Հովհաննես

16 Ամա սուդիտ ընիմա̈լ, ա̈դ առտար գընիմ, ընու հոմար-օր ես մըննագ չիմ, ամա իմ հեդըս Հա̈յսա̈, վեյնոր ինձի ղըրգաձունի։ 28 Իսուսը շարունագեց. «Եպոր տունկ պայսըծընեկ մաշտու Դըղուն, գիմընա̈կ, հընոր ա̈դ եսիմ, հընու ես ինչիգ ինկըս ինձմըն ընիլ չիմ։ Ես գասիմ սադա̈ ըն, ինչ ինձի սորվեծուցաձունի իմ Հա̈յս։ 29 Ինձի ղըրգողը իմ հեդըսա̈։ Ըն ինձի մըննագ թողուլ չի, ընու հոմար-օր ես վիրա ընու ուզաձը գընիմ»։ 31 Ընչաղ Իսուսը աստավ իուդեյնուն, վերեկնոր հավդըցին ուրինը. «Իմ աստաձըս գընեկնա, տունկ սաի իմ աշագեռտնիսեկ։ 32 Տունկ գիմընա̈կ ջիշտուտինը, հընու ջիշտուտինը ծեզի ազադուտին գուդա»։ 36 Դըղըն ցեզի խալըսա̈նա, տունկ սաի ազադ գըլլեկ։ 39 Ըներ բադասխանեցին ընու. «Միր հա̈րը՝ Ավռաամնա̈»։ Իսուսը աստավ ընեց. «Տունկ-օր ըլլեյկը Ավռաամին դըղա̈կը, գընեյկը ըն, ինչ-օր Ավռաամը գըներ։ 44 Սադոնըն... սուդ ասողա̈ հընու սուդին հա̈յնա̈։ 45 Քոնի-օր ես գասիմ շիդագը, տունկ ինձի հավդալ չեկ։ 46 Ծեզմըն վե՞վ գայնա էրեվծընիլ իմ մեխկըս։ Ամա գասիմնա շիդագը, օ՞րի տունկ ինձի հավդալ չեկ։ 47 Ըն, վեվ-օր Աստըձմընա̈, լըսա̈գու Աստըձուն խոսկերը։ Տունկ լըսիլ չեկ, ընու հոմար-օր Աստըձմըն չեկ»։ 56 Ավռաամը, ծիր հա̈րը, շադ քեյֆ գըլլեր։ Ըն հույս ուներ դեսնուշ իմ օյս։ Ըն դեսավ ա̈դ հընու ուրախցավ»։