1 Սամուել

25 Օնցավ վերմը ժամանագ հընու Սամուիլը մեռավ։ Ալլայ իզրաիլցիկ ժողվըվեծոն, վա̈եցին հընու թաղեցին ընու ուր դոնը մոդ Ռամա։ Ա̈դտի հեդո Դավիդը կընաց Պառան պուստինիըն։ 2 Մաոնին գաբռեր մաշտմը, վեյնոր Կառմիլ քաղակին ուներ մալեղեն։ Ըն շադ հարուստեր. ըն ուներ 3 000 օչխար հընու 1 000 ա̈ձ։ Ա̈դ ժամանագ ըն Կառմիլին օչխար մակսերգու։ 3 Ա̈դ մաշտուն օնունը Նավալեր, ըն Խալեվին ցեղըներ։ Ընու գընեչը օնունը Ավիգեյաեր։ Ըն շադ խելոկ հընու սիրուն գընիգմըներ, ամա ընու մաշտը գոբիդ հընու քար սիդեր։ 4 Դավիդը պուստընին ըղաձ սըրըն իմըցավ, հընոր Նավալը օչխար մակսա̈գու։ 5 Դավիդը ընու մոդ ղըրգեց 10 մաշտ։ Ըն աստավ ընեց. «Եպոր կա̈կ Կառմիլ Նավալին մոդ, իմ օնունա̈ս ընու պարեվ ա̈րեկ 6 հընու աստեկ. «Գյանկըդ էրգը՛ն ըլլիտող։ Խաղաղուտի՛ն քեզի, քու դոնդ հընու ալլայ քու օննըցաձիդ։ 7 Ես լըսեցի, հընոր տուն օչխար մակսիսկու։ Եպոր քու չոբոննիդ միր հեդնեյնը, մենկ ընեց նեղվեծընիլ չեյկը, հընու ալլայ ա̈դ ժամանագը, եպոր ըներ Կառմիլինեյնը, ընեց մոդ ինչիգ գոյսըվեցավ հեչ։ 8 Հայծու ա̈դու մասին մաշտկացըդ, հընու ըներ գասին քեզի։ Ընտունա̈ իմ մաշտկացըս պարի գինա̈, քոնի-օր մենկ էգակ լավ ժամանագ։ Գաղաչիմ, դուր քու ձառընուդ հընու քու մոնչուդ Դավիդին, ինչ-օր գայնաս»»։ 9 Դավիդին մաշտիկը էգոն Նավալին մոդ, աստին ընու ալլայ, ինչ-օր աստավ Դավիդը հընու բեդ գընեյնը բադասխանը։ 10 Նավալը աստավ. «Վե՞վա̈ ա̈դ Դավիդը, Իեսեյին մոնչը։ Ինչիմը շադըցաձին ձառընին, վերեկնոր փախաձին ուրինց դիրեչմըն։ 11 Հիմի ես ինչ, առնում իմ հացըս, ճույս հընու միսըս, վեյնոր հառզըվաձա̈ օչխար մակսողնուս հոմար, հընու դոմ ընե՞ց, վեվ-օր էգաձա̈ չիդիմ ոյդեխըն»։ 12 Դավիդին մաշտիկը եդ էգոն հընու բադմեցին, ինչ-օր ըն աստաձեր։ 13 Դավիդը համան աստավ. «Առե՛կ ծիր թուրերը»։ Ալլայկը առին թուրերը, Դավիդնա̈լ առավ թուրը։ Դավիդին հեդ կընաց մոդիգ 400 մաշտ, 200 հոկիա̈լ գեծոն պեռներուն մոդ։ 14 Ա̈դ ժամանագ ձառընուն մեգը աստավ Ավիգեին, Նավալին գընեչը. «Դավիդը պուստինիացըն ղըրգեց ուր մաշտկացը, հընոր լավուտին ցանգընոն միր դիրեչը, ամա ըն կոռկոռաց ընեց վըրըն։ 15 Ա̈դ մաշտիկը շադ պարիեյնը միր հեդը հընու նեղվեծընիլ չեյնը մեզի։ Ալլայ ըն ժամանագը, եպոր մենկ ընեց հեդ յայլումինեյկը, միր մոդըն ինչիգ գոյսըվեցավ հեչ։ 16 Եպոր մենկ ընեց յոնը չոբնեյկըգու օչխայնուն, ըներ զոր ու կիշեր բաշտպանեյնըգու մեզի։ 17 Ինչիմը ա̈րա̈, ընու հոմար-օր միր դիրեչը հընու մեզի ալլայնուս մեձ բելա բեդ գընա̈։ Ըն ընկան անբետկ մաշտմընա̈, հընոր ընու հեդ խոսուշը միտկ չունի»։ 18 Ավիգեյըն չաբուխմը ժողվեց 200 հաց, 2 մեձ փայչ կինի, 5 մոշտըվաձ օչխար, մոդիգ 37 լիտռը պոֆրըվաձ ցորին, 100 չամիչի փիպիլ հընու 200 չոյծըվաձ թըզի փիպիլ, հընու ա̈դ ալլայ պառծուց էշերուն վըրըն։ 19 Հեդո ըն աստավ ուր ձառընուն. «Տունկ կընցեկ առաչ, եսա̈լ ծիր էդվոնցը կուկոմ», ամա ուր մաշտուն Նավալին ինչիգ աստավ հեչ։ 20 Եպոր Ավիգեյըն էշուն վըրըն նըստաձ քա̈հըն վա̈ր գիշներ, Դավիդը ուր մաշտկացը հեդ ա̈դ ջոմպով տիմացըն կուկա̈ր, ամա ըներ Ավիգեյին դեսնուլ չեյնը, քոնի-օր քա̈հը փագերգու ընու։ Հընու ըներ բիռդըն ռաստ էգոն։ 21 (Դավիդը միտկը գըներ. «Օ՞րի ես պուստընին բաշտպանեյգու ա̈դ մաշտուն օննըցաձը։ Ընու օննըցաձըն ինչիգ գոյսըվեցավ հեչ, ամա ըն լավուտին ըղաձիս դեղը չարուտին գընա̈ ինձի։ 22 Թող Աստվաձ սա̈ռտ գինա̈ բադժա̈ Դավիդին դուշմոննուն, ետե ես մինչեվ ա̈կվընծու գոնե մեգ դըղամառտմը սաղ թողում ընու մոդ»)։ 23 Եպոր Ավիգեյըն դեսավ Դավիդին, ըն համան ինչավ էշուն վըրայըն, հընու կըլեխը խեղնադագ վա̈ր ըղաձ ձընգի ընգավ Դավիդին առաչ։ 24 Օդվընուն մոդ ընգաձ, ըն աստավ. «Իմ դեր, ա̈դ մեխկը վըրա̈ս ըլլի թող։ Իրավունկ դուր ինձի քու հեդըդ խոսուշ։ Լըսա̈ քու ձառաիդ։ 25 Գաղաչիմ, իմ դեր, ուշադրուտին մի տառծընիլ ա̈դ անբետկ մաշտուն վըրըն։ Ինչպեսա̈ ընու օնունը, ըմունա̈լ ինկնա̈։ Ընու օնունը Նավալա̈, ընդիա̈լ ըն ուրինը խելկ չոննողի բես բա̈հա̈գու։ Ամա քու ձառա̈դ դեսաձ չեր մաշտկացը, վում-օր տուն ղըրգաձեյդ։ 26 Իմ դեր, եռտվիմգու սաղ Աստըձուն, Եգովին օնունով հընու քու գյանկովըդ, հընոր ա̈դ Եգովըն թողուլ չի քեզի արուն թապուշ հընու հեռսըդ առնուշ։ Աբոլ քու դուշմոննիդ հընու ըներ, վեվ-օր կուզա̈ չարուտին ընուշ իմ դիրեչըս, Նավալին բես տառնոնտող։ 27 Իսա պաշխիշնա̈լ, վեյնոր քու ձառա̈դ պերավ իմ դիրեչըս, դուր քու մաշտկացըդ։ 28 Գաղաչիմ, ներա̈ քու ձառաիդ մեխկը։ Եգովըն ամբայման գուժեղծընա̈ իմ դիրեչըս դունը, քոնի-օր տուն դոնիսկու Եգովին գըռիվնին հընու օխչուգ գյանկիդ չարուտին ըղաձ չունիս։ 29 Ետե մեգը ըյնի քու էդվոնցըդ, հընոր սպոննա̈, Եգովըն, քու Աստվաձըդ, բաշտպանա̈գու իմ դիրեչըս գյանկը, ամա քու դուշմոննուդ գյանկը ըն նեդողա̈, ինչպես-օր քարը նեդինգու պռաշին միչոցով։ 30 Հընու եպոր Եգովըն ընա̈ իմ դիրեչըս ալլայ խոսկ դըվվըվաձ պարիուտինը, հընու տընա̈ քեզի Իզրաիլին իշխան, 31 քու խիղջըդ դանջող չա̈ քեզի հընու տուն փիշմոն ըլլող չիս, հընոր բարաբ դեղը արուն թապեցիր հընու հեռսըդ առիր։ Եպոր Եգովըն պարիուտին ընա̈ իմ դիրեչըս, հիշա̈ քու ձառաիդ»։ 32 Ա̈դ խոսկերը լըսաձըն ետկը, Դավիդը աստավ Ավիգեին. «Փա՛ռկ Եգովին, Իզրաիլին Աստըձուն, վեյնոր ղըրգեց քեզի ա̈կընս իմ առաչըս։ 33 Քու խելոկ ըլլուշըդ առժանի՛ա̈ մա̈տուշի։ Թող Եգովըն օռտնա̈ քեզի, ընու հոմար-օր տուն ա̈կընս թողիր հեչ ինձի հեռս առնուշ հընու արուն թապուշ։ 34 Եռտվի՛մգու Եգովին օնունով, Իզրաիլին սաղ Աստըձմով, վեյնոր թողավ հեչ ինձի վադուտին ընուշ քեզի։ Ետե տուն ա̈ջա̈լա̈ իմ ջոմպա̈ս էլլեյդ հեչ, մինչեվ ա̈կվընծու Նավալին մոդ հիչ մեկ դըղամառտմը սաղ մընալ չեր»։ 35 Դավիդը ընտունեց ալլայ ընու պերաձը, հընու աստավ ընու. «Խաղաղուտինով կընա քու դունդ։ Ես գընիմ քու ուզաձըդ»։ 37 Ա̈կվընծու, եպոր Նավալին սարխոշուտինը օնցավ, գընիգը ալլայ ընու բադմեց։ Նավալին սիդը քառըրեցավ, հընու ըն ա̈լ ժաժվիլ չեր գայնի։ 38 Դասը օր ետկը Եգովըն ըմուն ա̈րավ-օր Նավալը մեռավ։