Մարկոս

6 Ամա բինդ առաչըն «Աստվաձ շինեց մաշտուն հընու գընեչը»։ 9 Ինչ-օր Աստվաձ մեգ լըձի դագ առաձունի, հիչ մեգը պաժնող չա̈»։ 14 ...«Թողեկ, հընոր դըղա̈կը մոդըս կոն։ 17 Եպոր Իսուսը շարունագեց էշտուշ ուր ջոմպըն, ընու մոդ պըզելըն էգավ մեգ մաշտմը, ընու առաչ ձընգի ընգավ հընու հայծուց. «Պարի Վառժաբեդ, ի՞նչ ինձի բիդուա̈ ընուշ, հընոր միշտ աբռուշի հույսը օննոմ»։ 18 Իսուսը աստավ ընու. «Օ՞րի տուն ինձի պարի գասիս։ Հիչ մեգը պարի չա̈, Աստըձմա̈ ղաիր։ 19 Տուն խոշ կիդի՞ս օրենկնին. մի սպոննիլ, թեվ ընգերեչըդ մի դավաջանիլ, մի կողնալ, մի սուդ ասիլ, մի խապիլ, հարգա̈ հոյդ հընու մոյդ»։ 20 Ըն մաշտը աստավ ընու. «Վառժաբեդ, ա̈դ ալլայ ես ճահել սըրվոնա̈ս գընիմ»։ 21 Իսուսը աշեց ընու վըրըն հընու հազ ընուշով աստավ. «Մեգ պոմը քեզի չի հերկիլ. կընա, ալլայ օննըցաձըդ ձախա̈, հընու փարըն փայ ա̈րա̈ ախկադնուն։ Ընչաղ տուն գոննաս հարըստուտին երգընկին։ Հեդո հայդի, ըղիր իմ աշագեռտըս»։ 22 Ամա ըն, եպոր ա̈դ խոսկերը լըսեց, հուսահադվեցավ հընու դըխուր գինա̈ կընաց, ընու հոմար-օր ըն շադ հարուստեր։ 29 Իսուսը բադասխանեց. «Շիդագ գասիմ ծեզի. ըմըն մեգը, վեվ թողաձունի դունը, գամ ախպըյդացը, գամ քուրեյդացը, գամ մորը, գամ հորը, գամ դըղոցը, գամ այդերը իմ հոմար հընու պարի խաբարին հոմար, 30 առնողա̈ հիմի հարուր անկամըն ավել դուն, ախպա̈ր, քուր, մա̈ր, դըղա հընու այդ, հըմա̈լ ընու էդվոնցը ըյնողըն։ Ամա ըլլելիկին ըն վեռչ չոննող գյանկ օննողա̈։ 40 Ամա ես չիմ որոշողը, վեվ նըստողա̈ իմ աչիգ հընու սոլախ թարաֆըս։ Ա̈դ դեղերը ընեցնին, վում դեյ ըներ բադռաստվաձին»։ 42 Ամա Իսուսը ալլայնացը կոռաց ուր մոդը հընու աստավ. «Տունկ կիդեկ, հընոր ազգերուն ղեգավայնին իշխանուտին ունին մաշտկացը վըրըն հընու մեձվեյնին կառավարինգու ընեց վըրըն, 43 ամա ծիր նես ա̈դպես ըլլող չա̈։ Ըն, վեվ-օր կուզա̈ ծիր նես մեձ ըլլուշ, ըլլողա̈ ծիր ձառըն, 44 հընու ըն, վեվ-օր կուզա̈ ծիր նես առաչինը ըլլուշ, ըլլողա̈ ծիր ձառըն։ 45 Ընու հոմար-օր մաշտու Դըղըն էգավ հեչ, հընոր ուրինը ձառաին, ամա էգավ, հընոր ձառաա̈ միգա̈լնացը հընու շադերուն հոմար խալըսուշի կին դա»։