34 Terus, Yakub nyuwèk klambiné lan nganggo kain goni ing pinggangé. Yakub nangisi anaké nganti pirang-pirang dina. 35 Kabèh anaké Yakub wis ngupaya bèn Yakub ora sedhih manèh, ning Yakub ora gelem ngrungokké. Yakub kandha, ”Aku bakal nangisi anakku nganti aku mati.”*+ Yakub terus nangisi anaké.

36 Yakub kandha karo wong-wong kuwi, ”Aku kélangan anak-anakku merga kowé.+ Yusuf ora ana,+ Siméon ya wis ora ana,+ lan saiki kowé arep njupuk Bènyamin. Ngapa kok aku sing kudu nanggung susah kaya ngéné?”

30 Terus Israèl kandha, ”Ora apa-apa nèk aku mati saiki, merga aku wis ndelok kowé lan ngerti nèk kowé isih urip.”