32 Wong-wong lanang kuwi terus ngomongké sing èlèk-èlèk+ marang wong Israèl soal tanah sing dimata-matai. Wong-wong lanang kuwi kandha, ”Tanah sing tak mata-matai kuwi tanah sing bahaya, lan kowé mesthi bakal mati. Kabèh wong sing tak delok ing kono kuwi gedhé-gedhé banget.+

26 Ning, kowé wegah mrono lan malah nglawan préntahé Yéhuwah Gusti Allahmu.+ 27 Kowé terus sambat ing njero kémahmu lan kandha, ’Yéhuwah sengit karo awaké dhéwé, mula awaké dhéwé digawa metu saka Mesir bèn dipatèni wong Amori. 28 Ngapa kok awaké dhéwé ndadak mrono? Sedulur-seduluré awaké dhéwé nggawé awaké dhéwé wedi+ lan kandha, ”Wong-wong ing kono luwih gedhé lan luwih dhuwur timbang awaké dhéwé. Kutha-kuthané gedhé lan bèntèngé dhuwuré tekan langit.+ Ing kono ya ana wong Anakim.”’+