10 Kowé kudu seneng mènèhi marang dhèwèké,+ lan kowé* kudu ikhlas mènèhi bèn Yéhuwah Gusti Allahmu mberkahi saben tumindak lan kerja kerasmu.+ 11 Ing tanah kuwi, wong mlarat mesthi bakal terus ana.+ Kuwi sebabé aku mènèhi kowé préntah iki, ’Kowé kudu seneng mènèhi marang sedulurmu sing susah lan sing mlarat ing tanahmu.’+

13 Ning, nèk kowé nggawé pésta, undangen wong-wong sing mlarat, cacad, pincang, lan wuta.+ 14 Kowé bakal bahagia merga wong-wong kuwi ora nduwé apa-apa kanggo mbales kowé. Merga kowé nindakké kuwi, Gusti Allah bakal mbales* kowé wektu wong-wong bener diuripké manèh.”+

10 Gusti Allah kuwi adil. Dhèwèké ora bakal lali karo apa sing wis mbok tindakké lan karo katresnan sing mbok duduhké kanggo Dhèwèké lan jenengé.+ Kowé nduduhké kuwi wektu kowé terus nglayani wong-wong suci.