18 Mung sedhéla thok tanah kuwi dadi duwèké umat-Mu.

Mungsuh-mungsuhku wis ngrusak panggonan-Mu sing suci.+

19 Mbiyèn Aku mikir, ’Mesthi nyenengké banget nèk Aku nganggep kowé kaya anak-anak-Ku lanang* lan mènèhi kowé tanah sing apik, warisan sing paling apik ing antarané bangsa-bangsa.’+ Aku ya mikir nèk kowé bakal nyebut Aku, ’Bapakku’ lan nèk kowé ora bakal ninggalké Aku.