Աստըձուն ձառայողին աղոտկը

1. Հա̈ր միր, Աստվաձ, քեզի աղոտինկկու։

Քու սուրպ օնունըդ միշտ պայսըծընինկկու։

Տուն քու ուզաձըդ գայնաս ընիլ,

Վեռչը տընիսկու չարուտինին։

Թակավորըդ, եպոր կա,

Գյանկը միշտ գըլլի խաղաղ։

2. Մենկ, միր Աստվաձ, քեզի շնորագալինկ։

Քու պաշխիշնիդ պարիին հընու բոլին։

Գյանկ տուն դըվիր հընու օռտնեցիր,

Սորվեծուցիր, խըրադ տուն դըվիր։

Սաղոլ մենկ գասինկ քեզի,

Հընոր հազ գընիս մեզի։

3. Հիչ ղոլայ չա̈ աբռուշ աշխարին ա̈ս։

Տուն սիդ գուդաս հընու վիրա միր յոննիս։

Պեռը վըրա̈դ գայնոնկ մենկ տընիլ։

Տուն ուժ գուդաս ու թետեվուտին։

Գամկըդ մենկ կուզինկ ընուշ,

Քու ջոմպովըդ միշտ էշտուշ։