Ի՞նծոյ մեզի յառդում գընա̈ Իսուսին հազ ըղաձ աշագեռտին օրինագը

1. Ի՞նչ տունկ գըզգա̈կ կիդնալով, հընոր Եգովըն հազ գընա̈ մեզի։

ԻՈԱՆԸ կըրեց. «Աստվաձ սերա̈» (1 Հովհ. 4։8)։ Ա̈ս հասարագ խոսկերուն նես գարեվոր միտկմը գա՝ քոնի-օր գյանկ դըվողը Աստվաձնա̈, սեյնա̈լ Աստըձմընա̈։ Եգովըն մեզի հազ գընա̈։ Կիդնալով ա̈դ, մենկ քեյֆ գըլլինկ հընու մեզի բաշտպանվաձ գըզգոնկ։

2. Աշինկնա Մատթեոս 22։37—40, վե՞ր էրգու օրենկնին ըմընա գարեվորնին հընու օ՞րի բազի զորա̈ պոնեծընուշ եգռորտը։

² Բիդո՞ւա̈ տա̈ խրիստիաննուն հազ ընուշ իրար։ Հա̈՛լբա̈տ։ Ա̈դ ընդռուշի հառց չա̈։ Աստվաձ աստավ, հընոր մենկ ա̈դմուն ընողընկ։ (Գաշտըցեկ Մատթեոս 22։37—40։) Մեզի զոր չա̈ պոնեծընուշ առաչին օրենկը՝ հազ ընուշ Աստըձուն, ընու հոմար-օր ըն հիսկիտ սըխալ ընիլ չի։ Եգովըն շադ պարիա̈ հընու հազ գընա̈ մեզի։ Ամա եգռորտ օրենկը՝ հազ ա̈րա̈ քու մոդիգիդ, բազի ընկանա̈լ ղոլայ չա̈ պոնեծընուշ։ Օ՞րի։ Ընու հոմար-օր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը միր ըմընա մոդիգ մաշտիկնին հընու մեզի ղոլայա̈ դեսնուշ ընեց սըխալնին։ Բազի ըներ մեզի մոդգուտին դալ չին հընու գայնոն ցավեծընիլ ուրինց խոսկերով հընու կոռձերով։ Եգովըն կիդեր, հընոր մենկ ա̈դմուն զորուտին գայնոնկ օննալ, ընդի ըն կըրել դըվավ Աստվաձաշընչին նես, օրի մեզի բիդուա̈ իրար հազ ընուշ հընու ինչպես մենկ գայնոնկ ա̈դ ընիլ։ Ա̈դու մասին կըրողնուն մեգը ապոստըլ Իոաններ (1 Հովհ. 3։11, 12)։

3. Ի՞նչ Իոանը գասեր սերին մասին։

³ Իոանը շադ անկամ գասեր, հընոր խրիստիաննուն բիդուա̈ իրար հազ ընուշ։ Հովհաննես կըրկին նես ա̈լ շադ գաստըվի սերին մասին, քան տա̈ Մատթեոս, Մարկոս հընու Ղուկաս կըրկերուն մեկհեդ առըվաձ։ Իոանը մոդիգ 100 դարիգոներ, եպոր կըրեց ա̈դ կիրկը հընու ուր իրեկ նամագնին։ Ա̈դ կըրկերը խըրադ գուդոն մեզի, հընոր խրիստիաննուն ալլայ կոռձերուն նես դեսըվի բիդի սերը (1 Հովհ. 4։10, 11)։ Ամա Իոանին բիդվըցավ ժամանագ ա̈դ հասկըննուշի դեյ։

4. Իոանը ըմըն սըրա սեր գերեվծընե՞ր տա̈։

⁴ Ճահել սըրըն Իոանը ըմըն սըրա սեր էրեվծընիլ չեր։ Հիշինկ էրգու օրինագ ընու գյանկըն։ Սըրըմը Իսուսը ուր աշագեռտնուն հեդ գեշտա̈ր Եռուսալիմ։ Ջոմպուն, եպոր ըներ գոսնեյնը Սամարիըն, մեգ կեղիմը ընեց ուզեցին հեչ միսա̈ֆիր ընտունուշ։ Ի՞նչ ա̈րավ Իոանը։ Ըն աստավ Իսուսին. «Դեր, կուզի՞ս ասինկ, հընոր երգընկըն գըրագ իշնու հընու կոլա̈ ընեց» (Ղուկ. 9։52—56)։ Ուրիշ սըրըմընա̈լ Իոանը սեր էրեվծուց հեչ աշագեռտնուն հանդեպ։ Գերեվնա-օր Իոանը հընու ընու ախպա̈րը Իակըվը ուրինց մորը միչոցով ուզեցին Իսուսըն, հընոր պայսը դեղ օննոն Աստըձուն Թակավորուտինին նես։ Միգա̈լ աշագեռտնուն հեռսը էլավ, եպոր իմըցին ա̈դու մասին (Մատթ. 20։20, 21, 24)։ Ամա չաշաձ Իոանին ըղաձ սըխալնուն, Իսուսը ընու շադ հազ գըներ (Հովհ. 21։7)։

5. Ի՞նչ քըննողընկ ա̈ս տասին։

⁵ Ա̈ս տասին մենկ քըննինկկու Իոանին օրինագը հընու գաշինկ, ինչ ըն կըրաձուներ սերին մասին։ Ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի հասկըննուշ, ինչպես գայնոնկ էրեվծընիլ, հընոր հազ գընինկ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։ Ա̈դտի ղաիր, մենկ գիմընոնկ, ինչպես ընտանիկին կըլեխը գայնա էրեվծընիլ, հընոր հազ գընա̈ ուր դընեծեց։

ԾԻՐ ՍԵՐԸ ԿՈՌՁՈՎ ԷՐԵՎԾՈՒՑԵԿ

6. Ի՞նչպես Եգովըն էրեվծուց, հընոր հազ գընա̈ մեզի։

⁶ Ի՞նծոյ մաշտը գայնա էրեվծընիլ, հընոր ըն մեգիմը հազ գընա̈։ Վերմը միտկը գընին տա̈ ա̈դու հոմար հերիկա̈ սադա̈ ասուշ «ես քեզի հազ գընիմ»։ Ամա իսկագան սերը՝ ա̈դ մեգ խոսկեր չին, ըն գերեվնա կոռձերըն։ (Համեմադեցեկ Հակոբոս 2։17, 26։) Միտկ ա̈րեկ Եգովին մասին։ Ըն մեզի հազ գընա̈ (1 Հովհ. 4։19)։ Եգովըն գերեվծընա̈ ուր սերը քա̈սում խոսկերով, վերեկնոր կըրվաձին Աստվաձաշընչին նես (Սաղ. 25։10; Հռոմ. 8։38, 39)։ Ամա ըն սադա̈ ասիլ չի, հընոր հազ գընա̈ մեզի, ըն գերեվծընա̈ ա̈դ կոռձերով։ Իոանը կըրեց. «Աստվաձ էրեվծուց մեզի ուր սերը, եպոր ուր թա̈կ Դըղուն ղըրգեց աշխար, հընոր ընու միչոցով մենկ գյանկ օննոնկ» (1 Հովհ. 4։9)։ Եգովըն թողավ, հընոր ուր Դըղըն դանջվի հընու մեռնի միր հոմար (Հովհ. 3։16)։ Ընդի համոզվաձինկ-օր Եգովըն մեզի շիդագով հազ գընա̈։

7. Ի՞նչպես Իսուսը էրեվծուց, հընոր հազ գընա̈ մեզի։

⁷ Իսուսը վիրա գասեր, հընոր հազ գընա̈ ուր աշագեռտնուն (Հովհ. 13։1; 15։15)։ Ինչկան ուժեղեր ընու սերը, մեգ խոսկերըն էրեվնալ չեր։ Ա̈դ բա̈լլի ա̈րավ ընու կոռձերըն։ Ըն աստավ. «Ուվեկ հազ ընիլ չի ավելի շադ, քան տա̈ ըն, վեվ-օր գուդա ուր գյանկը ընգեյդացը հոմար» (Հովհ. 15։13)։ Շիդագով Եգովըն հընու Իսուսը միր հոմար ընկա՜ն պոներ ըղաձունին։ Ի՞նծոյ ա̈դ ազդողա̈ միր վըրըն։

8. Աշինկնա 1 Հովհաննես 3։18, ի՞նչ մեզի բիդուա̈ ընուշ։

⁸ Եպոր հազ գընինկ Եգովին հընու Իսուսին, մենկ լըսինկկու ընեց (Հովհ. 14։15; 1 Հովհ. 5։3)։ Իսուսը աստավ մեզի, հընոր հազ ընինկ իրար (Հովհ. 13։34, 35)։ Քիչա̈ սադա̈ ասուշ, հընոր հազ գընինկ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը, մենկ էրեվծընողընկ ա̈դ կոռձերով։ (Գաշտըցեկ 1 Հովհաննես 3։18։) Ի՞նծոյ գայնոնկ ա̈դ ընիլ։

ՀԱԶ Ա̈ՐԵԿ ՔՈՒՐԵՅԴԱՑԸ ՀԸՆՈՒ ԱԽՊԸՅԴԱՑԸ

9. Սերը Իոանին ինչի՞ դիռտմերգու։

⁹ Իոանը գայնա̈ր մընալ ուր հորը հեդ հընու շարունագիլ ծուգ պըռնուշի կոռձը։ Ամա ա̈դու դեղը ըն դասնյակ դարի յառդում գըներ ուրիշնուն իմընուշ շիդագը Եգովին հընու Իսուսին մասին։ Ընու ընդռաձ գյանկը ընկանա̈լ ղոլայ չեր։ Հավատկին հոմար ընու էդվոնցը կըյնեյնը հընու, եպոր էխտիյարցավ, ընու խապիս ա̈րին հընու ղըրգեցին Պատմըս օստռըվը (Գործ. 3։1; 4։1—3; 5։18; Հայտն. 1։9)։ Ամա ա̈դ սըրընա̈լ Իոանը շարունագերգու միտկ ընուշ ուրիշնուն մասին։ Պատմըսին ըղաձ սըրըն ըն կըրեց Հայտնություն կիրկը հընու ղըրգեց քուրեյդացը հընու ախպըյդացը, հընոր իմընոն, «ինչ ըլլողա̈ մոդիգ ժամանագը» (Հայտն. 1։1)։ Ետկըն, եպոր ըն նորըն ազադուտին օննըցավ, կըրեց Հովհաննես կիրկը, ոյդեխ-օր բադմերգու Իսուսին գյանկին հընու ձառայուտինին մասին։ Հըմա̈լ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը սիդ դըվուշի հոմար ըն իրեկ նամագ կըրեց։ Ի՞նչպես տունկա̈լ Իոանին բես գայնա̈կ յառդում ընիլ ուրիշնուն։

10. Ի՞նչպես գայնա̈կ էրեվծընիլ, հընոր հազ գընեկ մաշտկացը։

¹⁰ Մաշտկացը հազ ընուշնիդ բա̈լլի գընա̈ ընդի, ինչ գյանկով տունկ որոշեկկու աբռուշ։ Սադոնին աշխարը դիռտմա̈գու, հընոր մաշտկացը յառդում ընուշին դեղը սադա̈ միր մասին միտկ ընինկ, խայջինկ միր ժամանագը փարա շինուշին հընու օնուն օննուշին վըրըն։ Ամա օխչուգ աշխարին աբռող Եգովին ձառայողնին ուրիշ ջոմպա գուրուշին։ Ըներ ավըղիլ չին ուրինց ժամանագը հընու ուժերը, քարոզինգու պարի խաբարը հընու յառդում գընին մաշտկացը մոդգընուշ Եգովին։ Վերմը ուրինց ժամանագին մեձ մասը գուդոն քարոզուշի հընու աշագեռտ բադռաստուշի կոռձին։

11. Ի՞նչպես քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը գերեվծընին, հընոր հազ գընին իրար հընու Եգովին։

¹¹ Հավադարիմ խրիստիաննուն շադերը օխչուգ օրը պոնինգու ուրինց հընու ուրինց ընտանիկը դիրուշի հոմար։ Ամա ըներ գայցաձնուն չակ ա̈մա̈ղ գընին ըլլուշ Աստըձու կոռձին նեսը։ Օրինագ, վերմը ժամանագ կըդնունգու, հընոր յառդում ընին ըն քուրեյդացը հընու ախպըյդացը, վերեկնոր քաշինգու բընուտինին պերաձ զարարը։ Վերմընա̈լ յառդում գընին շինուշ միր շենկերը։ Ըներ ա̈դ գընին ընու հոմար-օր հազ գընին Աստըձուն հընու ուրինց մոդիգնուն։ Հըմա̈լ ըմըն մեգ խրիստիանինը գայնա փարով յառդում ընիլ քարոզուշի կոռձին, վեյնոր գեշտա օխչուգ աշխարին։ Ա̈դտի ավել մենկ ալլայկըս գերեվծընինկ, հընոր հազ գընինկ միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը, եպոր ըմըն շապատ ժողովնի գեշտոնկ հընու ժողովնուն սըրըն բադասխաննի գուդոնկ։ Նաչարաձ ըլլինկա̈լ, մենկ պաց թողուլ չինկ ժողովնին։ Ինչկանա̈լ եդ քաշվինկ հեչ, մենկ բադասխաննի գուդոնկ։ Ուրինկըս բելա օննոնկա̈լ, ա̈մա̈ղ գընինկ ժողովըն առաչ հընու հեդո սիդ դըվուշ ուրիշնուն (Եբր. 10։24, 25)։ Մենկ շա՜դ շընորագալինկ միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը ընեց ըղաձ կոռձերուն հոմար։

12. Ա̈լ ի՞նծոյ Իոանը էրեվծուց, հընոր հազ գընա̈ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։

¹² Իոանը սադա̈ մա̈տիլ չեր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը, ամա բիդու ըղաձ սըրըն խըրադա̈լ գուդա̈ր։ Ա̈դմուն ըն գերեվծըներ, հընոր հազ գընա̈ ընեց։ Օրինագ, ուր նամագին նես ըն մա̈տեց քուրեյդացը հընու ախպըյդացը ընեց հավատկին հընու պարի կոռձերուն հոմար։ Ամա ա̈դտի ղաիր պացըն աստավ ընեց, ինչպես ըներ վերապերվին բիդի մեխկին (1 Հովհ. 1։8—2։1, 13, 14)։ Մեզիա̈լ բիդուա̈ մա̈տուշ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։ Ամա, եպոր դեսնունկկու, հընոր ըներ ինչիմը սա̈ֆ գընին, թա̈մբա̈ ընողընկ, հընոր ա̈դ գայնա մեխկի պերիլ։ Ա̈դմուն գերեվծընինկ-օր հազ գընինկ ընեց։ Հա̈լբա̈տ ա̈դ ընկանա̈լ ղոլայ չա̈ ընուշ, ամա, ինչպես կըրվաձա̈ Աստվաձաշընչին նես, իսկագան ընգեյդա̈կը «սըրինգու» իրար, ուրիշ խոսկերով, յառդում գընին իրար ա̈լ լավ տառնուշ (Առակ. 27։17)։

13. Ի՞նչ մենկ ընող չինկ։

¹³ Բազի միր սերը բա̈լլիա̈ ընդի, ինչ-օր մենկ ընիլ չինկ։ Օրինագ, մենկ ա̈ջա̈լա̈ նեղվիլ չինկ միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը աստաձ խոսկերուն վըրըն։ Հայդցեկ հիշինկ, ինչ ըղավ մեգ սըրըմը, եպոր Իսուսը ձառաերգու խողուն վըրըն։ Ըն աստավ ուր աշագեռտնուն. «Մաշտու Դըղուն մարմինը ուդիլ չեկնա հընու արունը խըմիլ չեկնա, ծիր նեսը գյանկ չունեկ» (Հովհ. 6։53—57)։ Աշագեռտնուն շադերը շաշուրմեցին, եպոր ա̈դ լըսեցին հընու վա̈յցկեցին Իսուսին։ Ամա իսկագան ընգեյդա̈կը, ինչպես-օր Իոանը, հավադարիմ մընցին ընու։ Ըներ հասկընծոն հեչ Իսուսին աստաձը հընու զարմըծոն։ Ամա ըներ միտկ ա̈րին հեչ տա̈ Իսուսին աստաձը սըխալեր հընու նեղվեծոն հեչ վըրըն։ Աշագեռտնին հավդա̈յնըգու Իսուսին։ Ըներ կիդեյնը, հընոր Իսուսը շիդագը սորվեծըներգու (Հովհ. 6։60, 66—69)։ Գարեվորա̈, հընոր մենկ ա̈ջա̈լա̈ ընինկ հեչ նեղվուշ միր ընգեյդացը աստաձին վըրըն։ Ա̈դու դեղը թողողընկ, հընոր ըներ պածադռին, ինչ մըտկով ա̈դ աստին (Առակ. 18։13; Ժող. 7։9)։

14. Ի՞նչ գըլլի քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հազ ընինկ հեչնա։

¹⁴ Հըմա̈լ Իոանը կըրեց, հընոր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հազ ընինկ հեչնա, գայնոնկ Սադոնին ծեռկը ըյնիլ (1 Հովհ. 2։11; 3։15)։ Ա̈դմուն ըղավ առաչին դարուն աբռող վերմը խրիստիաննուն հեդը։ Սադոնըն ըմըն ինչը գըներ, հընոր Աստըձուն միլլա̈տին նեսը սեր հընու խաղաղուտին ըլլի հեչ։ Եպոր Իոանը կըրեց ուր նամագնին, ժողովը մըդաձեյնը ըմուն մաշտիկ, վերեկնոր Սադոնին բես միտկը գընեյնը։ Ընեցմըն մեգը Դիատրեֆներ։ Ընու հոմար ախպըյդա̈կը իրար հեդ ույմիշ կալ չեյնը։ Ըն հարգիլ չեր ղեգավարող խումպըն ղըրգըվաձ ախպըյդացը։ Դիատրեֆը ա̈մա̈ղ գըներ «հետտը ընուշ... ժողովըն» ընեց, վեվ-օր միսա̈ֆիր գընտուներ ըն ախպըյդացը, վերեկնոր ուրինը դուր կալ չեյնը (3 Հովհ. 9, 10)։ Հավդուշըդ կալ չի, հընոր ժողովին նես ա̈դմուն պոն ըղաձեր։ Սադոնըն ա̈կընսա̈լ կուզա̈ իրար տընուշ Եգովին ձառայողնուն։ Հայդցեկ թողունկ հեչ ընու ա̈դ ընուշ։

ՀԱԶ Ա̈ՐԵԿ ԾԻՐ ԸՆՏԱՆԻԿԸ

15. Ինչի՞ մասին հիշողա̈ ընտանիկին կըլեխը։

¹⁵ Ի՞նչպես ընտանիկին կըլեխը գայնա էրեվծընիլ, հընոր հազ գընա̈ ուր դընեծեց։ Հա̈լբա̈տ ընու բիդուա̈ դիրուշ ուր ընտանիկը (1 Տիմոթ. 5։8)։ Ամա միգա̈լ թարաֆըն, ըն հիշողա̈, հընոր ա̈լ գարեվորա̈ միտկ ընուշ ընտանիկին հոկեվոր գարիկնուն մասին (Մատթ. 5։3)։ Ուշադրուտին տառծուցեկ տա̈, ինչ օրինագ ընտանիկին կըլեխը գայնա առնուլ Իսուսըն։ Հովհաննես կըրկըն գիմընոնկ, հընոր մեռնուշըն առաչ, եպոր Իսուսը սընին վըրըներ, շարունագերգու միտկ ընուշ ուր դընեծեց մասին։ Ընդեխ գոյնաձեր Իոանը Իսուսին մորը, Մարիին հեդ։ Իսուսը շադ ցավ քաշերգու, ամա աստավ Իոանին, հընոր յառդում ընա̈ ուր մորը (Հովհ. 19։26, 27)։ Իսուսը քուր հընու ախպա̈ր ուներ։ Ըներ հա̈լբա̈տ-օր մըննագ վա̈յցկիլ չեյնը ուրինց մորը։ Ամա, գըլլի-օր, ա̈դ սըրըն ընեցմըն հիչ մեգը Իսուսին աշագեռտը դահա տառցաձ չեր։ Ընդի ըն կուզեր համոզվաձ ըլլուշ, հընոր մեգը հըմ ֆիզիչեսկի, հըմ հոկեվոր թարաֆըն յառդում գընա̈ Մարիին։

16. Ի՞նչ կոռձեր գըներ Իոանը։

¹⁶ Իոանը շադ կոռձեր գըներ։ Ըն ապոստըլնուն մեգներ հընու առաչ դոներգու քարոզուշի կոռձը։ Ա̈դտի ավել, ըն գայնա̈ր գարկըվաձ ըլլիլ։ Ա̈դմունա̈նա, ըն միտկ ընողեր ուր ընտանիկին ֆիզիչեսկի հընու հոկեվոր գարիկնուն մասին (1 Կորնթ. 9։5)։ Ի՞նչ ա̈դտի գայնա սորվիլ ընտանիկին կըլեխը։

17. Ի՞նչպես ընտանիկին կըլեխը գայնա էրեվծընիլ, հընոր հազ գընա̈ ուր դընեծեց։

¹⁷ Ընտանիկ օննող ախպա̈րը գայնա շադ գարեվոր կոռձեր օննալ։ Օրինագ, պոնաձ դեղը ըն ա̈մա̈ղ ընողա̈ լավ ընուշ ուր կոռձը, հընոր ա̈դ փառկ պերա̈ Եգովին (Եփես. 6։5, 6; Տիտոս 2։9, 10)։ Հըմա̈լ ըն գայնա շադ կոռձ ընիլ ժողովին նես. ընու բիդուա̈ միտկ ընուշ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հոկեվոր գարիկնուն մասին հընու առաչ դոնուշ քարոզուշի կոռձը։ Ամա շադ գարեվորա̈, հընոր ըն ըմըն սըրա սորվի Աստվաձաշունչը ուր գընեչը հընու դըղոցը հեդ։ Ընտանիկին կըլեխը ա̈դմուն գերեվծընա̈, հընոր հազ գընա̈ ընեց։ Դընեցիկ շընորագալ գըլլին, հընոր ըն միտկը գընա̈ ալլայ ընեց գարիկնուն մասին (Եփես. 5։28, 29; 6։4)։

«ՄԻԿ ԳՈՅՍԸՆԻԼ ԻՄ ՍԵՅՍ»

18. Ինչի՞ նես համոզվաձեր Իոանը։

¹⁸ Իոանը էրգըն աբռեցավ։ Ընու գյանկը հեդաքըրկիրեր, ամա ըն շադ զորուտիննիա̈լ օննըցավ, վերեկնոր գայնա̈յնը թուլգըծընիլ ընու հավատկը։ Ըն ըմըն սըրա ա̈մա̈ղ գըներ ընուշ Իսուսին աստաձը, օրինագ, հազ ընուշ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։ Ընդի Իոանը համոզվաձեր, հընոր Եգովըն հընու Իսուսը ընու հազ գընին հընու գուդոն ուժ ալլայ փոռցուտիննին օնծընուշի հոմար (Հովհ. 14։15—17; 15։9, 10; 1 Հովհ. 4։16)։ Ինչկանա̈լ Սադոնըն հընու ընու տին ըլլողնին ա̈մա̈ղ ա̈րին հեչ, չայցին խանգարիլ Իոանին հազ ընուշ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հընու էրեվծընուշ ա̈դ խոսկերով հընու կոռձերով։

19. Ի՞նչ մեզի դիռտմինգու ընուշ 1 Հովհաննես 4։7-ին կըրվաձ խոսկերը հընու օ՞րի ա̈դ գարեվորա̈։

¹⁹ Ա̈կընսա̈լ, ինչպես Իոանին ժամանագ, աշխարը Սադոնին ծեռկինա̈, վեյնոր ուվեկու հազ ընիլ չի (1 Հովհ. 3։1, 10)։ Սադոնըն շադ կուզա̈, հընոր մենկ վազ օսնինկ հազ ընուշ միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։ Ամա մենկ ուրինկըս թողունկ հեչնա, ըն ինչիգ չի գայնի ընիլ։ Ընու հոմար հայդցեկ հազ ընինկ իրար հընու էրեվծընինկ ա̈դ խոսկերով հընու կոռձերով։ Ընչաղ մենկ գըզգոնկ, հընոր Եգովին մեձ ընտանիկին մասնինկ հընու միր գյանկը ուրախ հընու բախտավեր գըլլի։ (Գաշտըցեկ 1 Հովհաննես 4։7։)