Բարությունը ջերմացնում է դառնացած սրտերը
ԵՐԲ Նիդերլանդներում բնակվող երկու Վկաներ՝ Ժորժն ու Մանոնը, Թագավորության բարի լուրը հայտնեցին Ռիա անունով մի տարեց կնոջ, նա շատ անբարյացակամ վերաբերմունք դրսևորեց նրանց հանդեպ։ Վկաները իմացան, որ այդ կինը կորցրել է իր երկու ամուսիններին ու որդուն և տառապում է սուր հոդաբորբից։ Թեև զրույցի ընթացքում նա մի փոքր հանդարտվեց, սակայն այդպես էլ նրա վերաբերմունքը բարյացակամ չդարձավ։
Ժորժը, այնուամենայնիվ, Մանոնին առաջարկեց մի փունջ ծաղիկ գնել և այցելել այդ կնոջը, քանի որ երևում էր, որ նա շատ միայնակ ու դառնացած է։ Նրանց տեսնելով՝ Ռիան զարմացավ։ Սակայն քանի որ Վկաները անհարմար ժամանակ էին եկել, պայմանավորվեցին, որ մեկ ուրիշ օր հանդիպեն։ Ժորժն ու Մանոնը եկան պայմանավորված օրը, բայց դուռը ոչ ոք չբացեց։ Նրանք տարբեր ժամերի եկան, բայց կրկին չհանդիպեցին կնոջը։ Ուստի սկսեցին մտածել, թե նա խուսափում է իրենցից։
Վերջապես մի օր Ժորժը Ռիային գտավ տանը։ Կինը ներողություն խնդրեց, որ պայմանավորված օրը տանը չի եղել, և բացատրեց, որ հիվանդանոցում էր։ «Բայց երբեք չեք կարող կռահել, թե ձեր հեռանալուց հետո ինչ եմ արել,— ասաց նա։— Սկսել եմ Աստվածաշունչ կարդալ»։ Հաճելի զրույց եղավ, ու Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն սկսվեց։
Աստվածաշունչ ուսումնասիրելու ընթացքում Ռիան փոխվեց. դառնացած անհատը դարձավ երջանիկ, բարյացակամ կին։ Թեև նա չէր կարողանում տնից դուրս գալ, անմիջապես իր նոր հավատի մասին սկսեց պատմել իրեն այցելող բոլոր մարդկանց։ Ռիայի առողջությունը թույլ չէր տալիս, որ նա հաճախ գնա ժողովի հանդիպումներին, բայց նա ուրախանում էր, երբ քույրերն ու եղբայրները այցելում էին իրեն։ Այն օրը, երբ նա դարձավ 82 տարեկան, ներկա եղավ շրջանային համաժողովին ու մկրտվեց՝ խորհրդանշելով իր նվիրումը Աստծուն։
Ռիայի մահվանից մի քանի ամիս անց նրա տանը մի բանաստեղծություն գտնվեց, որը ինքն էր գրել։ Այնտեղ նա նկարագրում էր, թե ինչ սարսափելի է միայնությունը ծեր տարիքում, և ընդգծում էր բարության կարևորությունը։ «Այդ բանաստեղծությունն իրոք սրտիս դիպավ,— ասում է Մանոնը։— Ես շատ ուրախ եմ, որ Եհովան օգնեց մեզ բարություն դրսևորելու նրա հանդեպ»։
Այո՛, Եհովայի օրինակը մղում է մեզ այդպիսի սեր ու բարություն ցուցաբերելու (Եփես. 5։1, 2)։ Մեր ծառայությունը արդյունավետ կլինի, եթե «մեզ երաշխավորենք իբրև Աստծու ծառաներ.... բարությամբ» (2 Կորնթ. 6։4, 6)։