Մարկոս

15 Դըվո՞ղընկ տա̈ մենկ գամ դըվող չինկ»։ Դեսնելով ընեց էրգու էրեսանի ըլլուշը, ըն աստավ. «Օ՞րի տունկ ինձի փոռցիկկու։ Պերեկ ինձի դինարիմը»։ 16 Ըներ պերին հընու ըն հայծուց. «Վո՞ւմ բատկերնա̈ հընու կըրաձը»։ Ըներ բադասխանեցին. «Ցեզըրիննա̈»։ 17 Ընչաղ Իսուսը աստավ. «Ինչ-օր ցեզըրիննա̈ ցեզըրին դըվեկ, ամա ինչ-օր Աստըձուննա̈ Աստըձուն դըվեկ»։ Հընու ըներ զարմըծոն ընու աստաձ խոսկերուն վըրըն։ 27 Ըն մեռաձնուն Աստվաձը չա̈, սաղերուն Աստվաձնա̈։ Տունկ շադ սըխալվեկկու»։ 29 Իսուսը բադասխանեց. «Առաչինը իսմունա̈. «Լըսա̈, Իզրաիլ՝ միր Աստվաձը Եգովընա̈, գա սադա̈ Եգովըն։ 30 Հազ ա̈րա̈ Եգովին, քու Աստըձուդ, օխչուգ սըյդով, օխչուգ հոկով, օխչուգ մըտկով հընու օխչուգ ուժով»։ 31 Եգռորտը. «Հազ ա̈րա̈ մոդիգիդ, ինչպես-օր քեզի հազ գընիս»։ Ա̈սեցմըն մեձ օրենկ չիկա»։ 41 Սողը Իսուսը ըմուն նըստավ, հընոր դեսնու օմոննին, ներ-օր ցիկեյնըգու պաշխիշ դըվուշի փարըն։ Ըն նա̈յրեց սեյր ընուշ, ինչպես մաշտիկը ընդեխ փարա ցիկինգու։ Հարուստնուն շադերը բոլ գինա̈ ցիկեյնըգու։ 42 Մեգ ախկադ էրպըվա̈րի գընիգմը մոդգըցավ հընու ցիկեց էրգու կերմագ կապիգ։ 43 Ընչաղ ըն կոռաց ուր մոդ աշագեռտնուն հընու աստավ. «Շիդագը ծեզի գասիմ, ա̈դ ախկադ էրպըվա̈րի գընիգը ցիկեց պաշխիշնուն հոմար օմոնին նես միգա̈լնացմըն շադ։ 44 Ալլայկը ցիկեյնըգու ընու հոմար-օր շադ փարա ունեյնը, ամա ա̈դ գընիգը, չաշաձ-օր ախկադա̈, ցիկեց ալլայ, ինչ-օր ուներ աբռուշի դեյ»։