27 Jarahan kuwi kudu dibagi loro, kanggo para prajurit sing maju perang lan kanggo wong Israèl liyané.+

23 Ning Daud kandha, ”Sedulur-sedulurku, kowé aja kaya ngono karo apa sing wis diwènèhké Yéhuwah marang awaké dhéwé. Gusti Allah wis nglindhungi awaké dhéwé lan nggawé awaké dhéwé isa ngalahké grombolan rampok sing nyerang kuwi.+ 24 Apa ana sing setuju karo kowé? Jatahé wong sing maju perang bakal padha karo jatahé wong sing njaga barang.+ Kabèh bakal éntuk jatah sing padha.”+ 25 Kèt dina kuwi, Daud netepké kuwi dadi keputusan hukum lan aturan ing Israèl nganti saiki.