Գաշտողնուն հառցերը

Օ՞րի Իսուսը աստավ. «Միտկ ընիլ մեկ տա̈ ես էգաձիմ խաղաղուտին պերուշ խողուն վըրըն»

Իսուսը սորվեծըներգու ուր աշագեռտնուն հազ ընուշ խաղաղուտինը, ամա չաշաձ ա̈դու սըրըմը ըն աստավ ընեց. «Միտկ ընիլ մեկ տա̈ ես էգաձիմ խաղաղուտին պերուշ խողուն վըրըն։ Ես էգաձ չիմ խաղաղուտին պերուշ, էգաձիմ թուր պերուշ։ Քոնի-օր ես էգաձիմ, հընոր գըստիմ մոնչը հորմըն, ախչիգը մորմըն հընու հայսնա̈լ կեսուրեչմըն» (Մատթ. 10։34, 35)։ Ի՞նչ Իսուսը ա̈դով կուզեկ ասուշ։

Իսուսը չեր ուզիլ, հընոր հարազադնին իրար նես գոյսընին խաղաղուտինը, ամա ըն հասկըննա̈րգու, հընոր ընու սորվեծուցաձը վերմը ընտանիկ գայնա իրար օնծընիլ։ Ա̈դ նըշանագա̈գու, հընոր ըներ, վեվ-օր կուզին տառնուշ Իսուսին աշագեռտը հընու գընկըվուշ, կիդնողըն, ինչի ա̈դ գայնա պերիլ։ Բազի խրիստիանինին Աստըձուն հավադարիմ ըլլուշը գայնա փոռցվիլ։ Օրինագ, եպոր ընտանիկին կըլեխը գամ ուրիշ մեգը խանգարա̈գու ընու աբռուշ Աստվաձաշընչին պրինցիպներով։

Աստվաձաշունչը դիռտմա̈գու խրիստիաննուն. «Խաղաղուտին օննըցեկ ալլայ մաշտկացը հեդ» (Հռոմ. 12։18)։ Ա̈դպեսա̈նա, օ՞րի Խրիստոսին սորվեծուցաձը ընտանիկնուն նես «թուր» տառնագու։ Ա̈դ ա̈դմուն գըլլի, եպոր ընտանիկըն մեգը գընտունա̈ Իսուսին սորվեծուցաձը, ամա դընեցիկ ընու կառշու կելլին գամա̈լ ինկար կուկոն ընդի։ Ա̈դ սըրըն ըներ Աստվաձաշունչ սորվող «մաշտուն... դուշմոննին» տառնոնգու (Մատթ. 10։36)։

Վերմը ընտանիկնուն ալլայկը չին ձառաիլ Եգովին։ Բազի ա̈դծոյ ընտանիկնուն նես Աստըձուն ձառայողնուն հավատկը հընու սերը Եգովին հընու Իսուսին հանդեպ փոռցըվիգու։ Օրինագ, խըսումնին գայնոն ստիբիլ, հընոր մեկհեդա̈ ընին ըն պռազդնիգնին, վերեկնոր գաբ ունին սուդ հավատկին հեդ։ Ընչաղ բիդվընագու որոշուշ, վում սիդը ուրախծընուշ։ Իսուսը աստավ. «Վեվ ուր հորը գամ մորը ինձմըն շադ հազ գընա̈, առժանի չա̈ ինձի» (Մատթ. 10։37)։ Հա̈լբա̈տ, Իսուսը ա̈դով չեր ուզիլ ասուշ, հընոր հիմի ընու աշագեռտնին ուրինց ձընողնուն քիչ հազ ընողին։ Ըն ուզեց էրեվծընուշ, հընոր ըմըն ինչը օննողա̈ ուր դեղը։ Ետե միր խըսումնին մեզի խանգարինգու ձառայուշ Եգովին, մենկ ա̈լիա̈լ ընեց հազ գընինկ, ամա Եգովին ա̈լ շադ հազ ընողընկ։

Շիդագ աստաձ, եպոր միր խըսումնին ընտունիլ չին միր հավատկը, ա̈դ մեզի մեձ ցավ պերա̈գու։ Ամա Իսուսին աշագեռտնին հիշինգու ընու աստաձ խոսկերը. «Վեվ-օր դոնիլ չի ուր դանջանկի սունը հընու էդվոնցըս կալ չի, առժանի չա̈ ինձի» (Մատթ. 10։38)։ Խրիստիաննին հասկըննոնգու, հընոր ռաստ էգողըն փոռցուտինի հեդ, հընու վերմիմը հոմար ա̈դ ըլլողա̈ ընտանիկին թարաֆըն։ Ամա չաշաձ ա̈դու ըներ ումուդ գընին, հընոր ուրինց առժանի բա̈հուշով, գայնոն փապուգծընիլ խըսումնուն սիդը հընու ըներ ուզողըն ա̈լ շադ իմընուշ Եգովին մասին (1 Պետ. 3։1, 2)։