Մարկոս

24 Ետկըն Իսուսը ընեց աստավ. «Ուշադիր ըղեկ ընու, ինչ-օր լըսեկկու։ Ինչ դեսագ չապեկկու, ըն դեսագա̈լ ծեզի չապողըն, հըմա̈լ գավելծըվի բիլա̈։ 26 Իսուսը շարունագեց. «Աստըզուն թակավորուտինը գարելիա̈ համեմադուշ ըհըն տա̈ ինչին հեդ։ Մաշտը խողուն նես սերմ ցոնեց։ 27 Կիշերը ըն քուն գըլլի, զորը վիր կելլա̈, սերմերը ձըլդինգու հընու պուսնինգու, ամա ըն չիդա̈ ինչպես։ 28 Խեղը ինկը բերկ պերա̈գու։ Ա̈դ գըլլի գոմաց-գոմաց. մեմը սերմը ձիլ գուդա հընու մեձընագու, հեդո բըբուգ գուդա, ձաղգիգու, ընչաղա̈լ, առաչ կուկա հասաձ ցորինը։ 29 Ամա եպոր բերկը հասնիգու, մաշտը գառնու մոնգաղը, ընու հոմար-օր ժողվուշի սըրըն էգաձա̈»։ 36 Միլլա̈տը թողաձնուն հեդո, ըներ կընցին Իսուսին հեդ լոդկով։ Ընեց հեդ ուրիշ լոդկընիա̈լ կընցին։ 37 Մեգընա̈-մեգ ձովը դալղալըմիշ ըղավ։ Դալղընին գուտտա̈յնը լոդկին հընու ճուրը նես լըցվերգու։ Լոդկըն գոմմոյտա̈ խըրողեր։ 38 Ամա ըն լոդկին էտտիյու թարաֆը, կըլեխը յաստուղին տըրաձ, քուն ըղաձեր։ Ըներ զայտեծուցին ընու հընու աստին. «Վառժաբեդ, քու հոմար մե՞գա̈ տա̈, հընոր մենկ գայնոնկ մեռնիլ»։ 39 Ընչաղ ըն վիր էլավ, հանգիստծուց քոմին հընու աստավ ձովուն. «Սո՜ւս։ Հանգի՜ստ»։ Հընու քոմին գոյնեցավ։ 40 Ըն հայծուց. «Օ՞րի տունկ ա̈դմուն վախեցիկ։ Չըլլի՞ տա̈ մինչեվ հիմի հավատկ չունեկ»։ 41 Ամա ըներ փիս գինա̈ վախըցաձեյնը, հընու գասեյնը իրար. «Վե՞վա̈ ա̈ս մաշտը, հընոր քոմին ու ձովը բիլա̈ ընու լըսինգու»։