14 Dhèwèké manut naséhaté wong-wong enom mau lan kandha, ”Bapakku wis mènèhi kowé beban sing abot, ning kuwi bakal tak tambahi. Bapakku ngukum kowé nganggo pecut biasa, ning aku bakal ngukum kowé nganggo pecut sing pucuk-pucuké landhep.”

16 Wektu ngerti nèk Raja ora gelem ngrungokké karepé wong-wong kuwi, kabèh wong Israèl kandha marang Raja, ”Aku kabèh ora nduwé urusan apa-apa karo Daud. Aku kabèh ora bakal éntuk manfaat apa-apa saka dhèwèké. Warisané anaké Isai kuwi bèn dipèk dhéwé. Wong Israèl, balia marang allah-allahmu. Hé keturunané Daud, urusen awakmu dhéwé!” Mula, wong Israèl bali menyang omahé* dhéwé-dhéwé.+