստվածաշնչյան մարգարեությունների կատարումը, մենք, այնուամենայնիվ, կործանում քարոզողներ չենք։ Ընդհակառակը՝ ծառայության ժամանակ մենք գլխավորապես խոսում ենք Թագավորության հույսի՝ Թագավորության բարի լուրի մասին։ Եկե՛ք քարոզենք այդ բարի լուրը համոզվածությամբ և եռանդով, որպեսզի «հույսի մեջ լիակատար համոզվածություն ունենանք մինչև վերջ» (Եբր. 6։11)։