Դանիել

12 Ըն ժամանագ վիր էլլողա̈ Միխաիլը, մեձ իշխանը, վեյնոր յառդում գընա̈ քու ազգիդ։ Հընու կա բիդի զոր ժամանագը, վեյնոր հիսկիտ ըղաձ չեր ազգը առաչ էգաձ սըրվոնըն մինչեվ հիմի։ Ա̈դ ժամանագ քու ազգըդ խալըսվողա̈, խալըսվողա̈ ըմըն մեգը, վեվ-օր կըրվաձա̈ կըրկին։ 2 Հընու մեռաձնուն շադերը զայտողըն՝ վերմը միշտ աբռուշի հոմար, վերմընա̈լ մեղավոր հաշվըվողըն հընու հավեռժ գոյսընողըն ուրինց բադիվը։ 3 Խելացի ըլլողնին երգընկին բես լուսավորվողըն, հընու ըներ, վեվ-օր յառդում գընին շադերուն առտար տառնուշ, միշտ, աստխերուն բես, լուս դըվողըն։ 4 Տունա̈լ, Դանիիլ, ա̈ս խոսկերը խալվուտ բա̈հա̈ հընու կըրկին պեչատը տիր, հընչուկ-օր կոն վեռչին օրերը։ Շադերը ըն խորգըն քըրկըրողըն, հընու ա̈լ լավ հասկըննողըն ջիշտուտինը»։ 8 Ես լըսեցի, ամա հասկընցա հեչ ընդի հայծուցի. «Իմ դեր, ի՞նչով ա̈դ ալլայ բաշ ըլլողա̈»։ 9 Ըն աստավ. «Կընա, Դանիիլ, քոնի-օր ա̈ս խոսկերը բա̈յֆաձ ըլլողըն հընու ընեց վըրըն պեչատը տըրվաձ ըլլողա̈ մինչեվ վեռչին ժամանագը։ 10 Շադերը մակռըվողըն, ջերմագ տառնողըն հընու փոռցվողըն։ Չար ըլլողնին չարուտին ընողըն, հընու ընեցմըն հիչ ուվեկ հասկըննող չա̈ ա̈ս խոսկերը, ամա խելացիկը հասկըննողըն։ 13 Մինչեվ վեռչ հավադարիմ ըղիր։ Տուն հոնկշողըս, ամա վեռչի օրերուն վիր կելլիս, հընոր առնուս քու պաշխիշըդ։