5 Wong-wong kuwi protès marang Gusti Allah lan Musa,+ ”Ngapa kowé nggawa aku metu saka Mesir? Apa bèn aku mati ing padhang belantara iki? Ing kéné ora ana panganan lan banyu.+ Aku ya wis bosen* karo roti sing njijiki iki.”+

14 aja dadi sombong+ lan aja nglalèkké Yéhuwah Gusti Allahmu, sing wis nggawa kowé metu saka tanah Mesir, panggonan wektu kowé dadi budhak.+

16 lan mènèhi kowé manna+ ing padhang belantara, sing ora dikenal nènèk moyangmu, merga Gusti Allah péngin nglatih kowé bèn rendah hati+ lan péngin ngerti kowé manut apa ora, bèn sukmbèn kuwi ana gunané kanggo kowé.+

11 Terus, sedina sakwisé Paskah, wong-wong kuwi mulai mangan hasil saka tanah kuwi. Dina kuwi, wong-wong kuwi ya mangan roti tanpa ragi+ lan biji-bijian panggang. 12 Pas bangsa Israèl mangan hasil saka tanah kuwi, sésuké manna wis ora ana manèh.+ Mulai taun kuwi, bangsa kuwi mangan hasil saka tanah Kanaan.+

31 Mbiyèn, nènèk moyangku mangan manna ing padhang belantara,+ kaya sing ditulis ing Kitab Suci, ’Dhèwèké mènèhi panganan saka swarga.’”*+ 32 Terus Yésus kandha, ”Percayaa, Musa ora mènèhi kowé roti sing sejati saka swarga. Ning, saiki Bapakku mènèhi kowé roti sing sejati saka swarga.

58 Iki roti sing asalé saka swarga. Sapa waé sing mangan roti iki bakal urip saklawasé.+ Iki ora kaya roti sing dipangan nènèk moyangmu, merga wong-wong kuwi akhiré tetep mati.”

10 Sedulur-sedulur, aku péngin kowé ngerti nèk kabèh nènèk moyangé awaké dhéwé mlaku ing ngisoré méga+ lan nyabrang laut.+

3 Kabèh mangan panganan saka Gusti Allah,+