Դանիել

10 Ես նեյզիս դեսա շադ մեձ ձառմը, վեյնոր խողուն օռտակը գոյնաձեր։ 11 Ա̈դ ձառը մեձըցավ հընու ուժեղցավ, հընու ընկան պայսըցավ-օր հասավ երգինկը, հընու խողուն վըրայըն ըմըն դեղա̈ ըն գերեվնա̈ր։ 12 Ընու դերեվնին սըխեյնը, հընու ընու վըրաի բերկը ընկան շադեր-օր ալլայնուն հերկերգու ուդուշի դեյ։ Ընու սա̈րինին դագը բա̈հֆեյնըգու վա̈րեղեննին, ջըխկներուն վըրընա̈լ գինա̈յնըգու թըռչուննին, հընու ընու դըվաձ բերկը ալլայկը գուդեյնը։ 13 Ետկըն ես նեյզիս դեսա, ինչպես երգընկըն խաբար պերող սուրպ հովվողմը ինչավ։ 14 Ըն պայսը ծընով կոռաց. «Գըդռեցե՜կ ձառը, ճայտեցե՜կ ընու ջըխկները, թապեծե՜կ դերեվնին, ցիր ու ցո՜ն ա̈րեկ բերկը։ Թող վա̈րեղեննին փախչին ընդի, տըռչուննինա̈լ ֆըռոնտող ջըխկներուն վըրայըն։ 15 Ամա ա̈դ գըդռըվաձ ձառին քոկը, վեյնոր բակըրա̈ չոնբար օնծըվաձա̈, թողեկ խողուն, ա̈դ ալլայ խոդերուն նես։ Թող ըն ճըրվիտող երգընկըն ինչաձ չիզով, հընու մընատող խոդերուն նես վա̈րեղեննուն հեդ։ 16 Ըն ա̈լ մաշտու խելկ օննող չա̈, ընու վա̈րեղեննուն բես խելկ դըվվըվողա̈։ Թող ա̈դպես օսնի յոտը ժամանագ։ 17 Ա̈դ թա̈մբա̈ ա̈րին հովվողնին հընու ա̈դմուն որոշումին մասին աստին խաբար պերող սուրպերը, հընոր մաշտկացը թակավորուտիննին Ըմընա պայսը ըլլողին ծեռկինին հընու ըն գուդա իշխանուտինը, վում-օր ուզա̈։ Ըն գուդա իշխանուտինը մաշտկացը նես ըմընա ցաձը ըլլողին»։ 18 Ես, Նավուխադանոսըր թակավորը, դեսա իսմուն ներազմը։ Տունա̈լ, Բելտեշացցար, պածադռա̈ ինձի ըն, քոնի-օր իմ թակավորուտինիս ըլլող միգա̈լ ալլայ խելացիկը չին գայնի ըն պածադռիլ։ Ամա տուն գայնաս, ընու հոմար-օր սուրպ աստվաձնուն ուժը քու վըրա̈դա̈»։ 19 Դանիիլը, վում հըմա̈լ գասեյնը Բելտեշացցար, վերմը ժամանագ շաշուրմաձեր, հընու ուր մըտկերը ուրինը վախեծընեյնըգու։ Թակավորը աստավ. «Բելտեշացցար, թող ա̈դ ներազը հընու ընու նըշանագուտինը վախեծընին հեչտող քեզի»։ Բելտեշացցարը բադասխանեց. «Ի՛մ դեր։ Թող ա̈դ ներազը գադարվիտող քեզի հազ չընողնուն վըրըն հընու ընու նըշանագուտի՛նը քու դուշմոննուդ վըրըն։ 20 Քու դեսաձ ձառըդ, վեյնոր պայսըցավ հընու ուժեղցավ, հասավ երգինկը հընու ըմըն տիա̈ դեսըվերգու, 21 բոլ թերերով, լիկը մեյվով, ալլայնացը գըշտըծընուշի հոմար, վերին դագը գինա̈յնըգու գենտանիկը, ջըխկերուն վըրընա̈լ ֆըռող թըռչուննին, 22 ա̈դ տունիս, թակավոր, ընու հոմար-օր տուն պայսըցայդ հընու ուժեղցայդ, քու փառկըդ հասավ երգինկը հընու իշխանուտինըդ մինչեվ աշխարին ջետը։ 23 Ա̈դտի ետկը թակավորը դեսավ երգընկըն իշնող հովվողին, խաբար պերող սուրպին, վեյնոր աստավ. «Գըդռեցեկ ձառը հընու վերածուցեկ ըն, ամա ընու քոկը, վերին վըրըն էրգատա̈ հընու բակըրա̈ չոմբար օնծըվաձա̈, վա̈յցկեցեկ խողուն, խոդերուն նես։ Ճըրվիտող ըն երգընկի շոլով հընու գենտանիկնուն հեդ խոդերուն նես գինատող, մինչեվ-օր օսնի հեչ յոտը ժամանագ»։ 24 Ըհըն, ինչ նըշանագա̈գու ներազը, օ թակավոր։ Ըհըն տա̈, ինչ որոշաձունի ընուշ իմ դիրեչըս, թակավորին հեդ ըմընա պայսը ըլլողը։ 25 Քեզի հետտը ընողըն միլլա̈տին նեսըն։ Տուն գինողըս վա̈րի գենտանիկնուն հեդ։ Քեզի, եզոն բես, դիրողըն խեդով հընու տուն շոլըն թատվողըս, մինչեվ-օր օսնի յոտը ժամանագ։ Ընչաղ տուն հասկըննասկու, հընոր մաշտկացը թակավոյնուն վըրըն ղեգավարա̈գու Ըմընա պայսը ըլլողը հընու ըն թակավորուտինը գուդա, վում-օր ուզա̈։ 26 Քոնի-օր աստըվաձեր, հընոր ձառին քոկը խողուն վա̈յցկին, թակավորուտինը ա̈լի քուգըդ ըլլողա̈, եպոր հասկըննաս, հընոր իշխանուտինը երգընկընա̈։ 27 Ընդի, թակավոր, լըսա̈ իմ աստաձըս։ Ա̈լ մեխկ ընիլ մի հընու շիդագ կոռձեր ա̈րա̈։ Չար կոռձեր ընիլ մի հընու ախկադնուն պարիուտին ա̈րա̈։ Ա̈դմուն-օր ընիս, բա̈լկիտ, քու լավ օրեյդ գերգըննոն»»։ 28 Նավուխադանոսըր թակավորին հեդ ալլայ ըմունա̈լ ըղավ։ 29 12 օմիս ետկը թակավորը Վավիլոնին մոն կուկա̈ր ուր դոնը ձաձուգին վըրըն։ 30 Ըն աստավ. «Ա̈ս մեձ Վավիլոննա̈, թակավոյնուն քաղակը, վեյնոր ես շինաձունիմ իմ ուժովըս հընու իմ բադիվովըս, հընոր էրեվծընիմ իմ փառկըս հընու մեձուտինըս»։ 31 Թակավորը դահա լաֆը բաշ ըղաձ չեր, եպոր երգընկըն ծընմը լըսվեցավ. «Թակավոր Նավուխադանոսըր, լըսա̈ տա̈, ինչ հեդըդ ըլլողա̈. «Թակավորուտինը քեզմըն առըվաձա̈։ 32 Քեզի մաշտկացը նեսըն հետտը գընին։ Տուն աբռողըս վա̈րի գենտանիկնուն հեդ։ Քեզի, եզոն բես, դիրողըն խեդով։ Օսնի բիդի յոտը ժամանագ, ընչաղ տուն հասկըննասկու, հընոր մաշտկացը թակավոյնուն վըրըն իշխանուտինը Ըմընա պայսը ըլլողին ծեռկինա̈, հընու ըն, վում-օր ուզա̈, ընուա̈լ գուդա թակավորուտինը»»։ 33 Նավուխադանոսըրին հեդ համան ըղավ ըն, ինչ-օր աստըվաձեր։ Ընու հետտը ա̈րին մաշտկացը նեսըն։ Ըն, եզոն բես, նա̈յրեց խեդ ուդուշ, ընու մարմինը թատվերգու երգընկի շոլըն։ Ընու մազերը առձիֆին թեբույնուն բես էրգընցաձեյնը, էղունկնինա̈լ լըմոնցաձեյնը թըռչուննուն էղունկնուն։ 34 «Եպոր օնցավ ա̈դ ժամանագը, ես, Նավուխադանոսըրը, աշեցի երգինկը հընու խելկըս դեղը էգավ։ Ես փառկ դըվի Ըմընա պայսը ըլլողին, մա̈տեցի հընու փառկ դըվի ընու, վեվ-օր միշտ գաբռի, քոնի-օր ընու ղեգավարուտինը վեռչ չունի հընու ընու թակավորուտինը դարիա̈-դարի օսնիլ չի։ 35 Ընու առաչ ալլայ խողուն վըրըն աբռողնին հիչ ինչիգին։ Ըն ուր ուզաձին բես վերապերվիգու երգընկին պանագին հընու խողուն վըրըն աբռողնուն հեդ։ Հիչ ուվեկ չի գայնի ընու խանգարիլ հընու ասիլ. «Ի՞նչ տուն գընիս»։ 36 Ա̈դ սըրըն խելկըս դեղը էգավ։ Իմ թակավորուտինիս փառկը, մեձուտինը հընու սիրունուտինը ա̈լի իմըս ըղոն։ Իմ մեձվեյնիս հընու օնուն օննող մաշտիկը եդ էգոն մոդըս։ Ես ա̈լի նա̈յրեցի թակավորուշ հընու ա̈լ ուժեղ տառցա։