Զոհաբերություններ անելու նպատակը

1։3; 2։1, 12; 3։1

Մովսիսական օրենքի համաձայն՝ իսրայելացիները պետք է ընծաներ կամ զոհեր մատուցեին։ Դա հաճելի էր Եհովային և խորհրդանշում էր Հիսուսի քավիչ զոհաբերությունը կամ այն օրհնությունները, որ հնարավոր դարձան այդ զոհի շնորհիվ (Եբ 8։3–5; 9։9; 10։5–10)։

• Քանի որ Հիսուսը կատարյալ մարդ էր, հետևաբար զոհաբերվող բոլոր կենդանիները պետք է անարատ և անթերի լինեին (1Պտ 1։18, 19)։

• Հիսուսը ամբողջովին իր անձը տրամադրեց Եհովային, դրա համար էլ ողջակեզները ամբողջությամբ էին մատուցվում Աստծուն։

• Ճիշտ ինչպես խաղաղության զոհ մատուցողն էր խաղաղ փոխհարաբերություններ վայելում Աստծու հետ, այնպես էլ Տիրոջ ընթրիքին մասնակցող օծյալներն են խաղաղ փոխհարաբերություններ վայելում Աստծու հետ։