Մարկոս
3 Եպոր Իսուսը սըրըմընա̈լ էգավ սինագոգըն, ընդեխ գա̈ր մաշտմը, վում ծեռկը չոյցաձեր։ 2 Ֆարիսեյնին ուշադիրմը հեդեվեյնըգու բետկըծընողա̈ տա̈ Իսուսը ա̈դ մաշտուն շապատ օրը, քոնի-օր կուզեյնը ընու մեղադռուշ։ 3 Իսուսը աստավ մաշտուն, վում ծեռկը չոյցաձեր. «Հայդի օռտա դեղը գոյնա̈»։ 4 Հեդո ըն հայծուց. «Ի՞նչը շիդագ գըլլի ընուշ շապատ օրը՝ պարի՞ կոռձ տա̈ փի՞ս: Գյանկ խալըսո՞ւշ տա̈ սպոննո՞ւշ»: Ամա ըներ սուս գեցաձեյնը։ 5 Ընչաղ ըն շադ դըխրեցավ ընեց քար սիդ ըլլուշնուն հոմար։ Ըն հեռսլըմիշ ըղաձ սեյր ա̈րավ ընեց վըրըն հընու աստավ ըն մաշտուն. «Լարա̈ ծեռկըդ»։ Ըն ծեռկը լարեց, հընու ընու ծեռկը բետկըցավ։ 6 Ֆարիսեյնին տուս էլոն հընու ա̈ջա̈լա̈ նա̈յրեցին խոսուշ Իռըդին թարաֆը ըլլողնուն հեդ, հընոր սպոննին Իսուսին։ 29 Ամա վեվ-օր անբադվա̈գու սուրպ ուժը, հիչ ներվող չա̈։ Ա̈դ մեխկին հոմար ըն միշտ մեղավոր գըլլի։ 30 ...«Ըն ուր նեսը չար ուժ ունի»։ 35 Վեվ-օր Աստըձուն ուզաձը գընա̈, ըն իմ հոմար ախպա̈րա̈, քուրա̈ հընու մա̈րա̈»։