39 Pas Musa nyampèkké omongan kuwi marang kabèh wong Israèl, wong-wong kuwi dadi sedhih banget. 40 Wong-wong kuwi ya tangi ésuk banget terus munggah menyang pucuk gunung lan kandha, ”Aku wis dosa. Ning, saiki aku siap mangkat menyang panggonan sing wis diomongké Yéhuwah.”+ 41 Tapi Musa kandha, ”Ngapa kok kowé arep nglanggar préntahé Yéhuwah? Kuwi ora bakal berhasil. 42 Aja mangkat, merga Yéhuwah ora ndhukung kowé. Kowé mesthi bakal dikalahké mungsuh-mungsuhmu.+ 43 Ing kana, kowé bakal ngadhepi wong Amalèk lan wong Kanaan.+ Kowé bakal dipatèni nganggo pedhang. Merga kowé ora manut marang Yéhuwah, Yéhuwah ya ora bakal ndhukung kowé.”+

44 Ning, wong-wong kuwi tetep padha nékad munggah menyang pucuk gunung kuwi,+ tapi Musa lan pethi perjanjiané Yéhuwah tetep ana ing tengah-tengah perkémahan.+ 45 Terus, wong Amalèk lan wong Kanaan sing manggon ing gunung kuwi padha mudhun lan ngalahké wong-wong kuwi. Wong-wong kuwi dadi kocar-kacir nganti tekan Horma.+