12 Terus Ésau kandha, ”Ayo lunga saka kéné. Aku tak mlaku ing ngarepmu.” 13 Ning, Yakub kandha, ”Kowé ngerti nèk anakku isih cilik-cilik.+ Aku ya nggawa domba lan sapi sing isih nyusoni anaké. Nèk mlakuné dikongkon cepet-cepet, kabèh ternak bakal mati. 14 Kowé mangkat dhisik waé. Aku tak mlaku alon-alon bareng karo anak-anakku lan ternakku nganti tekan panggonanmu ing Séir.”+

12 ”Enem dina kowé kudu kerja, tapi ing dina kepitu, kowé ora éntuk kerja bèn sapimu, keledaimu, budhakmu, lan wong asing isa istirahat.+

4 ”Nèk kowé ndelok sapi utawa keledainé sedulurmu tiba ing dalan, kowé aja meneng waé. Kowé kudu mbantu kéwan kuwi ngadeg manèh.+

10 ”Aja nggunakké sapi bareng-bareng karo keledai kanggo mbajak.+

4 ”Aja nutupi cangkemé sapi sing lagi ngidak-idak biji-bijian.+

11 Kuduné kan aku ya mesakké karo Niniwé kutha sing gedhé kuwi, ta?+ Ing kono ana luwih saka wong 120.000 sing ora ngerti endi sing bener lan sing salah,* durung termasuk kéwan-kéwané sing jumlahé akèh banget.”+